Prowincjonalna nauczycielka

Są takie dni kiedy szczególnie trudno wyjść z domu. Dni, w które nie chce się opuszczać łóżka i drugiej osoby, a puchate kocie brzuchy skłaniają do tego, by się zatrzymać i wtulić twarz w burczące szczęście. Dziś jest taki właśnie dzień...

Wydane przez Wydawnictwo Officyna Nastolatka tracąca wzrok i zachowująca pogodę ducha stała się bohaterką kolejnej, doskonale zilustrowanej książki Jimmy'ego Liao.  Jak to jest  - nie widzieć? Poruszać się po świecie opierając się na zmysłach innych niż wzrok? Dziewczynka z książki "Dźwięki kolorów" wkracza śmiało do korytarzy metra i choć na początku czuje się nieco onieśmielona, po jakimś czasie zdaje sobie sprawę z tego, jak wiele daje jej wyobraźnia i to, że rzeczy, które mogłaby zobaczyć, teraz może widzieć za pomocą fantazji. Wędrówka skłania do refleksji. Gdziekolwiek idziemy, jedziemy mamy czas, by pobyć z samymi sobą i zastanowić się nad życiem i naszym do niego podejściem. Gdy pozwolimy sobie na koncentrację, jeśli odrzucimy wszystko to, co mogłoby nas rozpraszać - możemy zaskoczyć samych siebie. Wędrówka ociemniałeś dziewczynki przez labirynt świata jest metaforą naszego życia. Teraz tylko pozostaje nam zapytać, co z tym zrobimy. Czy tak j...

Wydane przez Wydawnictwo Prószyński i S-ka W tej książce, jak w żadnej wcześniej czytanej, miałam szansę w pełni zobaczyć to, w jaki sposób Jodi Picoult kreuje historie opowiadane w swoich powieściach.  Z wielogłosu snującego narrację wyłania się obraz nieszczęśliwej rodziny. Ojciec jest owładnięty chęcią zgłębiania tajemnic funkcjonowania wilków, matka czuje się znużona tym, że dla męża bliskimi osobami są dzikie czworonogi, córka, która z fascynacją podziwia pracę ojca i syn, który wiele lat temu opuścił dom i odwrócił się od wartości wyznawanych przez rodziców. Wszyscy oni spotykają się nad szpitalnym łóżkiem, w którym Luke Warren leży wspomagany przez aparaturę medyczną. Spotykają się oni i zderzają różne opinie, zadawnione żale, emocje, niewytłumaczone decyzje, a ta konfliktowa sytuacja utrudnia decyzję jaką rodzina musi podjąć w sprawie kontynuowania terapii ojca. Pierwowzorem dla postaci Luka Warrena jest Shaun Ellis, autor książki " Żyjący z wilk...

Wydane przez Wydawnictwo Nasza Księgarnia Kiedy dwa tygodnie temu jechałam na urodziny Heleny zabrałam na podróż książkę, która - jak zakładałam - pozwoli mi zapomnieć o ewentualnym znużeniu jazdą. W autobusie spędziłam 4 godziny i 40 minut, a z całej drogi pamiętam, gdy wsiadałam, wysiadałam i dwa przystanki, które dostrzegłam tylko dlatego, że autobus przestał buczeć. Nie zauważałam ludzi wokół, mijanych kilometrów, upływu czasu. Nie mogłam - wszak cały ten czas spędziłam w Paryżu obserwując dzieciństwo i dorosłość Róży i Zajerzycach, towarzysząc Ninie. Pamiętacie charakterystyczną malarkę, która pojawiła się w cyklu powieściowym "Cukiernia pod Amorem" i którą - jak plotka głosi - łączyła bliska znajomość z Tomaszem Zajezierskim? Kobietę, która wyemancypowanym sposobem myślenia oburzała nieco zaściankową rodzinę z Polski? W "Podróży do Miasta Świateł" poznajemy życie Róży, dowiadujemy się czemu jako dziecko znalazła się w Paryżu i jakie były jej dalsz...

