Wydane przez
Wydawnictwo Muza
Nie wiem jak Alexander McCall to robi, ale lektura każdej kolejnej jego książki sprawia, że czuję się zauroczona od nowa, mocniej niż mogłabym przypuszczać i mile zaskoczona, że ponownie czytam coś, co tak mnie zachwyca.
Czwarty tom serii "44 Scotland Street" zaprasza nas do doskonale znanego świata. Znajome twarze, stały plan dnia, okolica, która pozornie poraża nudą, a tchnie przecież stabilnością i drobiazgi, które dla osób zaangażowanych są istotne i ważkie.
Pat i Matthew pracują w galerii i rozważają, czy powinno ich połączyć także życie prywatne. Agnus cierpi, gdyż jego ukochany Cyril został zaaresztowany pod zarzutem pogryzienia przechodniów. Domenica czuje się oburzona tym, że jej przyjaciółka zamieszkała po sąsiedzku bez pytania jej o zgodę, a Bruce wraca z Londynu do Edynburga i wije sobie ciepło gniazdko. Bertie, żyjący nadzieją, że narodziny Ulysessa, dadzą mu pewną swobodę rodzicielskich zapędów od Irene, okazują się być płonne; nowoczesna matka hołduje teorii o wzajemnym zespoleniu rodzeństwa.
Klimat powieści Alexandra McCalla Smitha jest niepowtarzalny. Zanurzenie się w kreowanym przez niego świecie odrywa mnie od codzienności i pozwala zanurzyć się w klimacie tak specyficznym, że aż budzącym tęsknotę.
Fragment na zasmakowanie w "Świecie według Bertiego":
Domenica nalała sobie następną filiżankę kawy i ciągnęła w myślach dalsze dywagacje na temat rzeczy posiadanych, lecz nigdy nie używanych. Książek kupionych, a nieprzeczytanych. Istnieją zapewne ludzie, którzy z należytą atencją czytają każdą kupioną przez siebie książkę i dopiero wtedy odstawiają ja na półkę. Wiele jednak książek styka się ze swymi właścicielami tylko wtedy, gdy ci wstawiają je na regał. Nigdy więcej nie biorą ich do ręki.[ s.178]
Komentarze
jakowe?