Przejdź do głównej zawartości

Inna woda...

Obraz
Autor:
Etykiety:

Komentarze

Anonimowy pisze…
Cudowne widoki,piękne zdjęcia,bóbr uroczy:)a co przedstawial pomnik ,czy to było w Sztutowie?
sobota, maja 09, 2009
joan pisze…
Cudne widoki...
W tym roku będę nad morzem to się pozachwycam na żywo.
Zdjęcia piękne.
Pozdrawiam serdecznie
poniedziałek, maja 11, 2009
joan pisze…
Byliśmy już w tej mieścince i spodobało nam się - cicho, spokojnie, dość daleko od plaży, ale przynajmniej nie tłoczno. Smołdzino - pomiędzy Ustką a Łebą.
Jak widzisz my uciekamy w ciche miejsca, a Ciebie ciągnie "ku miastom" :)) Zawsze wszystko jest nie tak jak być powinno ;)
Pozdrawiam gorąco
środa, maja 13, 2009
Prowincjonalna nauczycielka pisze…
Ja jestem dziki człowiek - dobrze żyje mi się i w dżungli leśnej, i dżungli miejskiej;)
środa, maja 13, 2009
joan pisze…
:)) tak myślałam.
Na Targach będę 22 (piątek), ale nie wiem czy zdążę pochodzić sobie po nich na spokojnie. A Ty? Wybierasz się?
czwartek, maja 14, 2009
Anonimowy pisze…
Liczę na fajne zdjęcia z moich rodzinnych stron!!!!
poniedziałek, sierpnia 10, 2009
Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Konkurs na Blog Roku

Autor:
Wczoraj ów konkurs wkroczył w kolejny etap. Za nami czas zgłaszania blogów, przed nami czas głosowania na te, co zgłoszone, a po południu 22 stycznia najpopularniejsze blogi oceniać będzie Kapituła Konkursu. Aby zagłosować na bloga, którego właśnie czytacie należy wysłać sms-a o treści E00071 (e, trzy zera, siedem, jeden) na nr 7144. Taki sms kosztuje 1,22 zł. Szczegóły konkursu: http://www.blogroku.pl/
7 komentarzy
Czytaj dalej »

Spacer po Sudetach, czyli kilka słów podsumowania.

Autor:
Wyruszyłam ze Świeradowa Zdroju i z każdym krokiem oddalającym mnie od centrum i hałasu dobiegającego z okolicznych budów czułam się coraz lepiej. Cisza i pustka to zdecydowanie przestrzeń mi sprzyjająca. Oczy mi ciągnęło do błyszczących kamieni pod nogami, a całą sobą dostrajalam się do otaczającego mnie lasu. Im głębiej w Izery, tym więcej rowerzystów, ale urok Hali Izerskiej i obserwacja ludzi zajadających się popisowym daniem Chatki Górzystów nastrajały mnie bardzo pozytywnie. Gdy przy Stacji Turystycznej Orle okazało się, że będę spała w starym drewnianym domu, sama w wieloosobowym pokoju, uśmiechnęłam się szeroko. Obejrzałam wystawę, zjadłam niezbyt ciepłą acz smaczną zupę i zakończyłam długi dzień. Dzień kolejny okazał się być jeszcze dłuższy. W Jakuszycach o moje dobre nastawienie zadbała kawa w hotelowej restauracji i piękna droga przez las tuż za Jakuszycami. Karkonoski Park Narodowy rozpoczął się kaskada wodną, przy której można przycupnąć, by kupić bilet. Chwilę...
11 komentarzy
Czytaj dalej »

Magdalena Okraska, Nie ma i nie będzie

Autor:
Z dużym zainteresowaniem sięgnęłam po tę książkę, bo zanim do mnie dotarła przez sieć przetoczyła się dyskusja zwolenników i przeciwników tego, jak Magdalena Okraska o miastach opuszczonych przez dające zatrudnienie przedsiębiorstwach pisze. A jakie jest moje zdanie? Ta historia to wiele pięćdziesiątek wódki, udek kurczaka, cudzych kołder w cudzych domach (nigdy nie śpię w hotelach, śpię u bohaterów), długich rozmów i krótkich puent. To kilometry pokonane busikami, albumy rodzinne, lokalne biblioteki i lokalne mordownie. Pojechałam do nich i powiedziałam "Opowiedz mi". Tak kończy się jeden z tekstów wprowadzających do rozdziałów poświęconych poszczególnym miastom. Wraz z autorką odwiedzamy Wałbrzych, Włocławek, Będzin, Szczytno i kilka innych miejscowości, których przeszły rozwój osadzony był na istniejącym, prężnie działającym i rozwijającym się przedsiębiorstwie, a które wraz z jego likwidacją podupadły. Magdalena Okraska rozmawia zatem z mieszkańcami i tymi, którzy już owe...
6 komentarzy
Czytaj dalej »