Wydane przez Wydawnictwo Czerwony Konik W życiu Prosiaczka zaszła wielka zmiana. Prosiaczek ma już dwa lata. I kolejne urodziny, które trzeba uczcić. Oczywiście z przyjaciółmi. Tylko, co zrobić w dniu urodzin, żeby były prawdziwie świątecznym dniem? Jak mają mijać kolejne godziny urodzin? Jak uczcić to, że Prosiaczek ma już dwa lata? Propozycje padają najróżniejsze, a - co zabawne - każdy z przyjaciół proponuje coś, co on uważa za szczególnie atrakcyjne, wyjątkowe i co dla niego jest czynnością ulubioną. A, że Prosiaczek przyjaciół ma wielu trudność z wyborem sposobu świętowania zamiast maleć - rośnie. Lubię uroczego Prosiaczka i jego przyjaciół. Lubię niebanalny humor Aleksandry Woldańskiej-Płocińskiej, humor, który wyraźnie widać nie tylko w tekstach, ale też w ilustracjach. "Drugie urodziny Prosiaczka" to książka kartonowa, przeznaczona dla czytelników rozpoczynających przygodę z lekturą. Serdecznie polecam.

Wydane przez Wydawnictwo Media Rodzina To jest książka o heurystyce wydawania sądów i jej konsekwencjach. Pod pojęciem heurystyki Kahneman, laureat nagrody Nobla z ekonomii, a także długo z nim współpracujący, nieżyjący już Amos Tversky, rozumieją uproszczone reguły wnioskowania, którymi ludzie posługują się nieświadomie. Bohaterami książki są dwa systemy, dwa tryby myślenia, czyli System 1 i System 2. Mówiąc w największym skrócie: System 1 działa szybko, automatycznie; to jest źródło naszych intuicji, źródło, którego nie kontrolujemy. System 2 rusza do akcji wtedy, kiedy trzeba dokonać jakiegoś bardziej skomplikowanego wyliczenia czy zanalizować trudną sytuację; kiedy działa System 2, mamy poczucie, że dokonujemy świadomych wyborów, że świadomie działamy. Kahneman prezentuje rozmaite błędy poznawcze, opisuje podstawowe zasady, wedle których funkcjonuje ludzki umysł; pisze między innymi o zasadach „mniej znaczy więcej”, „istnieje tylko to, co widzisz”, o torowaniu, cz...

Wydane przez Wilk & Król Oficyna Wydawnicza W dniu Święta Pluszowego Misia trudno pisać o kimś innym niż Miś. Misie są znane literaturze od dawna, a ich pochodzenie jest szeroko znane. Misie biorą się ze Stumilowego Lasu, z Peru, z Francji (Coralgol), czy z miasteczka o nieznanej nazwie, ale zamieszkanej przez Zajączka, Prosiaczka i wyposażonej w przedszkole, do którego Uszatek i przyjaciele chodzili. Ale, jak uczy historia Misia Kazimierza, misie biorą się także ze sklepu. Miś Kazimierz, nie chcąc być taki sam jak inne sklepowe misie, żegna się z kolegami i przy pomocy, nieświadomego owej pomocy, człowieka opuszcza Wielki Sklep. Wędrując trafia pod drzwi Ani, która zaprasza go do swojego domu i która uczy Misia różnych ważnych rzeczy, przy okazji sama oswajając się z codziennością spędzaną w towarzystwie drugiej osoby. Miś Kazimierz uczy się, że nie należy dotykać lekarstw, co to jest teatr i jaką przyjemnością jest oglądanie spektaklu, uczy się czym jest przyjaźń...

Wydane przez Wydawnictwo Nowa Proza Pamiętacie " Chatę "? Książkę, która wzbudziła dyskusję, która wiele osób zmusiła do przemyślenia własnych poglądów na temat Boga, na temat religii. Podobnie jest z nową książką Williama Paula Younga. Anthony Spencer to człowiek, którego trudno polubić. Zapatrzony w siebie, w pieniądze, z potężnie rozrośniętą potrzebą sprawowania władzy, z równie mocno rozbudowaną podejrzliwością i obsesją bezpieczeństwa. Człowiek, który krzywdzi wszystkich wokoło, szczególnie najbliższą rodzinę, który rozkoszował się odzieraniem z resztek godności otaczających go ludzi, zwłaszcza pracowników, którzy ze strachu, jeśli nie z szacunku, wypruwali sobie żyły . [s.9] Bohater ulega wypadkowi i w stanie śpiączki trafia do szpitala. Tkwi tam jego ciało, podczas gdy dusza wyrusza w wędrówkę. Wędrówkę stanowiącą istotę "Rozdroży". Anthony trafia w miejsce zrujnowane, zaniedbane i w nim spotyka postacie, które - jak się okazuje później - są...

