Pamiętacie kiedy po raz pierwszy pomyśleliście o minimalizmie? Kiedy zetknęliście się z tym słowem, a może nawet bardziej niż ze słowem - ze stylem życia? Czy w jakikolwiek sposób utożsamiacie się z minimalizmem, czy też uważacie, że to silenie się na ideologię zbędną, działającą wbrew człowiekowi? Przyznaję - ja do minimalizmu podchodziłam ostrożnie i dopiero książka Marty Sapały przekonała mnie czym on jest i jakie niesie ze sobą zalety i wady.
Co sprawiło, że Joshua Becker zmienił swoje życie? Och, tak - bo mowa tu o odmianie życia, a nie tylko cząstkowym postrzeganiu rzeczywistości. Nie musi posiadać tych wszystkich rzeczy. Oto kluczowe słowa, które otworzyły oczy i myślenie Beckera, słowa, które sprawiły, że nie tylko stał się - wraz z najbliższymi - osobą wcielającą w codzienności minimalizm, ale także osobą, która ów minimalizm promuje i czyni to wzorując się na Jezusie.
A gdyby tak, zamiast wstydzić się marki naszych ubrań, zawstydzili się tego, jak wielką mamy garderobę?
A gdybyśmy tak, zamiast wstydzić się naszego samochodu, zawstydzili się, że często uznajemy luksus posiadania pojazdu za oczywistość?
A gdybyśmy tak, zamiast wstydzić się, że nasz dom wydaje się mały, zawstydzili się, jak wiele w nim niewykorzystanej przestrzeni?
(...) A gdyby nadmiar stał się przyczyną wstydu? A odpowiedzialne życie prowadzące do szczodrości stało się normą? [s.93]
Joshua Becker postuluje zmianę perspektywy z jakiej spoglądamy na rzeczy, zjawiska i ludzi. Opowiada o tym, jakie eksperymenty wraz z żoną i dziećmi robili na minimalistycznej drodze, by się przekonywać, co jest dla nich dobre, a co przynosi więcej szkody niż pożytku. Co więcej - przytacza również historie z życia osób próbujących minimalizmu i tego jak się odnajdują w nowym dla siebie stylu życia. 29 - dni, w czasie których chcecie obywać się bez wybranej przez Was rzeczy, procent rzeczy, które spakujecie i schowacie, by po jakimś czasie przekonać się, czy odczuliście ich brak. Albo - tak jak Rayan - spakowanie wszystkiego i przykrycie mebli ochraniaczami, po to, by wyciągać z kartonów tylko tych rzeczy, których potrzebujecie lub odsłaniać te meble, z których chcecie skorzystać? Autor zachęca do gry z samym sobą w "sprawdzam", do prowadzenia eksperymentów zamiast sztywnego trzymania się nawyków. A gdy już dowiemy się mnóstwa o sobie podczas zabawy z ograniczaniem, to możemy wejść na kolejny etap zmian życia - na etap utrwalania.
Ostatecznym etapem, jaki zdaniem Autora powinniśmy osiągnąć, jest etap celowego życia. Życia, które ma znaczenie nie tylko dla nas, w którym cele służą nie tylko zaspokajaniu naszych potrzeb, a nadwyżki finansowe, czasowe, mentalne, które się nam pojawią w wyniku zmiany sposobu na życie, będziemy wykorzystywać kierując się dobrem innych osób.
Im mniej, tym więcej propagując minimalizm wspiera się na innych fundamentach niż te, które dostrzec można w innych książkach poświęconych tej tematyce. Do mnie przemówiły idee, o jakich pisze Joshua Becker i choć w wiele obszarów życia mam już uporządkowane w myśl minimalistycznych zamysłów, to najnowsza lektura z pewnością przewartościowała myślenie o przyczynach i skutkach działań, jakie podejmuję.
Jestem ciekawa, czy i Was ta książka skłoni do zmian.
Komentarze