Głęboko jestem przekonana o tym, że pewne książki trafiają do nas we właściwym czasie i naszej odpowiedniej gotowości na to, by z nimi współgrać. I tak oto trafiła do mnie Ścieżka Prostej Obfitości - w idealnym czasie, bo już nie przed 1 stycznia, a wtedy gdy rok nabrał rozpędu, a ja po kilku innych lekturach, pomyślałam, że przydałoby mi się coś, co stanowiłoby pewien całoroczny szkielet pracy nad sobą.
Pierwsze wydanie książka miała w 1995 roku, a to, które dziś dostajemy jest już trzecim. Sprzedane w kilku milionach egzemplarzy rozważania Sarah Ban Breathnach podbijają kobiecy świat wszędzie tam, gdzie są publikowane. Co jest w nich takiego niesamowitego?
Treść ma układ rozważań na każdy dzień roku. Zaczyna się cytatem, po którym następuje coś na kształt rozmowy autorki z czytelniczką. I są to rozmowy zarówno o tym, co należy poukładać w głowie i emocjach, jak i o tym, co wymaga naszej uwagi w domu i poza nim. Sarah Ban Breathnach podsuwa nam swoje przemyślenia, dzieli się z nami z nami - innymi kobietami, które bez względu na to, gdzie żyją, mają podobne radości i smutki.
Na końcu każdego miesiąca (zastanawiam się czemu nie przed) zamieszczono pomysły na dobre przeżycie nadchodzących dni, pomysły nawiązujące do konkretnych świąt, pogody, stanu ducha. W poradach na luty jest i zupa czekoladowa, i czerwona szminka i cudne zdanie:
Jeśli naprawdę chcesz poznać co to znaczy czuć się rozpieszczaną, to spraw, by rano witała cię czysta kuchnia i pusty zlewozmywak.
Trafne? Piękne? Mądre? To nie jedyne zdanie, które cieszy moje serce i sprawia, że owa propozycja na 365 dni do życia w harmonii i radości, stanowi coś, z czym zamierzam być przez najbliższy rok. Być, dostrzegać lekcje dla siebie, dbać i znajdować radość.
Może i Wy zechcecie się przekonać, czy Sarah Ban Breathnach napisała swoją książkę do Was?
Komentarze
czekam z ciekawością na Twoją opinię:-)