Wydane przez Wydawnictwo W.A.B. Dwie pisarki - matka i córka, dwie bohaterki powieści - matka i córka. Zadając sobie pytanie związane z komfortem pisania i tworzenia spójnej historii, zdecydowałam się przeczytać najnowszą książkę autorstwa Małgorzaty Kalicińskiej. Dorota to kobieta dojrzała wiekiem. Trudno jednoznacznie określić jej dojrzałość emocjonalną, bo też zachowanie kobiety czasami może budzić zdumienie. Dorota ma czas dla siebie, może realizować własny pomysł na życie, bo córkę ma dorosłą, wnuków nie ma, a mąż pozostawia żonie dowolność i stabilizację finansową. Wobec tego, że Dorota może robić wszystko, ma kłopot z wyborem tego, czy owo wszystko mogło by być. Co więcej - wciąż czuje się odpowiedzialna za losy córki i próbuje przeszczepić swoje poglądy jedynemu dziecku. Córka, odnosząc sukcesy zawodowe, w pełni zdyscyplinowana,uporządkowana jest przeciwieństwem matki i nie zgadza się z tym, co sądzi Dorota. Jedynym elementem, który łączy obydwie kobiety, jest trze...

Wydane przez Wydawnictwo Nasza Księgarnia Polubiłam rezolutną dziewczynkę mieszkającą z rodzicami i siostrą na ulicy Kociej w Łomiankach. Polubiłam i wiedziona ciekawością sięgnęłam po drugą o niej książkę. Zosia, znana z pierwszej książki opisującej jej przygody, zaczyna naukę już w czwartej klasie. Wspomnienia o miłej wychowawczyni z wcześniejszych klas pogłębiają niechęć do nowej nauczycielki, groźnej Wandy Mrocznej-Pęśko. Dzieci się jej boją, a rodzice - w trosce o samopoczucie swoich pociech - postanawiają zorganizować spotkanie integracyjne. To oczywiście nie wszystko, co spotyka Zosię. Na lekcjach języka polskiego zaczyna wraz z koleżankami pisać książkę, próbuje zrozumieć co łączy kunę z patelnią i wspiera Manię w trosce o Motyleum. Brzmi zagadkowo? Interesująco? Spotkałam się z różnymi opiniami o "Zosi z ulicy Kociej". Przychylam się do tych, które w prozie Agnieszki Tyszki widzą żartobliwą, acz mądrą opowieść o niesztampowej rodzinie, o ludziach, k...

Wydane przez Wydawnictwo LTW O podróży nad Bajkał marzyłam już dawno temu. Ucieszyłam się mogąc zamienić kilka słów z Autorem, który nad Bajkał pojechał, który wędrował koleją transsyberyjską, który na własnej skórze sprawdził jak to jest spełnić marzenie o tak dalekiej i interesującej podróży. W dwunastu skromnych rozdziałach Tomasz Cyrol zmieścił całą historię o egzotycznej, wciąż jeszcze, wyprawie. Skupiając się raczej na praktycznej stronie podróży, na niedogodnościach jakie czyhają na nazbyt pewnych siebie wędrowców snuł opowieść opisując dzień po dniu w drodze. Ważną obserwacją jaką Autor podzielił się z czytelnikami, jest ta, iż dobór towarzyszy podróży jest kluczowy dla przyjemności czerpanej z wędrówki. Niestety, nie czuje się usatysfakcjonowana lekturą książki "Transsibem nad Bajkał". Zabrakło mi lekkości w opowiadaniu, oderwania się od rzeczywistości (wiem, że kwestia noclegu jest istotna, ale chciałabym móc przeczytać o czymś więcej niż kłopot z t...

Wydane przez Wydawnictwo Literatura Gry RPG to dla mnie świat zupełnie nieznany. Wiem, że jest mistrz opowieści i postacie, o istnieniu których decydują biorący udział w grze oraz scenariusz zaproponowany przez wiodącego narrację. Nigdy nie grałam i przyznam szczerze, że nawet nie wiem, czy chciałabym. Doceniam jednak to, że Kazimierz Szymeczko stworzył bohaterów zafascynowanych czymś innym niż komputery. Patryka, Kamila, Zosię i opowiadającego ich historię kolegę nastolatków łączy przyjaźń zadzierzgnięta podczas seansów gier fabularnych. Młodzi ludzie rozpoczynają naukę w tym samym liceum i dzięki temu mają szansę na spotkania, dzielenie się wrażeniami z życia szkolnego oraz łatwość kontaktu. Mimo wielu zajęć dodatkowych przyjaciele znajdują czas na spotkania i prowadzenie gry. Zgadzają się także, na prośbę wychowawcy, zaprosić na spotkanie kolegę, który dotychczas czas wolny podporządkowywał grom komputerowym. Wśród uczniów liceum znajdują się i tacy, którzy nie...

