Wydane przez
Oficynę Wydawniczą Impuls
Podczas lektury tej książki zazdrościłam Autorce. Zazdrościłam możliwości wypróbowania opisanych gier, zabaw, metod pracy z dziećmi. Moja wyobraźnia łapczywie karmiła się przykładami konkretnych metod i technik edukacyjnych, które Mariola Jąder opisała w swojej publikacji.
Pierwszy rozdział poświęcony został temu, co sprzyja efektywnemu się uczeniu. Autorka pogrupowała czynniki sprzyjające procesowi uczenia dzieląc je na środowiskowe i tkwiące w dziecku. Rozdział ten jest najkrótszy i służy bardziej uporządkowaniu wiedzy nauczycieli niż odkrywaniu nowych spraw; pełni funkcję wprowadzenia w tematykę.
Rozdział drugi to prezentacja wybranych metod aktywnego uczenia. Każda z metod jest dokładnie omówiona od strony teoretycznej, podane są jej praktyczne realizacje (dwie lub więcej), a na koniec często podane są efekty jakich możemy oczekiwać po zastosowaniu określonej metody. Tu własnie, podczas prezentacji przykładów poszczególnych metod zżerała mnie wspomniana zazdrość;)
W rozdziale trzecim Autorka skupia się na technikach pojmowanych jako narzędzia pracy z dziećmi i to narzędzia przynoszące dobre efekty. Przytacza ich wiele (przyznam, że o niektórych nie słyszałam), więc w pełni zaspokoi potrzeby nauczycieli chcących wypróbować w procesie edukowania czegoś nowego i jednocześnie wartościowego.
Czwarty rozdział jest uzupełnieniem metod i technik pracy z dziećmi mówi bowiem o efektywnych formach organizacyjnych, o których myśli się chyba zbyt rzadko.
Całą książkę przeczytałam z wielką przyjemnością. Po pierwsze - dobrze, że Marioli Jąder chciało się przedstawić wypróbowane metody i techniki efektywnego nauczania, po drugie - świetnie, że zrobiła to w jasny, klarowny i szalenie przekonujący sposób. Po trzecie - jakież to odświeżające po wspomnieniach z uczelnianym szlifowaniem metod i technik, wciąż tych samych, kanonicznych wręcz, które coraz mniej przystawały do tego, jacy są współcześni uczniowie.
Warte polecenia.
Komentarze
:-)