Przejdź do głównej zawartości

30 dni z książkami (29)

Obraz
Autor:

Dzień 29 - Autor, którego omijasz

Paulo Coelho. Przeczytałam dawno temu "Wojownika..." i od tamtej pory nie sięgam po żadną z jego książek. Nie odnalazłam w tym, co czytałam przyjemności obcowania z lekturą.
Etykiety:

Komentarze

Anonimowy pisze…
Mam to samo zdanie. Paulo Coelho nie jest i dla mnie.
piątek, maja 04, 2012
Karolina K. pisze…
Ja też, przeczytalam tylko 'Weronikę', a 'Piątą górę' odłożyłam po kilku kartkach, no nie dałam rady.
piątek, maja 04, 2012
Kostek Bovsky pisze…
Paulo Coelho w pewnym momencie zaczął za dużo mieszać w kreacjach swojego świata. Może dlatego, że "Wojownika..." przeczytałem dopiero jako kolejną jego książkę, przez moje ręce przewinęły się prawie wszystkie wydane do 2005 roku. Później mnie znudził, rozczarował, zniechęcił... Za dużo to była dla mnie mieszanka filozoficzno-światopoglądowa, czego szczytem był "Zahir", męczony chyba przez 1,5 roku.
sobota, maja 05, 2012
Monika Badowska pisze…
Dziękuję za komentarze:-)
sobota, maja 05, 2012
Agnes pisze…
Też go omijam. I paru innych. :)
czwartek, maja 10, 2012
Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Konkurs na Blog Roku

Autor:
Wczoraj ów konkurs wkroczył w kolejny etap. Za nami czas zgłaszania blogów, przed nami czas głosowania na te, co zgłoszone, a po południu 22 stycznia najpopularniejsze blogi oceniać będzie Kapituła Konkursu. Aby zagłosować na bloga, którego właśnie czytacie należy wysłać sms-a o treści E00071 (e, trzy zera, siedem, jeden) na nr 7144. Taki sms kosztuje 1,22 zł. Szczegóły konkursu: http://www.blogroku.pl/
7 komentarzy
Czytaj dalej »

Spacer po Sudetach, czyli kilka słów podsumowania.

Autor:
Wyruszyłam ze Świeradowa Zdroju i z każdym krokiem oddalającym mnie od centrum i hałasu dobiegającego z okolicznych budów czułam się coraz lepiej. Cisza i pustka to zdecydowanie przestrzeń mi sprzyjająca. Oczy mi ciągnęło do błyszczących kamieni pod nogami, a całą sobą dostrajalam się do otaczającego mnie lasu. Im głębiej w Izery, tym więcej rowerzystów, ale urok Hali Izerskiej i obserwacja ludzi zajadających się popisowym daniem Chatki Górzystów nastrajały mnie bardzo pozytywnie. Gdy przy Stacji Turystycznej Orle okazało się, że będę spała w starym drewnianym domu, sama w wieloosobowym pokoju, uśmiechnęłam się szeroko. Obejrzałam wystawę, zjadłam niezbyt ciepłą acz smaczną zupę i zakończyłam długi dzień. Dzień kolejny okazał się być jeszcze dłuższy. W Jakuszycach o moje dobre nastawienie zadbała kawa w hotelowej restauracji i piękna droga przez las tuż za Jakuszycami. Karkonoski Park Narodowy rozpoczął się kaskada wodną, przy której można przycupnąć, by kupić bilet. Chwilę...
11 komentarzy
Czytaj dalej »

Magdalena Okraska, Nie ma i nie będzie

Autor:
Z dużym zainteresowaniem sięgnęłam po tę książkę, bo zanim do mnie dotarła przez sieć przetoczyła się dyskusja zwolenników i przeciwników tego, jak Magdalena Okraska o miastach opuszczonych przez dające zatrudnienie przedsiębiorstwach pisze. A jakie jest moje zdanie? Ta historia to wiele pięćdziesiątek wódki, udek kurczaka, cudzych kołder w cudzych domach (nigdy nie śpię w hotelach, śpię u bohaterów), długich rozmów i krótkich puent. To kilometry pokonane busikami, albumy rodzinne, lokalne biblioteki i lokalne mordownie. Pojechałam do nich i powiedziałam "Opowiedz mi". Tak kończy się jeden z tekstów wprowadzających do rozdziałów poświęconych poszczególnym miastom. Wraz z autorką odwiedzamy Wałbrzych, Włocławek, Będzin, Szczytno i kilka innych miejscowości, których przeszły rozwój osadzony był na istniejącym, prężnie działającym i rozwijającym się przedsiębiorstwie, a które wraz z jego likwidacją podupadły. Magdalena Okraska rozmawia zatem z mieszkańcami i tymi, którzy już owe...
6 komentarzy
Czytaj dalej »