Przejdź do głównej zawartości

Dyskusyjny Klub Książki

Obraz
Autor:
Bywam na spotkaniach dwóch klubów. O święcie jednego z nich pisałam niedawno, święto drugiego przypadało w miniony wtorek. Nie mogłam w tym dniu uczestniczyć w spotkaniu, ale gdy wczoraj odwiedziłam bibliotekę, czekała tam na mnie niespodzianka. Przecudnej urody, z bardzo miłymi i ciepłymi słowami od moderatorki DKK.

Olu, bardzo Ci dziękuję:)

P.S. Prawda, że dobrze jest mieć wokół siebie ludzi, z którymi dzielimy zainteresowania?
Etykiety:

Komentarze

Bazyl pisze…
Jak dorobimy się rocznicy, to muszę poprosić Kitka o jakieś fajne kartki :)
piątek, czerwca 25, 2010
Agnes pisze…
Jakie to śliczne!
piątek, czerwca 25, 2010
Klaudyna Maciąg pisze…
Zazdroszczę! Kiedy w moim otoczeniu ktoś słyszy o czytaniu książek na jego twarzy pojawia się szok i zniesmaczenie, a potem stuka się w czoło. Dzieje się tak zwłaszcza u ludzi, z którymi studiuję, a więc z przyszłymi polonistami...
piątek, czerwca 25, 2010
Monika Badowska pisze…
Bazyl,
prawda, że to miły pomysł:)

Agnes,
zgadzam się:)

Futbolowa,
straszne to, ale prawdziwe...
piątek, czerwca 25, 2010
Beata Woźniak pisze…
Przecudna:)

Pozdrawiam i wspaniałych wakacji:)
piątek, czerwca 25, 2010
Monika Badowska pisze…
Montgomerry,
wzajemnie - dobrych wakacji i miłego odpoczynku:)
piątek, czerwca 25, 2010
Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Konkurs na Blog Roku

Autor:
Wczoraj ów konkurs wkroczył w kolejny etap. Za nami czas zgłaszania blogów, przed nami czas głosowania na te, co zgłoszone, a po południu 22 stycznia najpopularniejsze blogi oceniać będzie Kapituła Konkursu. Aby zagłosować na bloga, którego właśnie czytacie należy wysłać sms-a o treści E00071 (e, trzy zera, siedem, jeden) na nr 7144. Taki sms kosztuje 1,22 zł. Szczegóły konkursu: http://www.blogroku.pl/
7 komentarzy
Czytaj dalej »

Spacer po Sudetach, czyli kilka słów podsumowania.

Autor:
Wyruszyłam ze Świeradowa Zdroju i z każdym krokiem oddalającym mnie od centrum i hałasu dobiegającego z okolicznych budów czułam się coraz lepiej. Cisza i pustka to zdecydowanie przestrzeń mi sprzyjająca. Oczy mi ciągnęło do błyszczących kamieni pod nogami, a całą sobą dostrajalam się do otaczającego mnie lasu. Im głębiej w Izery, tym więcej rowerzystów, ale urok Hali Izerskiej i obserwacja ludzi zajadających się popisowym daniem Chatki Górzystów nastrajały mnie bardzo pozytywnie. Gdy przy Stacji Turystycznej Orle okazało się, że będę spała w starym drewnianym domu, sama w wieloosobowym pokoju, uśmiechnęłam się szeroko. Obejrzałam wystawę, zjadłam niezbyt ciepłą acz smaczną zupę i zakończyłam długi dzień. Dzień kolejny okazał się być jeszcze dłuższy. W Jakuszycach o moje dobre nastawienie zadbała kawa w hotelowej restauracji i piękna droga przez las tuż za Jakuszycami. Karkonoski Park Narodowy rozpoczął się kaskada wodną, przy której można przycupnąć, by kupić bilet. Chwilę...
11 komentarzy
Czytaj dalej »

Magdalena Okraska, Nie ma i nie będzie

Autor:
Z dużym zainteresowaniem sięgnęłam po tę książkę, bo zanim do mnie dotarła przez sieć przetoczyła się dyskusja zwolenników i przeciwników tego, jak Magdalena Okraska o miastach opuszczonych przez dające zatrudnienie przedsiębiorstwach pisze. A jakie jest moje zdanie? Ta historia to wiele pięćdziesiątek wódki, udek kurczaka, cudzych kołder w cudzych domach (nigdy nie śpię w hotelach, śpię u bohaterów), długich rozmów i krótkich puent. To kilometry pokonane busikami, albumy rodzinne, lokalne biblioteki i lokalne mordownie. Pojechałam do nich i powiedziałam "Opowiedz mi". Tak kończy się jeden z tekstów wprowadzających do rozdziałów poświęconych poszczególnym miastom. Wraz z autorką odwiedzamy Wałbrzych, Włocławek, Będzin, Szczytno i kilka innych miejscowości, których przeszły rozwój osadzony był na istniejącym, prężnie działającym i rozwijającym się przedsiębiorstwie, a które wraz z jego likwidacją podupadły. Magdalena Okraska rozmawia zatem z mieszkańcami i tymi, którzy już owe...
6 komentarzy
Czytaj dalej »