Przejdź do głównej zawartości

Jan Brzechwa. Wiersze i wierszyki dla najmłodszych.

Wydane przez
Wydawnictwo Wilga

Ilekroć czytam wiersze dla dzieci, tylekroć powracam do swojego dzieciństwa. Z Brzechwą było podobnie - bo chyba nie sposób nie wspominać przeszłości, w której miało się dwa warkoczyki, śpiewało na "Wyspach Bergamutach..." i płakało przy "Psich smutkach", prawda?

Cieszy mnie, że wciąż wydawana jest klasyka poezji dla dzieci, że wciąż rodzice mogą czytać swoim pociechom wiersze, które znają ze swojego dzieciństwa. Wydanie jakie trzymam w ręce jest przygotowane specjalnie z myślą o najmłodszych dzieciach - ma twarde kartonowe kartki, okładkę twardą, ale jednocześnie taką jak poduszka (nie wiem jak się to fachowo określa). Ilustracje są w prosty sposób powiązane z treścią wiersza jakiemu towarzyszą, a ich nasycenie i dobór zapewniają poukładane wrażenia estetyczne.

W zbiorze znalazł się mój ulubiony "Entliczek-pętliczek". Ech... Mając lat kilka popisywałam się przed rodziną jego recytacją;)))

Komentarze

maioofka pisze…
Ależ ślicznie ilustrowane te wierszyki Brzechwy! Kieruję się okładką co prawda, ale lubię taką grafikę w dziecięcych książeczkach - jak najdalej od disneyowskich schematów. Poszukam jej na prezent dla siostrzeńca, bo cudna :)

Popularne posty z tego bloga

Konkurs na Blog Roku

Wczoraj ów konkurs wkroczył w kolejny etap. Za nami czas zgłaszania blogów, przed nami czas głosowania na te, co zgłoszone, a po południu 22 stycznia najpopularniejsze blogi oceniać będzie Kapituła Konkursu. Aby zagłosować na bloga, którego właśnie czytacie należy wysłać sms-a o treści E00071 (e, trzy zera, siedem, jeden) na nr 7144. Taki sms kosztuje 1,22 zł. Szczegóły konkursu: http://www.blogroku.pl/

Spacer po Sudetach, czyli kilka słów podsumowania.

Wyruszyłam ze Świeradowa Zdroju i z każdym krokiem oddalającym mnie od centrum i hałasu dobiegającego z okolicznych budów czułam się coraz lepiej. Cisza i pustka to zdecydowanie przestrzeń mi sprzyjająca. Oczy mi ciągnęło do błyszczących kamieni pod nogami, a całą sobą dostrajalam się do otaczającego mnie lasu. Im głębiej w Izery, tym więcej rowerzystów, ale urok Hali Izerskiej i obserwacja ludzi zajadających się popisowym daniem Chatki Górzystów nastrajały mnie bardzo pozytywnie. Gdy przy Stacji Turystycznej Orle okazało się, że będę spała w starym drewnianym domu, sama w wieloosobowym pokoju, uśmiechnęłam się szeroko. Obejrzałam wystawę, zjadłam niezbyt ciepłą acz smaczną zupę i zakończyłam długi dzień. Dzień kolejny okazał się być jeszcze dłuższy. W Jakuszycach o moje dobre nastawienie zadbała kawa w hotelowej restauracji i piękna droga przez las tuż za Jakuszycami. Karkonoski Park Narodowy rozpoczął się kaskada wodną, przy której można przycupnąć, by kupić bilet. Chwilę...

Magdalena Okraska, Nie ma i nie będzie

Z dużym zainteresowaniem sięgnęłam po tę książkę, bo zanim do mnie dotarła przez sieć przetoczyła się dyskusja zwolenników i przeciwników tego, jak Magdalena Okraska o miastach opuszczonych przez dające zatrudnienie przedsiębiorstwach pisze. A jakie jest moje zdanie? Ta historia to wiele pięćdziesiątek wódki, udek kurczaka, cudzych kołder w cudzych domach (nigdy nie śpię w hotelach, śpię u bohaterów), długich rozmów i krótkich puent. To kilometry pokonane busikami, albumy rodzinne, lokalne biblioteki i lokalne mordownie. Pojechałam do nich i powiedziałam "Opowiedz mi". Tak kończy się jeden z tekstów wprowadzających do rozdziałów poświęconych poszczególnym miastom. Wraz z autorką odwiedzamy Wałbrzych, Włocławek, Będzin, Szczytno i kilka innych miejscowości, których przeszły rozwój osadzony był na istniejącym, prężnie działającym i rozwijającym się przedsiębiorstwie, a które wraz z jego likwidacją podupadły. Magdalena Okraska rozmawia zatem z mieszkańcami i tymi, którzy już owe...