Przejdź do głównej zawartości

Tove Jansson. Co było potem? Książka o Mimbli, Muminku i Małej Mi.

Obraz
Autor:

Wydane przez
Wydawnictwo EneDueRabe

Wierszowana opowieść o Muminku, który wracał do domu z mlekiem dla mamy jest historią angażującą młodego czytelnika. Doskonała, dzięki tłumaczeniu Ewy Kozyry-Pawlak, translatorsko książka zaprasza do czytania, a pytanie "Co było potem?" pobudza ciekawość.

Grafika książki wzbudza podobne zainteresowanie jak tekst. Ilustracje korespondujące z poszczególnymi wersami, przedziwne wycięcia, ścieżki, którymi Muminek i Mimbla szukający małej Mi przechodzą ze strony na stronę, stwarzają wrażenie jakby książka żyła, jakby czytelnikowi udało się wejść w historię i uczestniczyć w niej, krocząc obok bohaterów Tove Jansson.

Jestem przyjemnie zaskoczona książeczką "Co było potem?". Jej energia uatrakcyjni szarugę listopadową.
Etykiety:

Komentarze

Edyta pisze…
Muminki fruwające na obłoczkach to jedna z moich ulubionych bajek z dzieciństwa.
środa, listopada 16, 2011
Zła Hrabina Gburia Furia pisze…
Czy to aby nie kolejny wytwór "książko- muminko - podobny" Egmontu?
czwartek, listopada 17, 2011
Monika Badowska pisze…
Edyta,
:-)

Tolorips,
nie - to prawdziwe Muminki:-)
czwartek, listopada 17, 2011
Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Konkurs na Blog Roku

Autor:
Wczoraj ów konkurs wkroczył w kolejny etap. Za nami czas zgłaszania blogów, przed nami czas głosowania na te, co zgłoszone, a po południu 22 stycznia najpopularniejsze blogi oceniać będzie Kapituła Konkursu. Aby zagłosować na bloga, którego właśnie czytacie należy wysłać sms-a o treści E00071 (e, trzy zera, siedem, jeden) na nr 7144. Taki sms kosztuje 1,22 zł. Szczegóły konkursu: http://www.blogroku.pl/
7 komentarzy
Czytaj dalej »

Spacer po Sudetach, czyli kilka słów podsumowania.

Autor:
Wyruszyłam ze Świeradowa Zdroju i z każdym krokiem oddalającym mnie od centrum i hałasu dobiegającego z okolicznych budów czułam się coraz lepiej. Cisza i pustka to zdecydowanie przestrzeń mi sprzyjająca. Oczy mi ciągnęło do błyszczących kamieni pod nogami, a całą sobą dostrajalam się do otaczającego mnie lasu. Im głębiej w Izery, tym więcej rowerzystów, ale urok Hali Izerskiej i obserwacja ludzi zajadających się popisowym daniem Chatki Górzystów nastrajały mnie bardzo pozytywnie. Gdy przy Stacji Turystycznej Orle okazało się, że będę spała w starym drewnianym domu, sama w wieloosobowym pokoju, uśmiechnęłam się szeroko. Obejrzałam wystawę, zjadłam niezbyt ciepłą acz smaczną zupę i zakończyłam długi dzień. Dzień kolejny okazał się być jeszcze dłuższy. W Jakuszycach o moje dobre nastawienie zadbała kawa w hotelowej restauracji i piękna droga przez las tuż za Jakuszycami. Karkonoski Park Narodowy rozpoczął się kaskada wodną, przy której można przycupnąć, by kupić bilet. Chwilę
11 komentarzy
Czytaj dalej »

Magdalena Okraska, Nie ma i nie będzie

Autor:
Z dużym zainteresowaniem sięgnęłam po tę książkę, bo zanim do mnie dotarła przez sieć przetoczyła się dyskusja zwolenników i przeciwników tego, jak Magdalena Okraska o miastach opuszczonych przez dające zatrudnienie przedsiębiorstwach pisze. A jakie jest moje zdanie? Ta historia to wiele pięćdziesiątek wódki, udek kurczaka, cudzych kołder w cudzych domach (nigdy nie śpię w hotelach, śpię u bohaterów), długich rozmów i krótkich puent. To kilometry pokonane busikami, albumy rodzinne, lokalne biblioteki i lokalne mordownie. Pojechałam do nich i powiedziałam "Opowiedz mi". Tak kończy się jeden z tekstów wprowadzających do rozdziałów poświęconych poszczególnym miastom. Wraz z autorką odwiedzamy Wałbrzych, Włocławek, Będzin, Szczytno i kilka innych miejscowości, których przeszły rozwój osadzony był na istniejącym, prężnie działającym i rozwijającym się przedsiębiorstwie, a które wraz z jego likwidacją podupadły. Magdalena Okraska rozmawia zatem z mieszkańcami i tymi, którzy już owe
6 komentarzy
Czytaj dalej »