Wydane przez Wydawnictwo M Księgarnia Katolicka Mam wielki szacunek do Szewacha Weissa. Czytam, co pisze, słucham wypowiedzi i utrwalam się w przekonaniu, że to wielki człowiek. Miałam niebywałą przyjemność, i zaszczyt, przywitać się z nim podczas targów w Warszawie. "Takie buty z cholewami" to rozmowa o wszystkim, co w życiu Szewacha Weissa istotne. Są wspomnienia z czasów dzieciństwa i próba określenia tego, co nazywa się ziemią rodzinną. Jest czas na opowieść o misji ambasadora, o spotkaniach z wieloma ważnymi w polityce światowej postaciami, o pracy ze studentami, projektach, które tworzą płaszczyznę porozumienia między Żydami i Polakami. Nie brakuje w książce także akcentów prywatnych - rozmów o żonie, dzieciach, wnukach. Ważną rolę odgrywa w rozmowie Anny Jarmusiewicz z Szewachem Weissem tematyka tożsamości narodowościowej, językowej, terytorialnej. Nie jest tak, że zgadzam się ze wszystkimi opiniami, czy poglądami Szewacha Weissa. To jednak nie umn...

Wydane przez Wydawnictwo Czarne Dwanaście reportaży z miejsc, o których - jak się zdaje - zapomniał świat, Bóg, Los, czy jak tylko chcecie. Z miejsc, w których mieszkają ludzie niby tacy jak my, ale jednocześnie tacy, którymi chciałoby się potrząsnąć, by im powiedzieć "Zróbcie coś ze sobą". Z miejsc, które nawet gdy leżą na odwiedzanych przez turystów szlakach zrażają swoim marazmem, poczuciem beznadziei, niemocą. Pracowałam w miejscach podobnych do tych, które opisuje Ostałowska. Czas się tam zatrzymał, a w kalendarzu ważny był tylko dzień płacenia zasiłku. Jedyną atrakcją był przyjazd autobusu (choć rzadko zdarzało się, by wysiadł z niego ktoś obcy), a każda zmiana w powolnie toczących się dniach powodowała ekscytację, lęk i wywodzącą się z niego agresję. Książka Lidii Ostałowskiej zmusiła mnie do zastanowienia się nad tym, czy potrzebujemy, aby literatura odzwierciedlała rzeczywistość. Co ma nam dać spisana historia nastolatków z Bałut, którzy nie mając p...

Wydane przez Wydawnictwo Egmont Seria Księżycowy Kamień W szkole Bratka i Ziutka dzieją się dziwne rzeczy. Kreda jest mokra, gąbka śmierdzi błotem, a w trampkach można znaleźć glony. Chłopcy wiedzeni ciekawością próbują wyjaśnić tajemnicę i trafiają na przedziwną postać skrywającą się w łazience dziewczyn. Spotkana przez chłopców istota ma na imię Majka i jest syreną. Zofia Stanecka bardzo zgrabnie uwspółcześniła baśń Hansa Christiana Andersena opowiadającą o syrence pragnącej być człowiekiem. Odrzuciwszy to, co mogło nie przemówić do młodych czytelników wykorzystała baśniową postać i mechanizm przemiany, zmieniając wszystko to, co młodych czytelników może zainteresować i jest im bliskie. I tak - syrenka gra z chłopakami w piłkę, wiedźma za umożliwienie przemiany życzy sobie udziałów w firmie ojca Majki, a syreni śpiew ma magiczne właściwości. Bardzo lubię serię Księżycowy Kamień i cieszę się, że książki w niej wydawane zachowują dobry poziom. "Tajemnica...

Subtelnie skarcona przez Zu za milczenie na blogu zasiadam do pisania myśląc jednocześnie o tym, że trudno pisać o kociastych gdy się bywa poza domem i okazje do obserwowania ukochanych zwierzątek ma się nikłe. W miniony weekend odwiedziłam Lulu, która nieustająco rozbraja mnie umiłowaniem łazienki (najcieplejszego miejsca w domu) i, w towarzystwie której, spędziłam noc. Tydzień temu odwiedził nas także P.; nie było go u nas ponad rok, ale koty doskonale o nim pamiętały i Gusia czym prędzej wykorzystała  dobre serce (i kolana) P. zalegając na nim na kilka godzin. Wraz ze mną, do domu, przyjechał Tata. Zachwycił się Wojtkiem i z radością poddał się zaszczytowi - jeden z kotów na nim spał:-) Duszce wyładniała sierść. Chyba nie jestem zbyt baczną obserwatorką, skoro zauważyłam to dopiero teraz. Mam wrażenie, że jeszcze jakieś 2-3 tygodnie temu Duszkowa sierść była w znacznie gorszym stanie. Zmieniliśmy niedawno karmę, czyżby od tego? Musze poobserwować, bo zamierza...

