Prowincjonalna nauczycielka

Ostatnio postanowiłam wstawać później niż dotychczas. Założyłam, że spać będę dłużej o całe 14 minut. Okazało się jednak, że moje postanowienie nie dotarło do kociej świadomości; one wiedzą, że już powinnam wstać i - co najważniejsze - dać jeść. Dziś Duszka wystąpiła w roli budzika. Zaczęła od drapania w łóżko na wysokości mojej głowy. Dała się pogłaskać, ale widząc, że nie wstaję drapała znów. I już się nie pozwoliła głaskać. Przy trzecim drapaniu już się nie obudziłam, więc Duszka uczyniła gest, który czyni rzadko. Dotknęła mnie łapką. I to nie byle gdzie. Otóż Duszka położyła mi łapkę na ustach i zaczęła delikatnie głaskać mnie po ustach. Na moje błagalne "Duszku, jeszcze 5 minut" odeszła zasmucona, że wzgardziłam jej gestem i poprosiła Sisi o pomoc. Sisi załomotała drzwiami zmuszając mnie do wyjścia spod kołdry. Duszka, nadal urażona, uczyniła mi przyjemność i zjadła podane śniadanie.  A ja poszłam poleżeć jeszcze przez 5 minut.

Wydane przez Wydawnictwo Carta Blanca Książka napisana przez Niemca, który postanawia w imię miłości, przeprowadzić się do Rosji, mieszkać w niej i żyć, zdumiewa wieloma szczegółowymi obserwacjami.  Są one tym ciekawsze, że wiele z nich dotyczy także Polski, choć o Polsce w tej książce mowy nie ma. Wynajęcie mieszkania. Jazda taksówką. Zakupy. Wizyta w urzędzie. Podróż, w tym samolotem. Awaria. Przyjmowanie gości. Nawiązywanie znajomości. Choroba i leczenie. W świadomości ludzi Zachodu to zwykłe, codzienne wydarzenia, które -  choć o różnym poziomie ważności - nie wymagają specjalnych zabiegów. Co innego, gdy za powyższe chce się zabrać Rosjanin lub cudzoziemiec mieszkający w Rosji (i Polak*).  Każde z działań wymaga idealnego przemyślenia sposobu realizacji, nastawienia się na nieprzewidywane trudności, rozbudzenia instynktu łowczego, a i tak, z dużym prawdopodobieństwem, nic z tego nie będzie. Ironiczna i pouczająca książka. Bardzo pouczająca... ...

Wydane przez Wydawnictwo Nasza Księgarnia Lubię książki z serii "Babie lato". Mimo pozornych podobieństw każda z nich jest inna, tak jak różni są autorzy, z rąk których powieści wyszły.  Powieść Małgorzaty Gutowskiej-Adamczyk ukazała się po raz pierwszy w 2007 roku. Mimo, że od premiery minęło już pięć lat, książka nie straciła na aktualności. Kaśka Zalewska, prowincjonalna aktorka teatru lalek, w drodze do Warszawy, na wesele przyjaciółki, poznaje wizażystę pracującego przy jednym z popularnych seriali. Adam widząc dziewczynę zaczyna knuć pewien plan, w efekcie którego Kaśka ma pojawić się na castingu do serialu. Przed dziewczyną otwiera się szansa na oszałamiając karierę. Wystarczy, że zdecyduje się zostać sobowtórem. Główna bohaterka zdumiewała mnie co kila stron. Gdy już myślałam, że coś zrozumiała, że zdecydowała się na pewne działania, jednym machnięciem ręki, jednym słowem zmieniała swoją sytuację. Wraz kolejną "przemianą" Kaśki poczułam iry...

