Wydane przez
Wydawnictwo Zakamarki
Nie znam przygód Tildy z poprzednich książek, ale to co przeczytałem teraz pozwoliło mi wyrobić sobie opinię to lekko zakręconej, choć sympatycznej dziewczynce.
Tilda mieszka z mamą i Tomasem, przyszywanym tatą. Jej prawdziwy tata jest, zdaniem mamy, świszczypałą, a dziewczynka dotychczas unikała mówienia o tym, że tata odszedł. Raczej przydzielała mu role niecodzienne, ot choćby kosmonauty. Dziewczynka dostrzega, że mijanie się z prawdą przynosi negatywne skutki i postanawia zacząć mówić prawdę. Tylko prawdę, co łatwe nie jest...
Ciekawie poprowadzona historia uświadamia, że choć pozornie łatwiejsze, mówienie prawdy wymaga odwagi. Prawdomówna Tilda jest postacią, na którą podejrzliwie patrzą ludzie wokół. Czyżby szczerość nie była mile widziana? Dziewczynka uczy się szczerości i tego, jak wielkim wyzwaniem stają się kontakty z najbliższymi, gdy nie można zmyślać. Szczególnie wobec kolegi, na których chce się zrobić wrażenie.
Każdy rozdział rozpoczyna się zdaniem: "Gdybym nie...., to bym nie...." i to świetny zabieg stylistyczny. Ujednolicenie słów wobec szalonego tempa wydarzeń jakie są udziałem Tildy nadaje dobry rytm całej, bardzo przyjemnej, historii.
Komentarze