Na początek przestraszyłam się tytułu XXIX teki PRESSJI. No bo nie dość, że tytuł zapowiada ekonomię, to na dodatek teologię. Nota Redakcji autorstwa Pawła Rojka (notę, podobnie jak spis treści oraz niektóre teksty znajdziecie tutaj ) trochę spraw mi wyjaśniła i nieco mnie uspokoiła, ale tylko trochę :-) Teksty w części zatytułowanej „Ekonomia trynitarna” to była dla mnie mordęga, ale ja takich tekstów nigdy nie nauczę się czytać. Nie martwię się tym, bo przecież nie muszę kwalifikować się do każdego targetu w każdej dyscyplinie. Teraz o tym, co mnie zainteresowało najbardziej. Z pewnością świetna rozmowa, którą z ojcem Maciejem Ziębą przeprowadził Marek Przychodzień.  Zięba w dobrej formie. Opowiada, jak to ksiądz Józef Tischner nie znosił św. Tomasza z Akwinu i że on, Zięba, tę niechęć od Tischnera przejął, a dopiero później odkrył, że Tischner Tomasza najzwyczajniej w świecie nie znał. Kiedy Przychodzień powiedział coś takiego: - „Dziś powiedzieć, że celem państ...

Minął kolejny rok i choć to odliczanie mogłoby wybrzmiewać żalem za upływającymi dniami, patrzę z optymizmem i zamierzam świętować. Świętować, Mili Moi, piąte urodziny bloga. Przez minione 5 lat zmieniło się moje czytanie, zaangażowanie w czytanie i pisanie, upodobania literackie. W świecie książek wydaje się inne niż kilka lat temu, choć na szczęście wraca się także do tego, co było modne lat temu kilkanaście. Blogosfera książkowa rozrosła się tak, że już dawno przestałam nadążać za nowymi blogami. Z czytania książek, najprościej rzecz ujmując, wynikają odmienne od poprzednich obowiązki zawodowe. Dumna jestem z tego, że towarzyszycie mi przez 5 lat. Niektórzy z Was są ze mną od początku, inni dołączali nieco później. Każda osoba, która bloga czyta, która odzywa się lub nie w komentarzach, bardzo mnie cieszy i nadaje sens mojemu pisaniu. Dziękuję Wam bardzo serdecznie za obecność. Z racji pięciolecia mam propozycję. Wypiszcie swoje ulubione cytaty - albo w komentarzach al...

Znów doceniam biblioteki. Po czasie, w którym z różnych powodów nie odwiedzałam bibliotek, wracam do nich i od razu mi jakoś lepiej na sercu. Mają klimat o jaki trudno gdziekolwiek indziej. I nie robi różnicy, czy to biblioteka mocno otwarta, gromadząca wokół siebie mnóstwo ludzi starszych i młodszych, czy lekko zapomniana przez ludzi i czas. Po prostu lubię biblioteki. Cieszy mnie szperanie między półkami, wędrówka od biblioteki do biblioteki, cieszy nawet przeglądanie katalogu bibliotecznego na ekranie komputera. Tydzień temu, zachwycona urokliwą pogodą, wędrowałam od półki do półki zgarniając książki zgodnie z tym, co mi w duszy grało.  A grało - jak zobaczycie na poniższym zdjęciu - jakoś tak kryminalnie, nieco obyczajowo w ciepłych klimatach i troszkę poważniej. Oczywiście, zaraz po tym gdy wyciągnęłam książki z toreb, Sisi postanowiła sprawdzić, co przyniosłam. Wiem, że pewnie już o to pytałam, ale - lubicie biblioteki? Lubicie książki, które już pachną czytaniem...

Wydane przez Wydawnictwo Egmont Głośno ostatnio w książkowym świecie o nowej serii wydawniczej Wydawnictwa Egmont - " Czytam sobie ".  Książki opublikowane w tej serii podzielone zostały na trzy poziomy i od trzeciego, najbardziej zaawansowanego, zacznę obecność książek z charakterystycznym logotypem na blogu. Ferie zimowe Gabrysi zapowiadają się mało atrakcyjnie w porównaniu z tym, jak planują spędzać czas jej koleżanki z klasy. Dziewczynka po prostu pojedzie na wieś, do babci i dziadka. Niby nic ciekawego, prawda? Okazuje się jednak, że dziadkowe mają dla wnuczki niespodziankę. Szary szczeniaczek sprawia, że dziewczynka zapomina o całym świecie i przyczynach ewentualnego niezadowolenia. Spędza dni na zabawach z czworonożną przyjaciółką. Pojawienie się wilków w otoczeniu wsi budzi grozę wśród mieszkańców, ale - jak się okazuje - owa obecność ma swoje wyjaśnienie. O tym, że książki wchodzące w skład serii są doskonale przygoto...

Wydane przez  Wydawnictwo SQN Jakub Ćwiek tworząc "Chłopców" zaczerpnął szeroko z opowieści o Piotrusiu Panu, doprawił do smaku inspiracjami filmowymi z gangami motocyklowymi w roli głównej, a dla osiągnięcia wyjątkowego efektu odwołał się do tego, co w każdym z nas drzemie - do naszej dziecięcości. Jest jednak tak, że my, czytelnicy, w większości dorośliśmy, a bohaterowie książki - nie. Chłopcy pod przewodnictwem Dzwoneczka wciąż się bawią, choć czasami te zabawy są dość krwawe. "Chłopcy" to różne historie powiązane ze sobą fabularnie. Kolejne rozdziały noszą tytuły związane z dziecięcymi, podwórkowymi zawołaniami, a - jak wiem dzięki uczestniczeniu w spotkaniu z autorem - niektóre z nich znajdą swoje dopełnienie w kolejnych tomach cyklu. Nigdy nie lubiłam "Piotrusia Pana" i może na dobre wyszedł mój zwyczaj omijania wzrokiem tego, co na okładce o książce piszą wydawnictwa. Może bym się zraziła? A tak - ominęłam, nie przeczytałam i...

Wydane przez Wydawnictwo Skrzat Duet Katarzyna Terechowicz, Wojciech Cesarz pojawił się już na blogu , o czym piszę z dużą przyjemnością. Chętnie sięgnęłam po kolejną książkę Autorów wiedząc, że mogę spodziewać się dobrej opowieści. Kryzys finansowy trafia też na strony książek dla dzieci. Mama Filipa traci pracę i podejmuje decyzję o emigracji zarobkowej. Syna planuje oddać pod opiekę swojej starszej siostry, która wraz z mężem i dziećmi mieszka na wsi. Filip początkowo nie rozumie powodów wyjazdu mamy, a może bardziej, nie chce ich zrozumieć i buntuje się przeciwko przeprowadzce do cioci i wujka. Niespodziewanie okazuje się, że chłopcu towarzyszyć będzie pies, a życie na wsi, choć bez telewizora, jest ciekawsze niż mogło się to wydawać. Najwłaściwszym słowem na określenie rodziny Filipa jest  słowo "normalna". Mądrzy rodzice i poukładane dzieci budujący wspólnotę rodzinną podczas posiłków, czy innych wspólnych zajęć. Młodzi ludzie są wrażliwi na losy zwierz...

Wydane przez Wydawnictwo Fontanna Cóż za urocza książka! Opowieść o codziennym życiu z sową płomykówką o bogatej osobowości, o niebywale rozwiniętych zmysłach, o blaskach i cieniach wynikających z dzielenia mieszkania z dzikim ptakiem, pochłonęła moja uwagę na kilka dni. Stacey O'Brien, asystentce laboratorium w Catlech, zaproponowano zaadoptowanie kilkudniowego sowiego pisklęcia. Młoda kobieta zdecydowała się podjąć wyzwanie i dopasowała swoje życie do potrzeb sówki. Dopóki Wesley był mały oznaczało to zabieranie go wszędzie ze sobą, gdy podrósł - izolowanie od niego obcych, których obecność mogłaby Wesleya zdeprymować. Życie ze zwierzętami niesie ze sobą wiele radości, wiele wzruszeń, ale i wiele utrapień czy zmartwień.  To, że Weseley - inaczej niż dotychczas obserwowane sowy - uwielbia wodę jest miłe do chwili, w której dorosła sowa upiera się, by w wannie towarzyszyć Stacey. Przygotowując (eufemizm!) myszy dla Wesleya autorka książki boryka się ze zdumiewający...

Wydane przez Wydawnictwo Albus Idealna książka dla mnie! Pełna kotów i to w doskonałym ilustratorskim wydaniu. Licząc na to, że i Wam się spodoba (wszak różne okazje obdarowywania się wzajemnie książkami zbliżają się szybko) będę zachęcać do lektury i oglądania. Paulina Wierzba prezentuje w książce najróżniejsze aspekty kociego życia dając solidne podstawy kociologii dzieciom, młodszym i starszym. Autorka opowiada o udomowieniu kota, o jego czczeniu przez Egipcjan, o kotach, które - choć spokrewnione z domowym mruczkiem - żyją dziko. Ważną częścią książki jest, według mnie, ta, która opowiada o cechach fizycznych i osobowościowych kota. W książce "Oto Kot" znajdziemy także opis niektórych kocich ras, kilka słów na temat związków kota i człowieka oraz przysłowia, przesądy i zabawy graficzne, których kot jest głównym bohaterem. Czy wiecie, na którym kontynencie nie mieszkają dzikie koty? Co to jest felinoterpia? Koty, której rasy ba...

Kfiatek z Mruczącej Krainy dała nam nagrodę, za którą pięknie dziękujemy. Nominacja do Liebster Award jest otrzymywana od innego blogera w ramach uznania za "dobrze wykonaną robotę". Jest przyznawana blogom o mniejszej liczbie obserwatorów co daje możliwość ich rozpowszechnienia. Po odebraniu nagrody należy odpowiedzieć na 11 pytań otrzymanych od osoby, która Cię nominowała. Następnie Ty nominujesz 11 osób (informujesz ich o tym) oraz zadajesz im swoje 11 pytań. Nie wolno nominować bloga, który Cię nominował. Pytania zadane przez Kfiatka i odpowiedzi znajdziecie poniżej: 1. Wasza ulubiona pora roku? Każda, w której da się wizytować balkon i polować na ptaszory. 2. Film, który zawsze doprowadza Was do łez to... Jakikolwiek o nieszczęśliwych zwierzętach. 3. Ulubiony sposób na spędzenie wieczoru? Ukochany człowiek, koty, koc, książka. 4. Czy macie domowy sposób na przeziębienie? Jeżeli tak to jaki? Jak wyżej :-) 5. Gdybyście mieli zabrać ze sobą na wyjazd do lasu 5 rze...

Wydane przez Wydawnictwo Literackie W najnowszej książce Doroty Sumińskiej wyodrębnić można dwa wątki: zwierzęcy i ludzki. I choć obydwa przeplatają się, nie mogą istnieć bez siebie, niektóre z rozdziałów "Dalej..." są historiami zwierząt Autorki, a niektóre opisami wędrówek po świecie, które to wędrówki - oczywiście - i tak w końcu wiodły do tego, by się ze zwierzętami spotkać. Dobrze czyta się o miłości i szacunku jakie łączyć mogą człowieka i zwierzę. Dobrze i z dużą radością, bo nieczęsto można znaleźć w polskiej literaturze takie pisanie. W wielu przypadkach owa radość mieszała się ze łzami, bo też zwierzęta trafiające do Cybulic nie miały łatwego życia, a i Dorota Sumińska opisuje ich losy mówiąc o pożegnaniach ze swoimi zwierzęcymi domownikami. Większość ludzi nie docenia psów. Nie umieją lub nie chcą wczuć się w ich duszę. Niektórzy nawet nie dają jej prawa bytu. Może sami nie mają duszy, no to jak mają wejrzeć w cudzą? W każdym razie psia dusza jest wr...

Wydane przez Wydawnictwo Officyna Trudno mi pisać o książce Jimmy'ego Liao, bo wciąż mam wrażenie, że jeszcze nie jestem gotowa na pisanie o nim, jeszcze nie dość napatrzyłam się na ilustracje niepokojącej urody, nie dość dobrze rozważyłam przekaz jaki w swojej książce Autor nam daje. "Księżyc zapomniał" i zagubił się. Odnalazł go pewien chłopiec, który - zabrawszy księżyc do domu - stał się jego nieodłącznym towarzyszem. Chłopiec i księżyc bawili się, podskakiwali, zasypiali w dzień, przy szkolnej ławce, a tym samym chłopiec odsuwał się od innych dzieci przedkładając nad ich towarzystwo towarzystwo księżyca. A ów, mieszkając z chłopcem i spędzając z nim czas nie zdawał sobie najwyraźniej sprawy z tego, co jego brak na nocnym niebie oznacza dla ludzi, dla przyrody, dla świata. Ilustracje Jimmy'ego Liao doceniono już w wielu częściach świata. Są wyraziste, lekko niepokojące, pobudzające do myślenia i skłaniające do tego, by do nich wracać. Książka ...