Wydane przez Wydawnictwo Prószyński i S-ka Nie umiem powiedzieć, czy nie czułam się zawiedziona po lekturze tej książki. Wiem jednak, że ostatnio wydana w Polsce książka amerykańskiej autorki jest powieścią z tezą, powieścią tendencyjną, mocną i przez to odmienną od tych, które już czytałam. Zoe i Max rozstają się po dziesięciu latach małżeństwa. Gdy umiera ich kolejne nienarodzone dziecko, Zoe żyje myślą o następnej próbie, a Max sugeruje, że pora by pogodzić się z brakiem dzieci, by na nowo nauczyć się cieszyć sobą. Wobec sprzeciwu żony - rozwodzi się z nią, popada w pijaństwo i doznaje oświecenia przystępując do Kościoła. Zoe w tym czasie wyłania się z rozpaczy, zaprzyjaźnia ze znaną z basenu Vanessą, by odkryć, że przyjaciółka znaczy dla niej więcej niż ktokolwiek, że kocha ją, pożąda i chce z nią spędzić resztę życia. Gdy okazuje się, że zamrożone, zapłodnione komórki jajowe Zoe mogą sprawić, że  Vanessa i Zoe będą miały dziecko, Max za namową p...

Wydane przez Wydawnictwo Noir sur Blanc Nie ma chyba lepszej lektury na przedwiośnie niż książka Mariusza Wilka. Autor pisze bowiem o wędrówce, a że pisze sugestywnie,  budzi w sercu tęsknotę za odkryciem w sobie duszy wędrowca. Wiecie, czym różni się wojażer od włóczęgi? Ano tym, że drogi wojażera zawsze wiodą do jakiegoś celu, wszystko jedno, czy chodzi o odkrycie źródeł Amazonki, "pojedynek z Syberią", zebranie danych o plemieniu Hutu, czy o tajski seks. Natomiast dla włóczęgi sama Droga jest celem. Dlatego wojażer wcześniej czy później powraca ze swoich wojaży, a włóczęga wytrwale podąża dalej...(...) Włóczęga bowiem jest stanem  ducha , a nie czynnością - profesją lub hobby - jak wojażowanie. [s. 11] O "Lotem gęsi" dużo ostatnio w mediach. W TVP Kultura Max Cegielski rozmawiał z Mariuszem Wilkiem  (a z przygotowań do programu postała galeria zdjęciowa ), w Radiowej Dwójce autor opowiadał o motywach pisania i charakteryzował własne książki. Kto ciekaw,...

Wydane przez Wydawnictwo Mała Kurka W tej powieści przede wszystkim zachwyciły mnie umiejętności słowotwórcze Autora (i tłumaczki - Karoliny Zaremby). To, jakim językiem posługiwała się główna bohaterka, w pierwszych momentach czytania wydawać się może nieco rażące, ale później... Później czekałam tylko na kolejne słowa. Dwunastoletnia Florence i jej trzy lata młodszy brat, Giles, mieszkają w domu zamożnego wuja. Dziećmi opiekują się tylko pracujący w domu służący, co oznacza, że w dużej mierze dzieci mogą robić to, na co mają ochotę. Wchowanegowaliśmy się któregoś dnia, kiedy otworzyłam dziwne drzwi, które dotąd były zamknięte na klucz, a przynajmniej tak myślałam ze względu na ich niezwruszoność, której moje młodsze ja nie było w stanie zmóc. Otworzyłam je, żeby się przed nim schować i odkryłam tę wielką skarbnicę słów. W jednej chwili zapomniałam o zabawie, odpółkodopółkowałam, wyciągając książkę za książką, wewnątrz każdej odkrywając kichawnicę kurzu. Oczywiście, wtedy jesz...

Tydzień minął jakoś tak znienacka. Koty przez chwilę więcej jadły, później nagle przestały domagać się co chwilę napełniania misek, a zaczęły się bawić. Wkrótce zacznie się sezon balkonowy, ale wobec gwałtownych zmian pogodowych nie nadążamy ze sprzątaniem.  Kłopotliwe staje się ostatnio zachowanie Sisi. Rano, domagając się w imieniu wszystkich kotek, posiłku drapie w drzwi kuchenne, które pod wpływem jej dotyku odbijają się od ściany wydając dźwięki mogące obudzić nie tylko nas, ale i - naszym zdaniem - pół bloku. Myśleliśmy już o tym, by te drzwi zdjąć, ale to przecież nie zmieni sytuacji. Pozostają inne drzwi i olbrzymie lustro wiszące w przedpokoju. Przede wszystkim jednak chodzi o to, by zmienić zachowanie Sisi. A nie wiemy jak... Gusia wykorzystała mnie w ten weekend maksymalnie. Leżała na moich kolanach, gdy piłam poranną kawę, układała się do snu na moich plecach w nocy, a gdy zakopałam się pod kocem na popołudniową porcję czytania, to Gusia zaległa na moim brzuch...

