Przejdź do głównej zawartości

Śpiące królewny i owies

Niedzielne popołudnie kotki spędziły tak, jak uwiecznione zostało to na zdjęciach. W zasadzie każde popołudnie tak spędzają - około 16 koty nagle znikają w sypialni, by tam zapaść w dobry sen. Gdy śpią mają cudownie ciepłe brzuchy i przyznaję, że czasami im we śnie przeszkadzam przytulając się do ciepłych, częstokroć burczących Kociastych.

Miło też jest wieczorem - gdy gaszę światło Nusia i Gusia śpią już w swoich koszykach, a Sisi albo towarzyszy Z. leżąc w drugim pokoju na kocyku albo przychodzi i przytulając się do mnie usypia. W takim towarzystwie noc mija spokojnie, a sen jest głęboki.

Kupiłam na miau owies. W środę zasiałam pierwszą partię, która wczoraj wyglądała tak:


W sobotę posiałam kolejną porcję i wczoraj jeszcze jedną. Ale Kociołki będą miały używanie;)

P.S. Pozostałe zdjęcia znajdują się TU.

Komentarze

maus pisze…
Jakie grzeczne... kazda na swoim miejscu... a u mnie ciagle walka :]
Anonimowy pisze…
Ale te Twoje ko-córki superowe. Lubią wszystko co Twoja osoba: pasja czytania, odpoczynek i relaks.....Jednym słowem odwiedzają i lubią te miejsca, przedmioty które kojarzą się z Twoją osobą. Robią wszystko aby się Tobie przypodoba...Och jak potrafią zwrócić na siebie uwagę.....Robią wszystko aby być jeszcze bardziej dostrzeżone...Alicja T....
EwKo77 pisze…
Jaki ładny bury grzbiet :)
A jaki wymowny...

Popularne posty z tego bloga

Konkurs na Blog Roku

Wczoraj ów konkurs wkroczył w kolejny etap. Za nami czas zgłaszania blogów, przed nami czas głosowania na te, co zgłoszone, a po południu 22 stycznia najpopularniejsze blogi oceniać będzie Kapituła Konkursu. Aby zagłosować na bloga, którego właśnie czytacie należy wysłać sms-a o treści E00071 (e, trzy zera, siedem, jeden) na nr 7144. Taki sms kosztuje 1,22 zł. Szczegóły konkursu: http://www.blogroku.pl/

Spacer po Sudetach, czyli kilka słów podsumowania.

Wyruszyłam ze Świeradowa Zdroju i z każdym krokiem oddalającym mnie od centrum i hałasu dobiegającego z okolicznych budów czułam się coraz lepiej. Cisza i pustka to zdecydowanie przestrzeń mi sprzyjająca. Oczy mi ciągnęło do błyszczących kamieni pod nogami, a całą sobą dostrajalam się do otaczającego mnie lasu. Im głębiej w Izery, tym więcej rowerzystów, ale urok Hali Izerskiej i obserwacja ludzi zajadających się popisowym daniem Chatki Górzystów nastrajały mnie bardzo pozytywnie. Gdy przy Stacji Turystycznej Orle okazało się, że będę spała w starym drewnianym domu, sama w wieloosobowym pokoju, uśmiechnęłam się szeroko. Obejrzałam wystawę, zjadłam niezbyt ciepłą acz smaczną zupę i zakończyłam długi dzień. Dzień kolejny okazał się być jeszcze dłuższy. W Jakuszycach o moje dobre nastawienie zadbała kawa w hotelowej restauracji i piękna droga przez las tuż za Jakuszycami. Karkonoski Park Narodowy rozpoczął się kaskada wodną, przy której można przycupnąć, by kupić bilet. Chwilę...

Magdalena Okraska, Nie ma i nie będzie

Z dużym zainteresowaniem sięgnęłam po tę książkę, bo zanim do mnie dotarła przez sieć przetoczyła się dyskusja zwolenników i przeciwników tego, jak Magdalena Okraska o miastach opuszczonych przez dające zatrudnienie przedsiębiorstwach pisze. A jakie jest moje zdanie? Ta historia to wiele pięćdziesiątek wódki, udek kurczaka, cudzych kołder w cudzych domach (nigdy nie śpię w hotelach, śpię u bohaterów), długich rozmów i krótkich puent. To kilometry pokonane busikami, albumy rodzinne, lokalne biblioteki i lokalne mordownie. Pojechałam do nich i powiedziałam "Opowiedz mi". Tak kończy się jeden z tekstów wprowadzających do rozdziałów poświęconych poszczególnym miastom. Wraz z autorką odwiedzamy Wałbrzych, Włocławek, Będzin, Szczytno i kilka innych miejscowości, których przeszły rozwój osadzony był na istniejącym, prężnie działającym i rozwijającym się przedsiębiorstwie, a które wraz z jego likwidacją podupadły. Magdalena Okraska rozmawia zatem z mieszkańcami i tymi, którzy już owe...