Wydane przez
Wydawnictwo Siedmioróg
Marta Fox, uważana przede wszystkim za pisarkę młodzieżową, ma w swoim dorobku pozycje całkiem dorosłe i "Czerwień raz..." to tychże "dorosłych" można zaliczyć.
Bardzo ciekawy jest układ książki. Autorka pisze coś na kształt pamiętnika tworzonego od ostatniego dnia czerwca do początku sierpnia. Prezentuje to, co u niej aktualne, opowiada skąd pomysł na tekst i podsuwa czytelnikowi ów - zapowiedziany - tekst.
Znajdziemy tu wiersze i opowiadania, niektóre w formie listów tradycyjnych, w formie eseju, inne są listami elektronicznymi. Tym, co je łaczy jest tematyka - dotykająca najintymniejszych sfer życia człowieka. Autorka pisze o bólu związanym ze śmiercią kogoś bliskiego, o samostanowieniu (przepiekne jest ukute przez nią powiedzenie "samoswoja"), o miłości, uzależnieniu od innych osób, o seksie. Przywołuje ulubionych pisarzy, malarzy, artystów dzieląc się z czytelnikami wrażeniem jakie ich dzieła na niej wywierają.
Nie mniej ciekawe od tekstów są przypowieści do nich. Opowieść o burzy spędzonej z muzyką w uszach i w towarzystwie psów w łazience, o oswajaniu komputerów, pobycie we Wrocławiu i w Avignonie.
Dla mnie lektura tej książki była jak rozmowa z Martą Fox. Rozmowa ciekawa, prowadzona z poszanowaniem rozmówcy i z dużą życzliwością. Myślę, że warto poznać Martę Fox piszącą do dorosłych.
Na zachętę fragment wiersza pt. "Spowiedź".
Prawdziwej namiętności nauczycł mnie jednak św. Jan od Krzyża
i od tej pory budziłam sie w płomieniach miłości
których żar ranił mnie czule i dawałm przedsmak
życia wiecznego
Samotność dzieliłam razem z Franzem Kafką
i razem z nim umierałam ze strachu
wiele nocy w różnych łóżkach tego świata
spędziłam z Cortazarem aż w końcu wyruszyłam
z nim w podróż w osiemdziesiąt światów dookoła dnia.
Komentarze
Bardzo zachęciłaś mnie do przeczytania.
Pędzę poszukać w bibliotece.
Pozdrowienia i miłego dnia:-)
powodzenia w szukaniu:) Dobrego dnia.
a czemu twierdzisz, że tandetnymi?
Marta Fox zdecydowanie nie pisze tandetnych książek dla nastolatek, a miłość, nawet naiwna, zdarza się każdemu w tym wieku, więc warto o niej pisać (często przecież spędza sen z powiek nastolatkom i choć po latach wydaje się śmieszna, a problemy z nią związane wyolbrzymione, to w nastoletnim momencie życia są dla nas jak najbardziej poważne).
bardzo się cieszę, że nie tylko jak zaprzeczam twierdzeniu jakoby Marta Fox pisała harleqiny dla młodzieży:)