Mamy szczęście do przebywających w naszym otoczeniu osób uzdolnionych. Kimś takim jest niewątpliwie P., która odwiedziwszy nas w sobotę, poświęciła czas i spódnicę, by podążyć za Ko-córkami we wszystkie zakamarki domowe. Dawała się wodzić na manowce, ale efekt tego wodzenia jest uroczy. Oceńcie sami: P. dziękujemy i zapraszamy częściej:-) P.S. Obstawiamy, jak szybko zdjęcie Sisi trafi na jakąś stronę bez informowania nas o tym?;-)

Wpis popełniony z inspiracji tekstem Padmy . Tkwiąc w bezruchu czytelnicznym przeczytałam podlinkowany powyżej tekst Padmy o książkach Joanny Chmielewskiej dla dzieci i pomyślałam, że może młodzieżowe książki Polskiej Królowej Kryminału poprawią mi nastrój i ożywią zainteresowanie lekturami. Przypominając sobie kiosk, w którym kupiłam "Zwyczajne życie" (w 1985 roku) zanurzyłam się w świat nietypowych nastolatek, pierwszych zauroczeń, udzielania korepetycji, czynów społecznych. Popłakałam się ze śmiechu wyobrażając sobie Tereskę z Bogusiem, zabrakło mi tchu na śmiech, gdy dziewczyny zwiedzały dom badylarza, a klująca się pomalutku sympatia między Okrętką i młodym milicjantem wzbudziła moje serdeczne myśli. "Większy kawałek świata" czytałam nie wiedząc jeszcze, że kiedyś uznam Węgorzewo za moje miasto rodzinne. Przy pierwszej lekturze musiałam zerkać w mapę, czytając książkę teraz jestem bogatsza o doświadczenie odwiedzenia większości opisywanych miejsc. Kiedy sięg...

Wydane przez Wydawnictwo Bukowy Las Ginny ma osobowość. Ma też Księgę Normalności, zamężną siostrę, dwie siostrzenice i duży dom. Nie ma już rodziców - poznajemy ją w chwili ich pogrzebu. Młoda kobieta, dotychczas objęta opieką matki, zostaje sama, a opiekę nad nią próbuje przejąć siostra. Amandzie brakuje jednak wyczucia, i to co mogłoby być łatwiejsze, staje się przyczyną konfliktu.  Rozbieżność zdań sióstr ma podłoże w opinii Amandy nt. samodzielności Ginny. Amanda uważa się za dojrzałą i sądzi, że daje jej to prawo do narzucania siostrze własnej woli; pozwala jej sprzedać dom rodziców i zabrać Ginny, jak komodę lub ulubiony fotel, do swojego domu. Powieść zawiera także wątek kulinarny; właściwie można powiedzieć, że to dzięki gotowaniu Ginny osiąga to, czego chciała. Dla mnie, szalenie subiektywnie, ważniejsze od gotowania, cudownych opisów smaków i sposobów ich łączenia, są relacje między siostrami i sama postać Ginny. Młoda kobieta, w czasie, w  którym ją obserw...

