Fannie Flagg. Dogonić tęczę.

Wydane przez

Wydawnictwo Zysk i S-ka

Tej książki brakowało mi do kompletu lektur Fannie Flagg. Brakowało mi także do dopełnienia historii opowiadanych w innych książkach amerykańskiej Autorki; ot, choćby do tego, by poznać Sąsiadkę Dorothy. Gdy już przeczytałam, przyznam, że kolejny raz dałam się porwać opowieści Fannie Flagg, kolejny raz odwiedzając Elmwood Springs poczułam chęć zamieszkania w tej idyllicznej okolicy, która swój charakter zawdzięczała ludziom i ich życzliwości, a nie temu, że omijały ją nieszczęścia i zjawiska mogące budzić zmartwienia.

Akcja powieści rozpoczyna się w latach czterdziestych, a kończy w siedemdziesiątych. Przez ten czas obserwujemy życie mieszkańców miasteczka południowego Missouri, towarzyszymy im w radościach i smutkach, w dorastaniu i starzeniu się, a owe towarzyszenie uprzyjemnia codzienna audycja radiowa Sąsiadki Dorothy.

Fannie Flagg pisze tworząc (odtwarzając?) przyjazny i pełen nadziei klimat prowincjonalnego miasta dumnego ze swoich mieszkańców zaprasza nas w sentymentalną podróż. Kto jeszcze nie zawędrował do Elmwood Springs powinien to zrobić - tam zawsze witają gości z otwartymi ramionami.

P.S. W "Dogonić tęczę" znalazłam zdanie, z którym łatwo mi się zidentyfikować. Oto ono:

Nie uważam się za zawodowego krytyka, ale podobają mi się książki, w których jest początek, środek i zakończenie, a także, co daj Boże, parę wątków po drodze i coś do śmiechu.

Jak Wam się podoba?