Przejdź do głównej zawartości

Ewa Wilcz-Grzędzińska, Tomasz Wróblewski. Pisać skutecznie.

Obraz
Autor:

Wydane przez
Wydawnictwo Ossolineum

"Pisać skutecznie" to książka dziennikarzy tłumaczących jak pisać, by dobrze byłoby czytać to, co napisane zostało. Autorzy w rzeczowy, skrupulatny i poparty wieloma przykładami sposób przybliżają tajniki zawodu dziennikarskiego. 

Przyznam, że pewne rzeczy wydawały mi się oczywiste, pewne stanowiły coś nowego, choć chyba nie odkrywczego. Łatwo w oparciu o "Pisać skutecznie" uzupełnić i uporządkować wiedzę, sięgnąć po wzorce warte naśladownictwa, przeanalizować swoje teksty pod kątem poprawności, czy logicznych wywodów.

Książka podzielona została na cztery dłuższe i trzy krótsze rozdziały. W tych rozbudowanych porusza się temat tego, co co warto zrobić zanim weźmiemy się do pisania, jak skonstruować tekst, w jaki sposób tworzyć tytuł i śródtytuły, jaki język i styl sprzyjają tekstom dziennikarskim , jak używać cytatów i czy warto opierać się na anonimowych źródłach.

"Pisać skutecznie" to dobrze napisana książka. Trudno wszak, by było inaczej;-)


Etykiety:

Komentarze

Pieguska pisze…
I takich książek brakuje na blogach - a przed wszystkim oprócz czytania ważne jest też pisanie :) Dziękuję serdecznie za wspomnienie o tej książce - na pewno sięgnę
Pozdrawiam
poniedziałek, listopada 28, 2011
Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Konkurs na Blog Roku

Autor:
Wczoraj ów konkurs wkroczył w kolejny etap. Za nami czas zgłaszania blogów, przed nami czas głosowania na te, co zgłoszone, a po południu 22 stycznia najpopularniejsze blogi oceniać będzie Kapituła Konkursu. Aby zagłosować na bloga, którego właśnie czytacie należy wysłać sms-a o treści E00071 (e, trzy zera, siedem, jeden) na nr 7144. Taki sms kosztuje 1,22 zł. Szczegóły konkursu: http://www.blogroku.pl/
7 komentarzy
Czytaj dalej »

Spacer po Sudetach, czyli kilka słów podsumowania.

Autor:
Wyruszyłam ze Świeradowa Zdroju i z każdym krokiem oddalającym mnie od centrum i hałasu dobiegającego z okolicznych budów czułam się coraz lepiej. Cisza i pustka to zdecydowanie przestrzeń mi sprzyjająca. Oczy mi ciągnęło do błyszczących kamieni pod nogami, a całą sobą dostrajalam się do otaczającego mnie lasu. Im głębiej w Izery, tym więcej rowerzystów, ale urok Hali Izerskiej i obserwacja ludzi zajadających się popisowym daniem Chatki Górzystów nastrajały mnie bardzo pozytywnie. Gdy przy Stacji Turystycznej Orle okazało się, że będę spała w starym drewnianym domu, sama w wieloosobowym pokoju, uśmiechnęłam się szeroko. Obejrzałam wystawę, zjadłam niezbyt ciepłą acz smaczną zupę i zakończyłam długi dzień. Dzień kolejny okazał się być jeszcze dłuższy. W Jakuszycach o moje dobre nastawienie zadbała kawa w hotelowej restauracji i piękna droga przez las tuż za Jakuszycami. Karkonoski Park Narodowy rozpoczął się kaskada wodną, przy której można przycupnąć, by kupić bilet. Chwilę
11 komentarzy
Czytaj dalej »

Magdalena Okraska, Nie ma i nie będzie

Autor:
Z dużym zainteresowaniem sięgnęłam po tę książkę, bo zanim do mnie dotarła przez sieć przetoczyła się dyskusja zwolenników i przeciwników tego, jak Magdalena Okraska o miastach opuszczonych przez dające zatrudnienie przedsiębiorstwach pisze. A jakie jest moje zdanie? Ta historia to wiele pięćdziesiątek wódki, udek kurczaka, cudzych kołder w cudzych domach (nigdy nie śpię w hotelach, śpię u bohaterów), długich rozmów i krótkich puent. To kilometry pokonane busikami, albumy rodzinne, lokalne biblioteki i lokalne mordownie. Pojechałam do nich i powiedziałam "Opowiedz mi". Tak kończy się jeden z tekstów wprowadzających do rozdziałów poświęconych poszczególnym miastom. Wraz z autorką odwiedzamy Wałbrzych, Włocławek, Będzin, Szczytno i kilka innych miejscowości, których przeszły rozwój osadzony był na istniejącym, prężnie działającym i rozwijającym się przedsiębiorstwie, a które wraz z jego likwidacją podupadły. Magdalena Okraska rozmawia zatem z mieszkańcami i tymi, którzy już owe
6 komentarzy
Czytaj dalej »