Duszka jest najmniejszą z naszych kotek. Najdrobniejszą. Jednak, gdy tylko pozostałe kotki zaczynają się ganiać, Duszka czuje potrzebę uspokojenia szaleństwa.  Zabawnie to wygląda, bo jednak gabarytowo Duszka mocno odstaje od Gusi i Sisi. A jednak, gdy one obydwie się ganiają (szczególnie gdy Sisi, z nieznanych nam przyczyn goni Gusię) Duszka włącza się, interweniuje, biegnie za nimi i wyraża oburzenie na tyle skutecznie, że kotki rozdzielają się i wstrzymują gonitwę.  Duszka na takie rozwiązanie łaskawie przystaje i z wyrazem dumy na pyszczku przychodzi do nas po pochwały.

W lutym, 17 lutego, jest wielkie święto. Tego dnia - w Światowym Dniu Kota - " Kocie Sprawy " świętować będą dziesięciolecie swojego istnienia. Wszystkim zaangażowanym w tworzenie pisma, w zrzeszanie wokół siebie ludzi zafiksowanych na kotach, wszystkim, dzięki którym "Kocie Sprawy" są tak przyjazne jak są - gratuluję :-) W lutowym numerze "Kocich Spraw" opisana została nowa metoda przywracania przyrodzie trudnych do reintrodukcji gatunków. Metodą Born to be free objęto rysie i żbiki w Ogrodzie Zoologicznym w Kadzidłowie . Fascynujący artykuł, fascynująca praca i aż żal, że nigdy nie miałam okazji odwiedzić tamtejszego parku. Ważną informacją jest także relacja z demonstracji przeciwko zabijaniu zwierząt na Ukrainie przed mistrzostwami piłki nożnej. Trudno uwierzyć w to, o co dzieje się w sąsiadującym z nami kraju. Doniesienia są wstrząsające i każdy protest przeciwko działaniom prowadzonym przez ukraińskie służby jest słusznym. W grudniowym numerze p...

Wydane przez Wydawnictwo Świat Książki "Kwiaty na poddaszu" czytałam już czas jakiś temu, ale dopiero teraz dojrzałam do tego, by się podzielić z Wami wrażeniami z lektury. Co więcej - zanim otworzyłam "Kwiaty na poddaszu" pożyczyłam z biblioteki pozostałe 4 powieści Virginii C. Andrews, by zapewnić sobie ciągłość historii. Kiedy w wypadku samochodowym zginął pan Dollanganger jego żona, przyzwyczajona do wysokiego poziomu życia, i czwórka dzieci nagle zostają pozbawieni wszystkiego. Corrine Dollanganger postanowiła wrócić do rodzinnego domu, domu, z którego wyjechała kilkanaście lat wcześniej. W rozmowie z dziećmi Corrine przyznaje, że jej ojciec jest bajecznie bogaty, ale zawiódł się na córce, nie utrzymywał z nią kontaktów i tym samym nie wie o istnieniu wnuków. Trzeba zatem, aby dzieci ukryły się na noc, dwie, w ogromnym, bogatym domu zanim ich dziadek wybaczy córce i zaakceptuje ich obecność. Dzieci wierzą matce, bo jakże nie wierzyć matce, a dni mijają zamie...

Wydane przez Wydawnictwo Nasza Księgarnia Kolejna, ostatnio czytana przeze mnie książka, opowiada o młodej osobie, która zmienia całe swoje życie na skutek przeprowadzki. Jednak, mimo, że tematyka podobna, książki są zupełnie inne i to mnie cieszy. Rodzina Maryli rozpada się. Rodzice biorą szybki rozwód, mama i córka pakują rzeczy, opuszczają mieszkanie i wyjeżdżają z Warszawy do Tomaszowa Lubelskiego, który dla matki Maryli jest miastem rodzinnym, a dla dziewczyny - miejscem zupełnie nieznanym i w żaden sposób nie mogącym ułatwić jej żalu po utracie rodziny, przyjaciół, zwyczajów, ukochanego miasta. Również dom, do którego wprowadzają się Warszawianki, a szczególnie jego mieszkanki, nie napawa nadzieją na miłą codzienność. Babka i prababka, o których istnieniu dotychczas Maryla nie wiedziała, nie przypominają nobliwych, życzliwych światu staruszek z bajek. Są kostyczne, wrednawe i surowo traktują nowe współmieszkanki. Dla Maryli, mieszkającej od urodzenia w Warszawie, świadomość, ...

