Wydane przez
Oficynę Literacką
Oficynę Literacką
Noir Sur Blanc
Książka Patricii Highsmith zapierała mi dech. Każde z opowiadań, już od pierwszych stron, zwiastowało nieuchronny koniec człowieka, dla którego zwierzę stało się katem. Inaczej, niż choćby w informacjach podawanych w serwisach miau.pl czy dogomania.pl, w tekstach autorki zwierzęta mają siłę, a mając okazję – mszczą się na swoich oprawcach (lub bronią się przez zrobieniem sobie krzywdy).
Patricia Highsmith w opowiadaniach zadaje pytanie: kto jest bardziej ludzki? Kot, którego kochanek właścicielki chce zabić, czy ów kochanek? Szczur, któremu wyłupiono oko i zmiażdżono łapkę, czy dzieci , które zrobiły to dla zabawy? Kto jest bestią?
Napięcie towarzyszące mi podczas lektury nie zniknęło jeszcze długo po jej zakończeniu. Dziwność tekstów Patricii Highsmith i jej sposób pisania, w którym stwarza wrażenie, iż stała się powiernicą zwierzęcych nieszczęść i emocji są przerażająco realistyczne.
Przeczytajcie, jestem ciekawa jakie w Was ta książka wywoła emocje, jakie struny poruszy...
Komentarze