odbywa się co wieczór. Uczestniczą w nim wszystkie trzy Ko-córki z mniejszym lub większym zaangażowaniem, ale niemniej jednak bardzo chętnie. Gdy Z. nie reaguje na to, jak Nusia poszukuje sznureczka dając mu do zrozumienia, że pora na zabawę, Nusia zasiada pod drzwiami i udaje - zawodząc rozpaczliwie - iż ona idzie w świat skoro się nikt z nią nie zamierza bawić. Tego Z. już nie ma sił zlekceważyć i czym prędzej rzuca się do zabawy.
Wczoraj szaleństwo sznureczkowe wyglądało tak:
Wczoraj szaleństwo sznureczkowe wyglądało tak:
Komentarze
a my dopiero niedawno odkryliśmy tę cudowną zabawkę;)
Abigail,
:)
jesteś kolejną osobą piszącą o tym, że kociokwik fajnie by wyglądał jako książka. Tylko nie bardzo wiem, jak się za to zabrać;) Jeśli chcesz pokazać u mnie na blogu swoją Kitkę, podeślij zdjęcie na m1b1m1m@gmail. Z przyjemnością opublikuje zdjęcie:)
Wczoraj np. - podczas wizyty gości - Jurek ni z gruszki ni z pietruszki wcisnął się pod szafę (eksponując podogonie i gołe pięty)i wydobył stamtąd DOWÓD: korek z butelki po winie...
I tłumacz tu, człowieku, że nie masz problemu z alkoholem ;) , kiedy po chałupie wala się corpus delicti.
Korek ów został rzucony kotom w minionym tygodniu. Nie wzbudził zainteresowania. Wtedy.
donosiciel z tego Jurka;)
Brakowało słowa com
A tak na marginesie. Oglądałam zdjęcia Twoich kotków...Są rewelacyjne. Nie wiem jak się Tobie to udaje tak je wykonać. Moja Kitka nie lubi zdjęć....Dlatego moje zdjęcia są bardzo przeciętne i nie są tak oryginalne jak Twoje....Pozdrawiam cieplutko Alicja Tanajewska
zdjęcia doszły - zaraz opublikuję:)Pozdrawiam:)