Wydane przez Wydawnictwo Czarne Książka, zgodnie z tytułem, traktuje o dziejach eugeniki. Autor stwierdza, że jego publikacja jest próbą przedstawienia historii sterylizacji, a takie podejście niesie ze sobą określone konsekwencje – książka porusza wiele wątków, ale żadnego nie omawia wyczerpująco. W roku 1997 Zaremba Bielawski opublikował w szwedzkim piśmie „Dagens Nyheter” trzy artykuły o przymusowych sterylizacjach praktykowanych przez czterdzieści lat w Szwecji, owym – dla wielu – modelowym państwie dobrobytu. Praktyki te zarzucono dopiero w roku 1976. Pisząc swoje teksty Zaremba Bielawski w dużej mierze opierał się na badaniach Maiji Runcis, szwedzko-łotewskiej historyk, która dogłębnie zajmowała się tematem. Artykuły Zaremby Bielawskiego wywołały szok u światowej opinii publicznej. Autor pisze: Dopiero wtedy, po czterdziestu latach istnienia praktyki sterylizacji, a następnie dwóch dekadach milczenia, państwo szwedzkie odżegnało się od polityki segregacji obywateli wedle kryt...

Wydane przez Wydawnictwo Literatura Gdy byłam mała uwielbiałam słuchać opowieści snutych przez Mamę po wielokroć. Lubiłam słuchać i tego, co działo się gdy się urodziłam, mówiłam pierwsze słowo, stawiałam pierwsze kroki, ale przede wszystkim - chciałam słuchać o tym, gdy mała była Mama. Powtarzanie tych samych historii dotyczących kogoś bliskiego dziecku jest doskonałym elementem kształcącym wrażliwość, empatię, odwagę i wszystko to, co chcielibyśmy w dziecku dobrego wykształcić.  Babcia Jaśka, ucznia III C, opowiada chłopcu, kolejny raz, o swoim dzieciństwie. Jasiek wie już na początku opowieści, który jej fragment będzie wesoły, który smutny, w czasie opowiadania którego babcia będzie się uśmiechać lub zamyśli się i ciężko westchnie. Ale chłopiec chce słuchać, a wraz z nim - zaręczam - zechcą słuchać dzieci, którym czytać będziecie tę książkę. Babcia Frania w dzieciństwie była jedną z sierot pozostających pod opieką Janusza Korczaka zwanego "panemdoktorem". Sta...

Wydane przez Wydawnictwo MiND Z tym jak pisze Michael Pollan miałam okazję zetknąć się przy okazji lektury jego poprzedniej, wydanej w Polsce, książki. Przeczytałam, przemówiło do mnie , więc z tym większym zainteresowaniem sięgnęłam po najnowszą publikację dziennikarza piszącego o jedzeniu. "W obronie jedzenia" osadzone jest na prostej, ale niełatwej do zaakceptowania tezie. Autor stawia ją już na początku książki objaśniając ją i wyłuszczając w dalszych rozdziałach. Otóż Michael Pollan pisze: W przeszłości jedzeniem było wszystko,co można było zjeść, natomiast obecnie w super- i hipermarketach znajdujemy tysiące jadalnych substancji tylko z wyglądu przypominających jedzenie. [s. 9] Zastanówcie się nad prawdziwością tego zdania. Szokujące, prawda? Kolejną wartą wzmiankowania informacją, na którą Autor otwiera nam oczy jest ta, że nasi dziadkowie jedli zupełnie inne rzeczy niż my, nasi rodzice - będąc dziećmi - karmieni byli rzeczami diametralnie odmiennymi od tych, któ...

