Wydane przez
Gdańskie Wydawnictwo Pedagogiczne
Filip to zając, który po raz pierwszy w życiu powita wiosnę. Poznajemy go w marcu, kiedy Filip jeszcze nie wie, czemu wokół niego czuć atmosferę radosnej ekscytacji, czemu i jego rozpiera szczęście i na co wszyscy czekają. Powoli zaczyna jednak obserwować zmiany w przyrodzie, dowiaduje się od rodziców i przyjaciół jakie są oznaki przedwiośnia i wiosny, gromadzi bogatą wiedzę o mieszkańcach lasu, roślinności. Wraz z Filipem witamy przylatujące do nieodległej wsi bociany i towarzyszymy ptakom i zwierzętom aż do końca lipca, kiedy to młode bociany radzą sobie coraz lepiej z lataniem, a rodzina Filipa powiększa się o nowe zajączki.
Opowieść Elżbiety Zubrzyckiej kieruję uwagę dzieci na relacje rodzinne, na przyjaźń i na niewłaściwe znajomości. Zwierzęta występujące w książce przeważnie okazują sobie szacunek, są serdeczne wobec siebie, choć zdarzają się i takie, które są podstępne, zazdrosne i niemiłe. Na szczęście - przy Filipie poznającym dopiero świat - jest zawsze ktoś bardziej niż młody zajączek doświadczony, ktoś kto może ostrzec go przed złymi intencjami niektórych rozmówców.
Drugim bardzo ważnym tematem opowieści, tym, który łatwiej dostrzec, choć przez to nie jest wcale mniej ważny, jest Natura. Młodzi czytelnicy przygód Filipa dowiadują się wiele na temat zmian w przyrodzie zachodzących wiosna i latem, poznają specyfikę życia zajęcy i bocianów. Wyjątkową uwagą w książce obdarzeni są Wojtek i Wiosna, para znanych rodzinie Filipa bocianów, na przykładzie których poznajemy szczegóły życia tych niesamowitych ptaków.
"Filip i bociany" to bardzo ciepła i mądra opowieść.
Komentarze