Przejdź do głównej zawartości

Donatella Rizzati. Mała zielarnia w Paryżu

Obraz
Autor:

 



Donatella Rizzati zabiera nas, byśmy towarzyszyli jej bohaterce - Violi - w układaniu życia po niespodziewanej śmierci męża. Kobieta zmaga się ze smutkiem, poczuciem bezsensu życia, a także pewnego rodzaju wyrzutami sumienia. Lekarstwem na to wszystko ma być wyjazd do Paryżą, do kobiety prowadzącej niewielką zielarnię i do samej zielarni - miejsca, gdzie Viola stawiała pierwsze kroku w fascynujący świat ziołolecznictwa i naturoterapii.

Jest tu trochę smutku, radości. Wieści naturoterapeutycznych i emocji związanych z relacjami rodzinnymi. Jest trochę szaleństwa i szybciej bijącego serca, ale też dużo ciepła wynikającego z odradzającej się do życia kobiety.

Miłe, lekkie - idealne na wakacje.

Etykiety:

Komentarze

Natalia | natalia-recenzuje.pl pisze…
Chętnie sięgam po takie historie, choć obawiam się, że ta może być dla mnie trudna ze względów osobistych po części. Natomiast ten Paryż... Działa na mnie jak magnes. :)
sobota, czerwca 19, 2021
Natalia Katarzyna pisze…
Jakoś jestem sceptycznie nastawiona do tego typu książek, bo jakoś nigdy nic nie wnoszą do mojego życia. Zatem raczej sobie odpuszczę.
środa, czerwca 23, 2021
Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Konkurs na Blog Roku

Autor:
Wczoraj ów konkurs wkroczył w kolejny etap. Za nami czas zgłaszania blogów, przed nami czas głosowania na te, co zgłoszone, a po południu 22 stycznia najpopularniejsze blogi oceniać będzie Kapituła Konkursu. Aby zagłosować na bloga, którego właśnie czytacie należy wysłać sms-a o treści E00071 (e, trzy zera, siedem, jeden) na nr 7144. Taki sms kosztuje 1,22 zł. Szczegóły konkursu: http://www.blogroku.pl/
7 komentarzy
Czytaj dalej »

Spacer po Sudetach, czyli kilka słów podsumowania.

Autor:
Wyruszyłam ze Świeradowa Zdroju i z każdym krokiem oddalającym mnie od centrum i hałasu dobiegającego z okolicznych budów czułam się coraz lepiej. Cisza i pustka to zdecydowanie przestrzeń mi sprzyjająca. Oczy mi ciągnęło do błyszczących kamieni pod nogami, a całą sobą dostrajalam się do otaczającego mnie lasu. Im głębiej w Izery, tym więcej rowerzystów, ale urok Hali Izerskiej i obserwacja ludzi zajadających się popisowym daniem Chatki Górzystów nastrajały mnie bardzo pozytywnie. Gdy przy Stacji Turystycznej Orle okazało się, że będę spała w starym drewnianym domu, sama w wieloosobowym pokoju, uśmiechnęłam się szeroko. Obejrzałam wystawę, zjadłam niezbyt ciepłą acz smaczną zupę i zakończyłam długi dzień. Dzień kolejny okazał się być jeszcze dłuższy. W Jakuszycach o moje dobre nastawienie zadbała kawa w hotelowej restauracji i piękna droga przez las tuż za Jakuszycami. Karkonoski Park Narodowy rozpoczął się kaskada wodną, przy której można przycupnąć, by kupić bilet. Chwilę...
11 komentarzy
Czytaj dalej »

Magdalena Okraska, Nie ma i nie będzie

Autor:
Z dużym zainteresowaniem sięgnęłam po tę książkę, bo zanim do mnie dotarła przez sieć przetoczyła się dyskusja zwolenników i przeciwników tego, jak Magdalena Okraska o miastach opuszczonych przez dające zatrudnienie przedsiębiorstwach pisze. A jakie jest moje zdanie? Ta historia to wiele pięćdziesiątek wódki, udek kurczaka, cudzych kołder w cudzych domach (nigdy nie śpię w hotelach, śpię u bohaterów), długich rozmów i krótkich puent. To kilometry pokonane busikami, albumy rodzinne, lokalne biblioteki i lokalne mordownie. Pojechałam do nich i powiedziałam "Opowiedz mi". Tak kończy się jeden z tekstów wprowadzających do rozdziałów poświęconych poszczególnym miastom. Wraz z autorką odwiedzamy Wałbrzych, Włocławek, Będzin, Szczytno i kilka innych miejscowości, których przeszły rozwój osadzony był na istniejącym, prężnie działającym i rozwijającym się przedsiębiorstwie, a które wraz z jego likwidacją podupadły. Magdalena Okraska rozmawia zatem z mieszkańcami i tymi, którzy już owe...
6 komentarzy
Czytaj dalej »