Wydane przez Wydawnictwo Stentor w dziale Kora Nie dziwi mnie fakt, że książka Beaty Wróblewskiej otrzymała nagrodę w konkursie im. Astrid Lindgren. W pełni na nagrodę zasługuje i potwierdza moje przekonanie o tym,że nagroda trafia do książek naprawdę wartościowych. Przeprowadzka jest jednym z bardziej stresujących doświadczeń w życiu. Przeprowadzka nieco wbrew własnej woli, bliska matura, niepewność co do sytuacji rodzinnej, młodsza siostra zmagająca się z nową klasą, brat autystyk i nowe środowisko wydaje się być ponad siły Kasi. Dziewczyna przygląda się temu co nieznane, próbuje ocenić komu warto zaufać i jednocześnie, udając silną, musi wspierać najbliższych. Opowieść o rodzinie w trudnej sytuacji, sytuacji, która tak samo sprzyja scaleniu rodziny, jak i jej rozpadowi, pokazuje, że również z takim tematem można zmierzyć się i wyjść z owej konfrontacji z nagrodą:-) I mowa tu nie tylko o Autorce książki... Polecam.

Wydane przez Wydawnictwo Wilga Do zbliżających się Walentynek mam podejście najzupełniej obojętne, ale do twórczości Pani Doroty Gellner - nie. Lubię pisanie Doroty Gellner, czemu dawałam wyraz niejednokrotnie, i powodowana sympatią do Autorki z przyjemnością wczytałam się w wierszowane opowiastki o miłości, zakochiwaniu się, uczuciach targających ludźmi, a także o rozstaniach. Pomysł na historie opowiadające o miłości opiera się o profesje zakochanych. Mamy zatem zegarmistrza wahającego się przed wyznaniem miłości, księgowego liczącego na miłość, sprzedawcę baloników ulatujących ze swą ukochaną oraz sprzątaczkę, która wymiotła wszelkich absztyfikantów. To oczywiście nie wszystkie postacie, ale każda z nich jest reprezentatywna dla książki, dla sposobu w jaki Dorota Gellner opowiada o miłości. Całość jest urocza i przy tym ironiczna na tyle, by się uśmiechnąć życzliwie nad zawiłościami miłości. P.S. Podoba mi się, że w niektórych ilustracjach Katarzyna Sadowska,...

i od samego rana ma chęć grandzić.  A to zagląda do koszyka, w którym śpi Sisi, a gdy Sisi udaje, że jej nie widzi, trąca ją łapką (zaglądając stoi na koszyku), co powoduję Sisulową złóśc i wyjście z koszyka. A to podchodzi do lustra i drapie w nie wydając ciężkie westchnienia. A to próbuje pacnąć Gusię, która zmierza w stronę miski. Albo gryzie mnie w palce u nóg, żebym coś wymyśliła, a gdy próbuję się z nią bawić, to siedzi i patrzy na mnie jak na wariatkę, która próbuje zmusić kota do biegania. Wypuściłam ją na balkon. Idę po nią, bo zaraz zmarznie i będzie śpiewała pod oknem balkonowym obrażone serenady.

Wydane przez Wydawnictwo Świat Książki Wywiady, które składają się na książkę, pochodzą z lat siedemdziesiątych XX wieku. Fallaci rozmawia z ważnymi postaciami ówczesnego świata, w tym z głowami koronowanymi i takimi koryfeuszami polityki, jak Henry Kissinger. To są dobre wywiady i bardzo różne wywiady, utrzymane w rozmaitych klimatach. Fallaci, która w ostatnich latach swojego życia przez wielu była postrzegana jako prawicowa fundamentalistka (cokolwiek ten termin oznacza), wtedy, czterdzieści lat temu, mogłaby być uznana za anarchistkę (cokolwiek ten termin oznacza). Oto, co Autorka pisze w tekście umieszczonym przed wywiadem z Williamem Colbym, byłym szefem CIA: On reprezentował władzę, niewidzialną i wszechobecną ośmiornicę, która wszystko kontroluje i dławi. Ja jej ofiarę. On wierzył w prawo do śledzenia, wtrącania się, przekupywania, obalania rządów, zawiązywania spisków, zabijania, sprawowania kontroli nawet nade mną, na przykład przez nagrywanie moich rozmów telefonicznych. J...

