Moje książkowe miejsca [Śląscy Blogerzy Książkowi]

Pierwsze miejsce, która kojarzy mi się z książkami, to dom. Każdy z kolejnych, w których mieszkałam, gościł też książki. 

Pierwsze wspomnienie związane z książkami to seanse czytania w łóżku, najczęściej podczas chorób atakujących mnie znienacka i nieustępliwie. Dla mnie był to cudowny czas, w którym Mama czytała mi i czytała. Podejrzewam, że Mamę zarówno moje choroby, jak i konieczność głośnego czytania nie zachwycała tak jak mnie:-) Z takiej choroby i czytania, które chwilami ustępowało innym obowiązkom, wynika fakt, że nauczyłam się czytać. I tak oto przechodzimy do drugiego książkowego miejsca.

Krzesło i lampa. Lampy zazdrościły mi wszystkie znajome dzieci. Zamontowana była na czymś na kształt sprężyny i dawała się opuszczać w dół do pewnej, wygodnej dla kilkulatki, granicy. Zasiadałam na krześle, ściągałam lampę i czytałam. Musiałam zabawnie wyglądać:-)

Trzecie miejsce, także związane z moim dzieciństwem, to księgarnia po drugiej strony ulicy. Nie pamiętam, żeby porażała wielkością sprzedawanych w niej książek, ale pamiętam, że tata w dzień wypłaty przynosił z tegoż przybytku wcześniej zamówione, odłożone książki. 

Księgozbiór budowany przez rodziców miałam tak bogaty, że nie korzystałam z bibliotek. Zaczęłam, gdy okazało się, iż w szkole, do jakiej dołączyłam w środku roku, panuje dziwny system wystawiania ocen z zachowania; nie mógł otrzymać "wzorowego" ten, kto nie miał odpowiedniej liczby wypożyczonych książek z biblioteki. Podkreślam słowo "wypożyczonych"... Trudno było mi znaleźć na regałach biblioteki szkolnej coś, czego nie miałam w domu. Gdy na kolejne pytania pani bibliotekarki odpowiadałam, wstydząc się coraz bardziej, "to czytałam", dostałam pozwolenie spacerowania między regałami i samodzielnego wybierania lektur. Ale i tak sam system mnie zniechęcał i cud jakiś, że owo zniechęcenie nie przełożyło się na biblioteki w ogóle.

Nie mam ulubionych książkowych miejsc. Kiedyś, gdy bywałam częściej w Warszawie, jeździłam do antykwariatu Pana Krzysztofa na Żoliborz. Dawno jednak już tam nie byłam. Czytam wszędzie: w autobusie, tramwaju, kolejce do lekarza, czasami nawet w drodze z biblioteki. Odkąd zaczęłam książek słuchać jestem z nimi jeszcze częściej; długotrwałe spacery z kijami i książką w uszach sprawiają mi wiele przyjemności. Czytam przy jedzeniu, przy gotowaniu,. nie mam cierpliwości, by oglądać filmów, bo czeka na mnie książka. Gdybym miała wannę czytałabym w wannie. Nie umiem tylko czytać przy stole, choć i to zweryfikowało życie, gdy okazało się, że książka, o przeczytaniu której marzę, jest w czytelni. Spędziłam tam dwa dni:-) Najchętniej w domu czytam na leżąco i w tym pokoju, w którym stoją regały z książkami. Lubię widzieć to, co już przeczytałam i to, co czytać jeszcze będę. Obecność książek sprawia, że wciąż mam nadzieję na dobre rzeczy w życiu. 

P.S. O bibliotekach juz pisałam i pisać pewnie będę jeszcze wielokrotnie - stąd ich śladowa obecność w tym tekście.