Przejdź do głównej zawartości

Mariusz Niemycki. Zuzia na tropie Makusynów.

Wydane przez
Wydawnictwo Skrzat

Szalenie intrygowały mnie tytułowe Makusyny. Okazało się, że to nastoletni miłośnicy twórczości Kornela Makuszyńskiego z końcówki lat sześćdziesiątych. Ich towarzyszki nazywano Makucórkami;)))

Zuzanna mieszka z mamą, która nie dała szansy tacie dziewczynki na to, by kiedykolwiek spróbować stworzyć rodzinę. Niemniej - dziewczynka zna tatę i ceni sobie jego obecność. Informacje o rodzinie Zuzy są o tyle ważne, że w trakcie powieści w relacjach Magdaleny i Błażeja następują wielce znaczące zmiany.

Zuza i jej przyjaciółka Paulina próbuję rozwiązać tajemnicę skarbu ukrytego w ruinach zamku w Siedlisku. W tym samym miejscu prace ma podjąć mama Zuzi. Gdy okazuje się, że na miejscu dokonano napaści na starszą kobietę, Makucórkę, sprawa staje się poważna i konieczne jest zaangażowanie się taty Zuzanny, inspektora policji.

Mariusz Niemycki napisała powieść z wartką akcją, różnymi przestrzeniami i ujęciem czasowym, z humorem i  wieloma informacjami dotyczącymi realnego świata. Niewielki format książki sprawia, że "Zuzia na tropie Makusynów" jest idealną lekturą do zabrania ze sobą na spacer, w podróż, czy do szkoły;) 

P.S. Wielkie brawa za nazwiska stomatologów w powieści: Wyrwał, Kozik, Cierpińska;)))

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Konkurs na Blog Roku

Wczoraj ów konkurs wkroczył w kolejny etap. Za nami czas zgłaszania blogów, przed nami czas głosowania na te, co zgłoszone, a po południu 22 stycznia najpopularniejsze blogi oceniać będzie Kapituła Konkursu. Aby zagłosować na bloga, którego właśnie czytacie należy wysłać sms-a o treści E00071 (e, trzy zera, siedem, jeden) na nr 7144. Taki sms kosztuje 1,22 zł. Szczegóły konkursu: http://www.blogroku.pl/

Spacer po Sudetach, czyli kilka słów podsumowania.

Wyruszyłam ze Świeradowa Zdroju i z każdym krokiem oddalającym mnie od centrum i hałasu dobiegającego z okolicznych budów czułam się coraz lepiej. Cisza i pustka to zdecydowanie przestrzeń mi sprzyjająca. Oczy mi ciągnęło do błyszczących kamieni pod nogami, a całą sobą dostrajalam się do otaczającego mnie lasu. Im głębiej w Izery, tym więcej rowerzystów, ale urok Hali Izerskiej i obserwacja ludzi zajadających się popisowym daniem Chatki Górzystów nastrajały mnie bardzo pozytywnie. Gdy przy Stacji Turystycznej Orle okazało się, że będę spała w starym drewnianym domu, sama w wieloosobowym pokoju, uśmiechnęłam się szeroko. Obejrzałam wystawę, zjadłam niezbyt ciepłą acz smaczną zupę i zakończyłam długi dzień. Dzień kolejny okazał się być jeszcze dłuższy. W Jakuszycach o moje dobre nastawienie zadbała kawa w hotelowej restauracji i piękna droga przez las tuż za Jakuszycami. Karkonoski Park Narodowy rozpoczął się kaskada wodną, przy której można przycupnąć, by kupić bilet. Chwilę...

Magdalena Okraska, Nie ma i nie będzie

Z dużym zainteresowaniem sięgnęłam po tę książkę, bo zanim do mnie dotarła przez sieć przetoczyła się dyskusja zwolenników i przeciwników tego, jak Magdalena Okraska o miastach opuszczonych przez dające zatrudnienie przedsiębiorstwach pisze. A jakie jest moje zdanie? Ta historia to wiele pięćdziesiątek wódki, udek kurczaka, cudzych kołder w cudzych domach (nigdy nie śpię w hotelach, śpię u bohaterów), długich rozmów i krótkich puent. To kilometry pokonane busikami, albumy rodzinne, lokalne biblioteki i lokalne mordownie. Pojechałam do nich i powiedziałam "Opowiedz mi". Tak kończy się jeden z tekstów wprowadzających do rozdziałów poświęconych poszczególnym miastom. Wraz z autorką odwiedzamy Wałbrzych, Włocławek, Będzin, Szczytno i kilka innych miejscowości, których przeszły rozwój osadzony był na istniejącym, prężnie działającym i rozwijającym się przedsiębiorstwie, a które wraz z jego likwidacją podupadły. Magdalena Okraska rozmawia zatem z mieszkańcami i tymi, którzy już owe...