Wydane przez Wydawnictwo Prozami Książki Pani Małgorzaty Kursy dobrze mi robią na samopoczucie. I w zasadzie mogłabym tym zdaniem skończyć, ale nie umiem odmówić sobie przyjemności przedstawienia Wam najnowszej powieści jednej z moich ulubionych pisarek. Malwina Letycja Pędziwiatr to kobieta w słusznym wieku, która po wielu latach mieszkania na obczyźnie wraca do Polski. Ku swojemu zdumieniu akceptuje (by później polubić) zięcia i bez żadnych zadrażnień mieszka w jednym domu wraz z córką i jej mężem. Zadrażnienia pojawiają się jednak w zupełnie innym aspekcie życia i jest to ściśle związane z dawno niewidzianą przyjaciółką Malwiny, Elizą. Jak ukarać złodzieja napadającego na kobiety i wyrywającego im torebki? Czy da się nauczyć opornego buca troski o środowisko? Przekonać opornego męża, że rodzina jest ważniejsza niż alkohol? Mimo poważnej tematyki opowieść o dwóch kobietach porządkujących świat wokół siebie z szkodników przy pomocy ekologicznych metod budzi radoś...

Wydane przez Wydawnictwo Akapit Press Znajomość z Jeżycyjadą zaczęłam od "Kwiatu kalafiora" dawno, dawno temu. Od tamtej pory przeczytałam wszystkie książki Małgorzaty Musierowicz darząc większą lub mniejszą sympatią poszczególnych bohaterów. Akcja "McDusi" rozgrywa się w ostatnich dniach 2009 roku. Do Poznania przyjeżdża wnuczka profesora Dmuchawca, cudownego wychowawcy i wspaniałego nauczyciela. Magda, miłośniczka szybkiego i niezdrowego jedzenia, przyjeżdża, by uporządkować mieszkanie dziadka; nie czuła się z dziadkiem związana. Ów brak związku widać, podobnie jak widać - korespondującą z przezwiskiem - osobowość dziewczyny. Życie w domu Borejków, bo tu trafia Magda, toczy się swoim normalnym, szalonym rytmem. Przy stole jest zawsze dużo osób, niektóre z dzieci przejawiają nadmierne, jak na swój wiek, zainteresowanie kulturą wysoką, gwar i rozgardiasz panuje nad codziennością, a bliski ślub Laury nie wprowadza spokoju w życie rodziny. Czyta...

Wydane przez Wydawnictwo Amea Rzadko sięgam po powieści, których akcja dzieje się w odmiennej od naszej przestrzeni kulturowej. Najczęściej dzieje się tak z powodu moich ograniczeń; boję się, że nie dostrzegę idei przekazywanych przez autora, że nie będę umiała docenić piękna opowieści. W przypadku "Rantis" też miałam obawy, ale ta recenzja przekonała mnie, że warto przeczytać to, co napisała Aida Amer. W niewielkim, palestyńskim miasteczku, o którym w Ewangeliach pisano jako o Arymatei, życie toczy się tylko pozornie w spokojnym tempie. Codzienność mieszkańców toczy się utartymi szlakami, które jednak co jakiś czas zaburza, a to poszukiwanie zagubionego chłopca, a to dziecko przychodzące na świat, wojsko detonujące domy lub śmiertelny wypadek. Niezmiennymi elementami wydają się być Fatima, Miriam i Jaser. "Wydają się" to kluczowe słowa poprzedniego zdania. Baśniowość prozy Aidy Amer zdumiewała mnie w momentach, gdy w fabułę wplatane były motywy pr...

Gusia nadal przychodzi spać ze mną na poduszce. Nie zawsze, dość grymaśnie, ale przychodzi. Wie jednak kiedy będzie mnie budził budzik i w te noce opuszcza mnie gdzieś nad ranem, by tylko nie być budzoną piszczącym telefonem. Zanim jednak nastanie ten niemiły moment doby, Gusia rozciąga się wzdłuż poduszki, omiata mnie ogonem i cichutko burczy. Głaskana zaczyna burczeć głośniej i wówczas najczęściej zasypiam. Nie dam rady mieć burczącej Gusi koło ucha i nie spać. Po prostu się nie da... Zaczęłam dziś od Gusi, bo o ile jej spaniem na mojej poduszce się nie przejmuję, martwi mnie nieco Guziolkowa odmowa jedzenia pokarmu suchego. Kupiliśmy jedno - jadła, by po 2-3 dniach powiedzieć, że jej nie smakuje. Dobra dusza, ciocia Z., zamówiła koteczce inne żarełko, a które Gusia rzuciła się z zapałem. Zapał minął po 3-4 dniach. Próbowałam obejrzeć Gusiowe zęby, jeden wydał mi się nieco podejrzany, ale dziąsła ma ładne, a poza tym - jak wiedzieć, czy ząb jaki właśnie dotykam kota boli, jeśli kot k...