Khaled Hosseini. Tysiąc wspaniałych słońc.

Wydane przez

Wydawnictwo Albatros

Unikałam książek Hosseinego z obawy przed epatowaniem trudem ludzkiego życia, a już osobliwie życia wiedzionego w mało znanej części świata. Po "Tysiąc wspaniałych słońc" sięgnęłam tylko dlatego, że była to książka wybrana na spotkanie DKK.

Historia kobiet, rodzin, których losy uzależnione są od kolejnych najeźdźców, powiewów historii, tego, czy krajem rządzą liberalni czy ortodoksyjni władcy jest dobrą lekturą, choć nietrudno dostrzec po zakończeniu książki, że to lektura z przesłaniem.

Z jednej strony rozumiem potrzebę pisania takich książek, powieści będących wołaniem o istnieniu osób wyrzuconych poza nawias pamięci innych ludzi. Ze strony drugiej zastanawiam się jak ma się kunszt sztuki pisarskiej do pisania powieści z tezą (i proszę nie mówić, że pozytywiści wielkimi pisarzami będąc tworzyli powieści z tezą;)). Nie wiem i nie czuje się na siłach oceniać pod tym względem "Tysiąca wspaniałych serc".

Abstrahując od powyższych rozważań - nie sądzę bym chciała przeczytać "Chłopca z latawcem".

P.S. O wiele bardziej przemówiła do mnie historia opowiedziana w "Księgarzu z Kabulu".