Przejdź do głównej zawartości

Eric Carle. Od stóp do głów.

Obraz
Autor:

Wydane przez

Wydawnictwo Tatarak

Eric Carle wpadł na doskonały pomysł – pokazał dzieciom zwierzęta i zaproponował, aby je naśladowały. Zaprosił dzieci do skinięcia głową, machania rękoma, tupania i innych gimnastycznych ćwiczeń. Oprócz niewątpliwego zysku jakie da dzieciom troska o sprawność fizyczną, do jakiej zachęca za pośrednictwem różnych zwierząt autor, ważną kwestią jest też i tak że dzieci wykonując ćwiczenia proponowane w książeczce „Od stóp do głów” poznają budowę własnego ciała, wypróbowują własne możliwości i uczą się orientacji w przestrzeni. Kolejnym zyskiem jest poznawanie zwierząt i ich zachowań.

Zysków z lektury książeczki Erica Carle’a jest mnóstwo. Ale zostawię Wam kilka od odkrycia;)
Etykiety:

Komentarze

Makówka- Agnieszka Sieńkowska pisze…
Moja Danka odkryła tę książeczkę niedawno w swoich zbiorach i przepadliśmy wszyscy... od rana czasem mamy niezłą zaprawę :) A i większość gości przynajmniej raz zostało zaskoczonych pytaniem: "A mozie poćficimy, cio?" :)
wtorek, listopada 23, 2010
Monika Badowska pisze…
Makówka,
ta książeczka jest rewelacyjna:) No i uczy obserwowania świata:) Hela też czas jakiś temu na nią zapadła, obecnie hitem jest książka o chomiku;)
wtorek, listopada 23, 2010
Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Konkurs na Blog Roku

Autor:
Wczoraj ów konkurs wkroczył w kolejny etap. Za nami czas zgłaszania blogów, przed nami czas głosowania na te, co zgłoszone, a po południu 22 stycznia najpopularniejsze blogi oceniać będzie Kapituła Konkursu. Aby zagłosować na bloga, którego właśnie czytacie należy wysłać sms-a o treści E00071 (e, trzy zera, siedem, jeden) na nr 7144. Taki sms kosztuje 1,22 zł. Szczegóły konkursu: http://www.blogroku.pl/
7 komentarzy
Czytaj dalej »

Spacer po Sudetach, czyli kilka słów podsumowania.

Autor:
Wyruszyłam ze Świeradowa Zdroju i z każdym krokiem oddalającym mnie od centrum i hałasu dobiegającego z okolicznych budów czułam się coraz lepiej. Cisza i pustka to zdecydowanie przestrzeń mi sprzyjająca. Oczy mi ciągnęło do błyszczących kamieni pod nogami, a całą sobą dostrajalam się do otaczającego mnie lasu. Im głębiej w Izery, tym więcej rowerzystów, ale urok Hali Izerskiej i obserwacja ludzi zajadających się popisowym daniem Chatki Górzystów nastrajały mnie bardzo pozytywnie. Gdy przy Stacji Turystycznej Orle okazało się, że będę spała w starym drewnianym domu, sama w wieloosobowym pokoju, uśmiechnęłam się szeroko. Obejrzałam wystawę, zjadłam niezbyt ciepłą acz smaczną zupę i zakończyłam długi dzień. Dzień kolejny okazał się być jeszcze dłuższy. W Jakuszycach o moje dobre nastawienie zadbała kawa w hotelowej restauracji i piękna droga przez las tuż za Jakuszycami. Karkonoski Park Narodowy rozpoczął się kaskada wodną, przy której można przycupnąć, by kupić bilet. Chwilę
11 komentarzy
Czytaj dalej »

Magdalena Okraska, Nie ma i nie będzie

Autor:
Z dużym zainteresowaniem sięgnęłam po tę książkę, bo zanim do mnie dotarła przez sieć przetoczyła się dyskusja zwolenników i przeciwników tego, jak Magdalena Okraska o miastach opuszczonych przez dające zatrudnienie przedsiębiorstwach pisze. A jakie jest moje zdanie? Ta historia to wiele pięćdziesiątek wódki, udek kurczaka, cudzych kołder w cudzych domach (nigdy nie śpię w hotelach, śpię u bohaterów), długich rozmów i krótkich puent. To kilometry pokonane busikami, albumy rodzinne, lokalne biblioteki i lokalne mordownie. Pojechałam do nich i powiedziałam "Opowiedz mi". Tak kończy się jeden z tekstów wprowadzających do rozdziałów poświęconych poszczególnym miastom. Wraz z autorką odwiedzamy Wałbrzych, Włocławek, Będzin, Szczytno i kilka innych miejscowości, których przeszły rozwój osadzony był na istniejącym, prężnie działającym i rozwijającym się przedsiębiorstwie, a które wraz z jego likwidacją podupadły. Magdalena Okraska rozmawia zatem z mieszkańcami i tymi, którzy już owe
6 komentarzy
Czytaj dalej »