Parker Grant nie widzi. Po tym, gdy zmarł jej tata, do domu Parker wprowadziła się rodzina, która obejmuje nad dziewczyną opiekę. W szkole Parker jest pod opieką rówieśniczki, która pomaga jej w funkcjonowaniu w tych obszarach, które są dla Parker trudne. Nastolatka ma jednak swoje tajemnice, a jedną z nich jest poranne bieganie. Bieganie na pamięć, bez przewodnika. A przynajmniej tak się Parker wydaje.
Historia Parker tak naprawdę nie jest determinowana przez jej niepełnosprawność. Owszem - brak możliwości korzystania ze zmysłu wzroku wymusza na dziewczynie i jej otoczeniu pewne reguły (nastolatka ogłasza ich dwanaście), ale powieść Erica Lindstroma jest historią o dorastaniu, opowieścią o kształtowaniu relacji, zaufania, o budowaniu własnej tożsamości i gromadzeniu doświadczeń mających na ową tożsamość wpływ.
Do zobaczenia nigdy to książka - która choć skierowana do nastolatków - może nauczyć czegoś każdego z nas. Poszukajcie w niej lekcji dla siebie:)
Komentarze