Gusia siada na środku pokoju i wpatruje się jednoznacznie w Z. Gdy on wstaje i wychodzi z pokoju, biegnie przed nim z zadartym ogonkiem i łepetynką mając nadzieję, że zmierzają do kuchni. Rozczarowana wraca za Z. do pokoju, przeciąga się, rozgląda i powolutku, wręcz od niechcenia, kieruje się pod stół. Siada tyłem do widowni, znajduje kabelek i zaczyna się nim zajmować. Ząbkami zaczyna.
Z. zrywa się i idzie nakarmić koty.
Nusia gra w hokeja piłeczką ping-pongową. Dochodzi do wniosku, że samej jest grać fajnie, ale owa fajność ma swoje granice i teraz własnie Koteczka potrzebuje, żeby 1) rzucać jej piłeczkę, 2) zachwycać się jak zgrabnie ją łapie. Popycha ping-ponga pod moje stopy, a gdy ja nie zauważam zaproszenia do zabawy lub nie chcę się do zabawy włączyć Nusia przystępuje do gryzienia. Ścięgien lub kostek.
Piłka momentalnie jest rzucana, a ja się zachwycam gibkością i sprawnością Nusi.
Sisi leży na safce w przedpokoju. Pod nią leży teczka Z. i moja torebka. Sisuleńka leży, a gdy któreś z nas przechodzi obok zostaje od niechcenia pacnięte łapką. Pac, dwa, pac... Nachylam się, lapię kocią łapkę, a kot zaczyna ze mną walkę, ot dla zabawy. I oto moja dłoń znika w kocim uścisku, a palce trafiają między kocie zęby.
Sisi całą sobą mówi "Baw się, baw..."
Komentarze