Karolcia zdumiewa swoich Ludzi i Szymona, kociego przyjaciela, swoim dynamizmem:-) Nawet do łazienki wskakuje z rozpędu, przez specjalne kocie drzwiczki. Jak widzicie, urosła tak, że aż trudno ją poznać. Cieszy nas, że Karolcia jest szczęśliwa:-)

Wydane przez Wydawnictwo Czarna Owca Bohaterem (jeżeli można tak powiedzieć) książki zatytułowanej „Mainstream” jest entertainment. W „Prologu” Martel wyjaśnia, o czym traktuje jego dzieło: "Mainstream" jest książką o geopolityce kultury i mediów na świecie. Dotyczy globalizacji entertainmentu i zajmuje się tym, co robią społeczeństwa, kiedy nie pracują: ich relaksem i rozrywką – w tym kontekście często mówi się o "przemysłach rozrywkowych" . [s. 16] To jest bardzo ważne stwierdzenie; mam na myśli uwagę, że rozrywka jest w sposób istotny związana z czasem wolnym od pracy (aczkolwiek kiedy przyglądam się pracy polityków, to zaczynam mieć w tej kwestii niejakie wątpliwości). W książce „ Kultura jest ważna ” Roger Scruton napisał: Kultura jest produktem czasu wolnego: tworzy się ją i odbiera w chwilach bądź stanach umysłu, kiedy konieczności życia praktycznego schodzą na dalszy plan. Nasza kultura historycznie jest dziełem klasy niepracującej – klasy z niemal całk...

Nie mogę. Nie mogę ostatnio czytać niczego poza książkami dla dzieci. Sięgam po powieści, książki popularnonaukowe i nic. Dziecięce - owszem, wczoraj z przyjemnością przeczytałam trzy, bardzo mądre, książki. Ale co z książkami adresowanymi do dorosłych czytelników? Może wszechobecne zimno przymroziło moją fascynację literaturą? Chyba wrócę do książek już czytanych, znanych dobrze, ale zawsze poprawiających mi nastrój. *   *   * Odwiedziłam XI Targi "Książka dla Dzieci i Młodzieży" w Poznaniu. Zdjęć nie mam, bo bateria aparatu odmówiła współpracy po tym, jak przewiozłam ją po mrozie. Uroku wydarzeniu dodawała wystawa ilustracji Iwony Chmielewskiej. Z targów oprócz książeczek o Zuzi przywiozłam jeszcze to: Dziękuję za wszystkie rozmowy i spotkania podczas targów.  *   *   * *   *   * Podczas pobytu w Poznaniu miałam okazję poznać osoby, których blogi czytuję, czytać lubię i spotkanie z którymi, było dla mnie bardzo ważnym i satysfakcjonującym wyd...

Wydawnictwo "Świat Książki" za moim pośrednictwem chciałoby Wam przekazać egzemplarz książki Jonasa Jonassona Stulatek, który wyskoczył przez okno i zniknął .  Książkę na stronie wydawnictwa opisano w następujący sposób: „Szwedzki Forrest Gump”! Setne urodziny, huczna impreza w domu spokojnej starości i Allan, jubilat, który wyskakuje przez okno. Mężczyzna rusza w ostatnią życiową podróż. Na dworcu staje się właścicielem pewnej walizki i od tej pory zostaje poszukiwanym. Przemierza Szwecję, zdobywa przyjaciół i ukrywa się przed prokuraturą, która z czasem chce go oskarżyć o potrójne morderstwo. Snuje także opowieść o swojej przeszłości – okazuje się, że jego stuletnie życie było równie absurdalne, co sama ucieczka przed wymiarem sprawiedliwości. Ta książka to także podróż przez XX w. Allan powiada, jak jadł kolację z Trumanem, leciał samolotem z Churchilem, pił wódkę ze Stalinem... Najzabawniejsza książka, jaką w życiu czytałem – rekomenduje Lasse Berghagen, znany szwedzki...

Z. czuwa i śle mi zdjęcia: Jutro już wtulę się w moje kociokwiki:-)