Warszawskie Targi Książki - relacja

Podróż była miła do chwili, w której zbliżyłam się do Warszawy. Bo tam deszcz i to z każdym kilometrem stolicy jakby większy. Ciekawostką z podróży jest jednak to, co usłyszałam w Jedynce. Pani Magda Mikołajczyk prowadziła relację z WTK i gdy tak sobie gawędziła o książkach z kolegą ze studia, ów zadał jej pytanie "Magdo, a czy słyszałaś o nowej oczyszczalni ścieków w Szczecinie?". Przyznam, że drastyczna zmiana tematu nieco mnie zaskoczyła, ale i chyba Pani Magda nie była przygotowana na coś takiego. Rzuciła zatem kontrpytaniem "A co? Coś się stało?", na które to pytanie prowadzący odrzekł, że skądże, właśnie ją uruchomiono i zaprezentował reportaż z otwierania tejże oczyszczalni ścieków. Tkwiłam w zdumieniu aż do dziennika. Jak się domyślacie powrotu radiowego na WTK już nie było...

Jako, że pobyt na Targach połączony był z miłymi odwiedzinami rodzinnymi, podczas wspólnego śniadania usłyszałam od Helenki, że ona chce iść z ciocią. Uzbrojone zatem w to wszystko, co może się przydać dwuipółletniej dziewczynce podczas pobytu na Targach Książki wyruszyłyśmy do Pałacu.

Bałam się, że będą kolejki po bilety. Nie było. Ani, ani... Zastanowiło mnie to nieco, bo to co dobre dla mnie, niekoniecznie musi okazać się dobre dla wydawców. Zaraz przy wejściu znajdowało się spore - jak zawsze - stoisko Świata Książki. Kawałek dalej dużą przestrzeń zajmowały amazonka.pl i olesiejuk.pl, czyli chyba największe firmy dystrybucyjne. Zaparkowałyśmy tam na czas jakiś, gdyż ku uciesze dzieci ustawiono tam tablicę.

Jako, że po terenie targowym przechadzał się Pan Mysz, którego Hela wolała unikać, kluczyłyśmy nieco trafiając na wystawę cudownych prac Józefa Wilkonia. Ilustracje, rzeźby, ryby z drewna i metalu podwieszone na stalowych linach i dające się wpuścić w ruch pobudzały wyobraźnię nie tylko Helenki. Rewelacja!

Gdy dotarłyśmy do miejsca przeznaczonego przede wszystkim dla dzieci Hela pod opieką pań-niań, w towarzystwie gromadki dzieci, wykonała - bardzo z siebie dumna - pracę plastyczną. Pomysł na miasteczko muchomorków i atrakcje dla dzieci bardzo dobry, przychodziło tam naprawdę mnóstwo dzieciaków.

Zmęczone dobrnęłyśmy do kawiarni, gdzie siedzieć nam przyszło na pomysłowych, ładnych, ale niekoniecznie wygodnych stołkach. Kawa dla cioci i ciastko dla Heli zrekompensowały tę niedogodność.

Resztę dnia targowego spędziłam sama i miałam okazję przyjrzeć się bliżej temu, co się tam działo. Przede wszystkim - WTK były mniejsze niż międzynarodowe. Tak więc, jeden dzień spokojnie wystarczył, aby obejść wszystko, kupić co się chce, poprzyglądać się, itp. O ile rzecz jasna ktoś nie miał w planach spotkań z pisarzami. Nie zauważyłam zresztą, aby były organizowane spotkania (poza tym z pisarzami nominowanymi do Nagrody im. Kapuścińskiego) jako takie - raczej zdecydowano się na obecność pisarza na stoisku danego wydawnictwa i podpisywanie książek z możliwością rozmowy (co na przykład przy Papciu Chmielu odpadało z racji tłumów kłębiących się z komiksem w dłoni). Miałam przyjemność zamienić parę słów z Panią Dorotą Sumińską, z Panem Marcinem Braunem pogawędziłam o dziwności losów ludzkich, z Panem Konradem T. Lewandowskim o "Perkalowym dybuku" i jego odbiorze przez czytelników w Łodzi. Wyszperałam nową serię podróżniczą w Wydawnictwie Dolnośląskim, podziękowałam Sylwii Chutnik za uroczy autograf. Poza tym, w niedzielę, poprosiłam o podpisanie "Czekoladek dla sąsiadki" panią Dorotę Gellner. Porozmawiałam także z Panią Anną Węgleńską, tłumaczką książek Astrid Lindgren, o dzieciach, nauce czytania na książkach szwedzkiej pisarki i była to rozmowa - dzięki osobie mojej rozmówczyni - bardzo ciepła, serdeczna, za co niniejszym serdecznie dziękuję:)

Bardzo się cieszę, że pojechałam na te Targi. Co prawda nowe technologie tam prezentowane nie zdołały wzbudzić mojego zainteresowania, ale przyjemność sprawiło mi pławienie się w książkach, rozmowy z wieloma osobami (dziękuję za dobre słowa), możliwość bezpośredniego kontaktu z pisarzami.

Niedziela w Warszawie była bardzo deszczowa. Na szczęście trasa do domu była sucha. Oprócz torby z książkami przywiozłam też drugą - wypełnioną katalogami. Wiem, wiem, wszystko jest na stronach wydawnictw... Ale czasami lubię pomarzyć o kolejnych książkach z papierowym katalogiem w dłoni.

Pozostałe zdjęcia: