Przejdź do głównej zawartości

Antoine De Saint-Exupery. O sens życia.



Wydane przez

Państwowy Instytut Wydawniczy

Przed omówieniem fragmentu twórczości De Saint-Exupery’ego mam tremę. Bo jakże pisać o pisarzu Wielkiego Formatu, o pisarzu, który w poetycki, choć nieco narwany, sposób potrafił zachwycić słowem podobnie jak zachwycał energią życia, jego smakowaniem i czerpaniem z niego aż do utraty tchu.

W zbiorze „O sens życia” zobaczymy De Saint-Exupery’ego autora opowiadania, reportażystę oraz autora przedmów. Opisana w jego reportażach Moskwa tchnie innością, wygląda tak, jak wyglądać może miasto rosyjskie postrzegane przez Nie-Słowianina. Smaczku dodaje fakt, iż autor portretuje Moskwę z lat trzydziestych XX wieku – miasto –potęgę, które zaczyna istnieć dla nowego porządku świata. Hiszpanię autor odwiedził i opisał w drugiej połowie lat. Z jego słów wyłania się Hiszpania ogarnięta wojną domową.

Wizyty w regionach ogarniętych wojną, czy wśród narastających teorii totalitaryzmu autor stawia przed nami pytania o sens życia, o sens każdego z naszych gestów, o działania, w których odnajdujemy siebie (ale co stanowi o naszym jestestwie?).

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Konkurs na Blog Roku

Wczoraj ów konkurs wkroczył w kolejny etap. Za nami czas zgłaszania blogów, przed nami czas głosowania na te, co zgłoszone, a po południu 22 stycznia najpopularniejsze blogi oceniać będzie Kapituła Konkursu. Aby zagłosować na bloga, którego właśnie czytacie należy wysłać sms-a o treści E00071 (e, trzy zera, siedem, jeden) na nr 7144. Taki sms kosztuje 1,22 zł. Szczegóły konkursu: http://www.blogroku.pl/

Spacer po Sudetach, czyli kilka słów podsumowania.

Wyruszyłam ze Świeradowa Zdroju i z każdym krokiem oddalającym mnie od centrum i hałasu dobiegającego z okolicznych budów czułam się coraz lepiej. Cisza i pustka to zdecydowanie przestrzeń mi sprzyjająca. Oczy mi ciągnęło do błyszczących kamieni pod nogami, a całą sobą dostrajalam się do otaczającego mnie lasu. Im głębiej w Izery, tym więcej rowerzystów, ale urok Hali Izerskiej i obserwacja ludzi zajadających się popisowym daniem Chatki Górzystów nastrajały mnie bardzo pozytywnie. Gdy przy Stacji Turystycznej Orle okazało się, że będę spała w starym drewnianym domu, sama w wieloosobowym pokoju, uśmiechnęłam się szeroko. Obejrzałam wystawę, zjadłam niezbyt ciepłą acz smaczną zupę i zakończyłam długi dzień. Dzień kolejny okazał się być jeszcze dłuższy. W Jakuszycach o moje dobre nastawienie zadbała kawa w hotelowej restauracji i piękna droga przez las tuż za Jakuszycami. Karkonoski Park Narodowy rozpoczął się kaskada wodną, przy której można przycupnąć, by kupić bilet. Chwilę...

Magdalena Okraska, Nie ma i nie będzie

Z dużym zainteresowaniem sięgnęłam po tę książkę, bo zanim do mnie dotarła przez sieć przetoczyła się dyskusja zwolenników i przeciwników tego, jak Magdalena Okraska o miastach opuszczonych przez dające zatrudnienie przedsiębiorstwach pisze. A jakie jest moje zdanie? Ta historia to wiele pięćdziesiątek wódki, udek kurczaka, cudzych kołder w cudzych domach (nigdy nie śpię w hotelach, śpię u bohaterów), długich rozmów i krótkich puent. To kilometry pokonane busikami, albumy rodzinne, lokalne biblioteki i lokalne mordownie. Pojechałam do nich i powiedziałam "Opowiedz mi". Tak kończy się jeden z tekstów wprowadzających do rozdziałów poświęconych poszczególnym miastom. Wraz z autorką odwiedzamy Wałbrzych, Włocławek, Będzin, Szczytno i kilka innych miejscowości, których przeszły rozwój osadzony był na istniejącym, prężnie działającym i rozwijającym się przedsiębiorstwie, a które wraz z jego likwidacją podupadły. Magdalena Okraska rozmawia zatem z mieszkańcami i tymi, którzy już owe...