Wydane przez
Wydawnictwo słowo/obraz terytoria
Krzysztof Rutkowski opierając się na bohaterze "Lalki" Bolesława Prusa stworzył zbiór esejów sięgających Paryża, Warszawy i relacji międzyludzkich. Autor analizujący losy Stacha Wokulskiego pierwotnie zawstydził mnie znajomością owych, ale chwilę później uznałam, że ktoś kto Wokulskiemu poświęca książkę musi znać go o wiele bardziej niż ja wielbiąca Prusa za felietony i maestrię oddawania słowem klimatu ówczesnej Warszawy.
Bohater literacki stał się w książce Rutkowskiego pretekstem do rozważań inspirowanych mitologią, psychoanalizą, mistyką, filozofią. Zatem oprócz prostych konstatacji "Wokulski zjadł kolację w... i spacerował aleją..." znajdziemy w książce Rutkowskiego rozbudowane rozważania na temat kondycji psychicznej i erotycznej Stacha, na temat jego powiązań ze Starskim, miłością, choć nie pożądaniem, do Izabeli. Autor czerpie z kulturowych przekazów - przywołuje mitologiczne napięcia miłosne, emocjonalne uwarunkowania Pigmaliona, czy Apollina, cytuje Arystotelesa, uczonych oświeceniowych, Freuda, astrologiczny tekst arabski.
Przyznam, że wobec tak szeroko kreślonego tła motywacyjnego związanego z wyjazdem Wokulskiego do Paryża i pobytem w tymże mieście, czułam się nieco przytłoczona. Trafiałam na takie rozważania, podczas lektury których dumałam nad tym, jak mają się one do tytułowej postaci i trudno mi było odnaleźć dobrą odpowiedź. "Wokulski w Paryżu" Krzysztofa Rutkowskiego to zupełnie inna książka niż ta, jakiej się spodziewałam. Pouczające doświadczenie.
Komentarze
Pozdrawiam :)
W Nowym Roku życzę Ci jak najmniej literackich rozczarowań!
:)
Lady Aga,
książka Rutkowskiego to raczej Prus odczytywany przez pryzmat mitów, psychoanalizy, bagażu kulturowego.
Lirael,
podejście do tej książki zależy od tego, czego człowiek od niej oczekuje. Ja spodziewałam się więcej Prusa.
Ale jeśli na nią trafię to przeczytam ;)