Wydane przez
Wydawnictwo Wilga
W tej części historii o myszce Precelce jestem całym sercem przy dzielnym stworzonku dzieląc z nim upodobania i obawy. Co prawda jeszcze nie próbuję wmawiać gościom, że najsmaczniejsze są dziury w serze, ale któż wie co przyniesie przyszłość:-)
Myszka Precelka wraz z licznym rodzeństwem, rodzicami i dziadkami mieszka w szufladkach bibliotecznego katalogu. Zmuszona jest się dzielić: pokojem, jedzeniem, czasem jaki poświęcają jej rodzice. Na domiar złego musi obserwować w jakim stanie biblioteczne książki wracają od czytelników - poplamione, pozaginane, z naderwanymi kartkami, czy obgryzionymi okładkami. Chcąc uratować swoje zbiory przed brudasami namawia braci, by pomogli ukryć jej książki w jaskini.
O ile oszukiwanie braci i zapewnianie ich, że serowe dziury są smaczne i pożywne jest niezbyt pochlebne, to już właściwa troska o księgozbiór godna jest uwagi. [Przyznajcie - chętnie pożyczacie komuś swoje książki? A co robicie jeśli pożyczona przez Was od kogoś książka ulegnie podczas pobytu w Waszym domu wypadkowi?] A wracając do książki - tego, czy faktycznie Precelka nie potrafi się dzielić dowiecie się z lektury, a ja mogę Wam tylko powiedzieć, że na koniec dnia Myszka Precelka zapisała w swoim kajeciku między innymi taką uwagę: "Warto dzielić się tym, co naprawdę cenimy".
Komentarze
w książce podkreślone jest to, że dzielenie się z innymi przynosi radość, więc pewnie tak:)
Przy najbliższej wizycie w księgarni zobaczymy, czy z Precelką warto się zaprzyjaźnić, choć nie powiem, pomysł, że myszki mieszkają w bibliotece to wielki plus.
myślę, że się zaprzyjaźnicie z Precelką, ale oczywiście sprawdź:)