Na zaproszenie Wydawnictwa Literackiego biorę udział w akcji Book Tour z Fannie Flagg. Dziś ma polską premierę Powrót do Whistle Stop, najnowsza powieść Fannie Flagg będąca kontynuacją Smażonych zielonych pomidorów. Z wielką radością przedstawiam Wam jej fragment :-)
W akcji oprócz mnie biorą też udział cztery inne blogerki: Agnieszka - www.ksiazka-od-kuchni.blogspot.com, Małgorzata - www.lareinemargot.pl, Monika - niesamapraca.wordpress.com i Ola - www.hygge-blog.com
Na kolejny fragment powieści zapraszam jutro o 10:00 na blog Moniki niesamapraca.wordpress.com. Poprzednie znajdziecie u Agnieszki [KLIK] i u Małgorzaty [KLIK]. Dobrej lektury!
Odejście Ninny
WHISTLE STOP, ALABAMA
Grudzień 1986
Dot Weems najpierw zadzwoniła do Idgie i Juliana i przekazała im, że właśnie się dowiedziała o śmierci ich szwagierki Ninny Threadgoode. Następnego dnia rano Julian i Idgie pojechali do Alabamy, żeby zająć się przygotowaniami do pogrzebu. Dla obojga była to smutna podróż. Ninny, przemiła osoba, żona ich najstarszego brata Cleo, patrzyła na świat trochę inaczej niż większość ludzi. Dostrzegała to, co najlepsze w życiu, i niemal wszystkich sobie zjednywała.
Ninny została pochowana na małym cmentarzu w grobie rodziny Threadgoode, tuż za tym, co zostało ze starej świątyni baptystów. Oprócz Juliana i Idgie przyszło jeszcze paru innych starych mieszkańców Whistle Stop. Z Birmingham przyjechała Onzell, córka Opal Butts i Dużego George’a, z Fairhope przybyli Dot i Wilbur Weems, a z Tennessee — Grady Kilgore i jego żona Gladys. Nabożeństwo odprawił syn wielebnego Scrogginsa, Jessie Ray, który teraz miał własną kongregację w Birmingham. Smutno się zrobiło zebranym na widok zamkniętej świątyni i starego miasteczka, w którym okna były pozabijane deskami. Na szczęście po pogrzebie pewna pani, która kiedyś była sąsiadką Ninny, zaprosiła żałobników na poczęstunek do swojego domu w pobliskim Gate City. Po jedzeniu wszyscy usiedli na werandzie przed domem i zaczęli rozmawiać o Ninny i starych, dobrych czasach jeszcze sprzed okresu, kiedy zamknięto stację rozrządową.
Robiło się już późno. Pierwszy wyjechał Jessie Ray Scroggins z żoną. Gdy ich samochód zniknął w oddali, Gladys Kilgore zwróciła się do Idgie:
— Koszmarne święta, prawda? Że też akurat w Boże Narodzenie musieliśmy pożegnać naszą kochaną Ninny.
Idgie nie wiedziała, że w kwietniu 1988 roku odbędzie kolejną smutną podróż do Whistle Stop, tym razem żeby pochować swojego brata Juliana. Tamtego dnia, zanim wróciła na Florydę, raz jeszcze wstąpiła na cmentarz i położyła coś na grobie Ruth. Była to świąteczna kartka, na której napisała:
„Zawsze będę Cię pamiętać.
Twoja przyjaciółka,
zaklinaczka pszczół”.
Fragment powieści Powrót do Whistle Stop Fannie Flagg. Przeł. Ilona Możdżyńska. Wydawnictwo Literackie, 2021.
Komentarze