Przejdź do głównej zawartości

Marek Krajewski, Mariusz Czubaj. Róże cmentarne.



Wydane przez

Wydawnictwo W.A.B.

Przyznaję – nie znam pierwszej powieści napisanej przez autorów wspólnie. Pamiętam jednak Mariusza Czubaja mówiącego, że Jarosław Pater nie nadaje się do lubienia. Ta informacja podziałała jak najlepsza zachęta;)

Wspomniany policjant chce pożegnać pracę zawodową zaczynając od małego kroku – chce wyjechać na zagraniczny urlop z kobietą, która wzbudziła jego zainteresowanie. Jednak zanim nadkomisarz zdąży wsiąść do samolotu okaże się, że ów wyjazd jest niemożliwy – trzeba odnaleźć zabójcę kobiet, którzy popełnia morderstwa wzorując się na morderstwach dokonanych wiele lat temu.

Praca policyjna w atmosferze nadmorskich wakacyjnych szaleństw jest dość trudna, ale nie niemożliwa. Pater podejmuje kolejne tropy i podąża ich śladem niczym dobry myśliwski pies.

Intryga jest ciekawa, ale zastanawiam się jak inaczej brzmiała powieść gdyby jej fabuła osadzona była nad innym morzem;)

Być może w głębokim zaangażowaniu się w lekturę przeszkadzało mi słońce i perspektywa spacerów plażowych… Być może powieść Czubaja i Krajewskiego jest miłym czytadłem z kryminalnym zacięciem… I nie bardzo rozumiem, czemu Patera nie da się lubić… A jeszcze bardziej nie rozumiem, czemu Pater interesował się Joanną Radziewicz.

Chyba to nie była książka dla mnie;)

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Konkurs na Blog Roku

Wczoraj ów konkurs wkroczył w kolejny etap. Za nami czas zgłaszania blogów, przed nami czas głosowania na te, co zgłoszone, a po południu 22 stycznia najpopularniejsze blogi oceniać będzie Kapituła Konkursu. Aby zagłosować na bloga, którego właśnie czytacie należy wysłać sms-a o treści E00071 (e, trzy zera, siedem, jeden) na nr 7144. Taki sms kosztuje 1,22 zł. Szczegóły konkursu: http://www.blogroku.pl/

Spacer po Sudetach, czyli kilka słów podsumowania.

Wyruszyłam ze Świeradowa Zdroju i z każdym krokiem oddalającym mnie od centrum i hałasu dobiegającego z okolicznych budów czułam się coraz lepiej. Cisza i pustka to zdecydowanie przestrzeń mi sprzyjająca. Oczy mi ciągnęło do błyszczących kamieni pod nogami, a całą sobą dostrajalam się do otaczającego mnie lasu. Im głębiej w Izery, tym więcej rowerzystów, ale urok Hali Izerskiej i obserwacja ludzi zajadających się popisowym daniem Chatki Górzystów nastrajały mnie bardzo pozytywnie. Gdy przy Stacji Turystycznej Orle okazało się, że będę spała w starym drewnianym domu, sama w wieloosobowym pokoju, uśmiechnęłam się szeroko. Obejrzałam wystawę, zjadłam niezbyt ciepłą acz smaczną zupę i zakończyłam długi dzień. Dzień kolejny okazał się być jeszcze dłuższy. W Jakuszycach o moje dobre nastawienie zadbała kawa w hotelowej restauracji i piękna droga przez las tuż za Jakuszycami. Karkonoski Park Narodowy rozpoczął się kaskada wodną, przy której można przycupnąć, by kupić bilet. Chwilę...

Magdalena Okraska, Nie ma i nie będzie

Z dużym zainteresowaniem sięgnęłam po tę książkę, bo zanim do mnie dotarła przez sieć przetoczyła się dyskusja zwolenników i przeciwników tego, jak Magdalena Okraska o miastach opuszczonych przez dające zatrudnienie przedsiębiorstwach pisze. A jakie jest moje zdanie? Ta historia to wiele pięćdziesiątek wódki, udek kurczaka, cudzych kołder w cudzych domach (nigdy nie śpię w hotelach, śpię u bohaterów), długich rozmów i krótkich puent. To kilometry pokonane busikami, albumy rodzinne, lokalne biblioteki i lokalne mordownie. Pojechałam do nich i powiedziałam "Opowiedz mi". Tak kończy się jeden z tekstów wprowadzających do rozdziałów poświęconych poszczególnym miastom. Wraz z autorką odwiedzamy Wałbrzych, Włocławek, Będzin, Szczytno i kilka innych miejscowości, których przeszły rozwój osadzony był na istniejącym, prężnie działającym i rozwijającym się przedsiębiorstwie, a które wraz z jego likwidacją podupadły. Magdalena Okraska rozmawia zatem z mieszkańcami i tymi, którzy już owe...