Wydane przez
Wydawnictwo Klin
Pisanie Joanny Chmielewskiej towarzyszy mi od wielu lat i od wielu lat jest doskonałym remedium na wszystko. Deszcz, zły humor, melancholia, czy po prostu potrzeba tego, by się pośmiać - w tych przypadkach książki Chmielewskiej są niezawodne.
"Krwawa zemsta" to książka odmienna od wcześniejszych; zarówno tych typu "Lesio", jak i późniejszych krytykowanych przez wielbicieli talentu pisarki. Gdybym miała ocenić kierując się poziomem humorystycznym uznałabym, że "Krwawa zemsta: plasuje się w połowie stawki między "Wszystko czerwone", a ostatnimi powieściami autorki. Choć w formie narracyjnej i fabularnej książka jest prawdziwie przyjemna.
Rzecz dotyczy zdrady małżeńskiej. Zauroczenia kimś innym niż własna żona, oznajmieniem tego żonie z dużym zdumieniem wynikającym z tego, że żona owego zauroczenia nie rozumie i nie chce pomóc mężowi w rozwodzie z samą sobą. Rzeczona żona oprócz dużej samoświadomości posiada również zdrowy rozsądek i bogato rozwiniętą wyobraźnię oraz humor. To wszystko tworzy udaną mieszankę, mieszankę, która zapewnia mile spędzony czas.
Komentarze
Ostatnie lata nie były dla Chmielewskiej najlepsze (choć tragedii też nie było, nie zdarzyło mi się skończyć książki i nie być zadowoloną), ale ten tytuł pokazuje, że autorka ciągle jest w formie.
Znowu książka, którą chwilami strach czytać publicznie, bo ludzie mogą dziwnie patrzeć na śmiejącego się do siebie czytelnika.
Z resztą, mam nawet swoją teorię na temat tego, czemu książki starsze są lepsze od współczesnych dzieł J.Ch. :P
należę do tych wielbicieli Chmielewskiej, którzy czytają wszystko. Z pewnością "Krwawa zemsta" jest lepsza niż ostatnie 2-3 książki Autorki.
nie chcę zdradzać treści, więc nie napiszę:-)