Przejdź do głównej zawartości

Marianna Oklejak, Zofia Stanecka. Basia i bałagan.

Obraz
Autor:

Wydane przez
Wydawnictwo Egmont

"Basia i bałagan" to opowieść o tygodniowych zmaganiach Basi z porządkami. W domu Basi wszystkie obowiązki są podzielone między jego mieszkańców - Basia oczywiście jest uwzględniona w tygodniowym harmonogramie. Jest tylko jeden problem - z tymi porządkami Basi nie do końca idzie tak, jakby chciała... 

To świetna książka dla tych dzieci, które mają problem z utrzymywaniem porządku wokół siebie i nie do końca rozumieją po co w ogóle sprzątać (skoro i tak za chwilę "się" pobrudzi). Lubię Basię za to, że jest zwykłą dziewczynką, a nie wyidealizowaną "bohaterką z książeczki". Basia jest dzieckiem z krwi i kości. Takim, z którym mogą się utożsamiać mali czytelnicy. 

Wielkie brawa dla autorek - po raz kolejny udowodniły, że dorośli są w stanie popatrzeć na świat oczami dziecka.

Izabela, mama Heleny

Etykiety:

Komentarze

Cyrysia pisze…
Szkoda, że nie ma zdjęć ze środka książeczki. Powiedz mi chociaż czy są ładne, przyciągające oko obrazki tak, by dziecko chciało z chęcią oglądać, gdyż na czytanie mój malec trochę za malutki.
sobota, sierpnia 20, 2011
Agata – sierysuje.pl pisze…
Moja sześciolatka bardzo lubi Basię, mamy kilka książeczek,a resztę wypożyczałyśmy z biblioteki.
Ja mam alergię na jej tatę;)
niedziela, sierpnia 21, 2011
Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Konkurs na Blog Roku

Autor:
Wczoraj ów konkurs wkroczył w kolejny etap. Za nami czas zgłaszania blogów, przed nami czas głosowania na te, co zgłoszone, a po południu 22 stycznia najpopularniejsze blogi oceniać będzie Kapituła Konkursu. Aby zagłosować na bloga, którego właśnie czytacie należy wysłać sms-a o treści E00071 (e, trzy zera, siedem, jeden) na nr 7144. Taki sms kosztuje 1,22 zł. Szczegóły konkursu: http://www.blogroku.pl/
7 komentarzy
Czytaj dalej »

Spacer po Sudetach, czyli kilka słów podsumowania.

Autor:
Wyruszyłam ze Świeradowa Zdroju i z każdym krokiem oddalającym mnie od centrum i hałasu dobiegającego z okolicznych budów czułam się coraz lepiej. Cisza i pustka to zdecydowanie przestrzeń mi sprzyjająca. Oczy mi ciągnęło do błyszczących kamieni pod nogami, a całą sobą dostrajalam się do otaczającego mnie lasu. Im głębiej w Izery, tym więcej rowerzystów, ale urok Hali Izerskiej i obserwacja ludzi zajadających się popisowym daniem Chatki Górzystów nastrajały mnie bardzo pozytywnie. Gdy przy Stacji Turystycznej Orle okazało się, że będę spała w starym drewnianym domu, sama w wieloosobowym pokoju, uśmiechnęłam się szeroko. Obejrzałam wystawę, zjadłam niezbyt ciepłą acz smaczną zupę i zakończyłam długi dzień. Dzień kolejny okazał się być jeszcze dłuższy. W Jakuszycach o moje dobre nastawienie zadbała kawa w hotelowej restauracji i piękna droga przez las tuż za Jakuszycami. Karkonoski Park Narodowy rozpoczął się kaskada wodną, przy której można przycupnąć, by kupić bilet. Chwilę
11 komentarzy
Czytaj dalej »

Magdalena Okraska, Nie ma i nie będzie

Autor:
Z dużym zainteresowaniem sięgnęłam po tę książkę, bo zanim do mnie dotarła przez sieć przetoczyła się dyskusja zwolenników i przeciwników tego, jak Magdalena Okraska o miastach opuszczonych przez dające zatrudnienie przedsiębiorstwach pisze. A jakie jest moje zdanie? Ta historia to wiele pięćdziesiątek wódki, udek kurczaka, cudzych kołder w cudzych domach (nigdy nie śpię w hotelach, śpię u bohaterów), długich rozmów i krótkich puent. To kilometry pokonane busikami, albumy rodzinne, lokalne biblioteki i lokalne mordownie. Pojechałam do nich i powiedziałam "Opowiedz mi". Tak kończy się jeden z tekstów wprowadzających do rozdziałów poświęconych poszczególnym miastom. Wraz z autorką odwiedzamy Wałbrzych, Włocławek, Będzin, Szczytno i kilka innych miejscowości, których przeszły rozwój osadzony był na istniejącym, prężnie działającym i rozwijającym się przedsiębiorstwie, a które wraz z jego likwidacją podupadły. Magdalena Okraska rozmawia zatem z mieszkańcami i tymi, którzy już owe
6 komentarzy
Czytaj dalej »