Głos Ojca Johna w mojej głowie wrzeszczy, że Obcy pragną tylko mojej krzywdy. Chcą mnie torturować i zabić. [s. 18]
Przyznaję, że kiedy zaczęłam czytać tę powieść nie mogłam zrozumieć w jakim czasie i miejscu się dzieje. Pierwsze co przychodziło mi na myśl to utopijna społeczność żyjąca rzeczywistości po katastrofie. Dopiero, gdy zaczęłam uważniej śledzić słowa, pojęłam kim jest główna bohaterka i z czym przyszło się jej zmierzyć. Uświadomiłam sobie - kolejny raz w życiu - że ludzka wyobraźnia i chęć panowania nad innymi przekracza naszą wyobraźnię. A już na pewno przekracza to, co zwykliśmy zamieszczać w literaturze.
Każdego roku, u progu wakacji, rekruterzy sekt wyruszają na polowanie. Każdego roku, w czasie letnich miesięcy, pojawiają się kolejni wyznawcy, którzy podlegając psychomanipulacji innym mechanizmom uzależnień, odseparowują się od bliskich i zostają w nowej grupie, nie dostrzegając często tego, jak bardzo są niszczeni.
Moonbeam, główna bohaterka powieści Gdy ogień gaśnie nie miała wyboru. Trafiła do sekty mając kilka lat. Farma to cały jej świat. Wraz z mamą, przyjaciółmi z dzieciństwa, słucha Ojca Johna, oddaje się opiece Centurionów i ciężko pracuje, by mieć co jeść. Podlegając ostrym nakazom powinna, jak wielu z jej towarzyszy, nie mieć czasu na wątpliwości. A jednak go znajduje, a to o czym myśli, jakie pytania pojawiają się w jej głowie, owe niezgodności na to, jak żyje, sprawiają, że chce ratować siebie i bliskich. Ale czy nastolatka, którą wychowano w panicznym strachu przez Obcymi, odważy się zakwestionować słowa przywódcy Farmy?
Napisać, że ta książka mną wstrząsnęła, to jakby nic nie napisać. Czytałam każdy fragment współodczuwając z Moonbeam jej ból, strach, przerażenie i niemalże straceńczą odwagę.
Książka Gdy ogień gaśnie otrzymała nagrodę YA Book Prize 2018 i jest to jedna z najbardziej zasłużonych nagród z jakimi się spotkałam.. O szczegółach - tutaj.
Koniecznie przeczytajcie...
P.S. Inne nominowane do tej nagrody w ostatnich latach powieści, które znajdziecie na blogu to:
Komentarze
Świechna,
też wciąż poznaję nowe:)
Jardian,
potrzeba. A na razie - gdy jest ta - podsuwajmy ją młodym:)
KarolaC,
też na początku nie wiedziałaś o czym to będzie? Świetna jest formuła opowieści, masz rację.
Pozdrawiam:)
prawda? Książka wsysa sposobem narracji i robi naprawdę duże wrażenie.
Anonimowy Komentatorze,
rzeczywistość bywa czasami okrutniejsza niż wyobraźnia pisarska.