Przejdź do głównej zawartości

Bez goździka, czyli pomysł na 8 marca


8 marca, znany i lubiany jako "Dzień Kobiet", odcisnął się goździkiem, dniem głaskania, możliwością pozwolenia sobie na niespełnianie wszystkich "babskich" obowiązków. A tymczasem jest to przede wszystkim święto obchodzone jako wyraz szacunku dla ofiar walki o równouprawnienie kobiet. Dziś kobiety próbują wybić się ponad narzucone im normy kulturowe i społeczne, próbują pokazać, że "grzeczne dziewczynki idą do nieba, a niegrzeczne tam, gdzie chcą", próbują zedrzeć z siebie wyprasowaną suknię zasad, złamać obcasy prawideł i krzyczeć o swoją wolność. "Bez Goździka" jest przymiarką wejścia w świat, jaki kobiety tworzą dla siebie nawzajem i jaki chcą wtłoczyć w rzeczywistość, jest przymiarką wyjścia poza kanon tradycyjnego goździka.

Zaczynamy warsztatem wzmocnienia poczucia własnej wartości. Później odbędzie się wystawa artystek malarek i prezentacja antologii "pełnej nowych wersji starych baśni". A potem będzie mocniej i bardziej obficie w kobiecość, odbędzie się spektakl teatralny głośno mówiący o ucieczce z bajek, które tak dobrze znamy z dzieciństwa oraz koncert bogaty w kobiety, które krzyczą o życiu, z jakim się zmagają. Dzień będzie uwieńczony pokazem filmu o niepełnosprawnych modelkach, jak niełatwo jest realizować marzenia.

Zapraszamy serdecznie wszystkie panie i panów, którzy chcą bliżej poznać współczesną kobiecą kulturę. Wstęp wolny.

miejsce: Warszawa - D.H. Land (I piętro) , ul. Wałbrzyska, przy stacji metra "Służew" 
czas: 08.03. 2009, godz. 12.00 - 22:00 (niedziela)
mail: bezgozdzika@sdk.waw.pl

organizator: Służewski Dom Kultury

Budynek jest wyposażony w windy dla wózków. Podczas imprezy nie zabraknie herbaty i kawy, a i na przekąskę można liczyć. Do zobaczenia zatem, drogie panie, drodzy panowie.

godz. 12 - 14 WARSZTAT 
godz. 14- 18 KIERMASZ KSIĄŻEK O TEMATYCE KOBIECEJ
godz. 14- 22 WYSTAWA ZBIOROWA
godz. 16 - PREZENTACJA KSIĄŻKI 
godz.19 - PRZEDPREMIEROWY SPEKTAKL GRUPYARTYSTYCZNEJ "TERAZ POLIŻ"
godz. 20 - KONCERT
godz. 21 - PROJEKCJA FILMU 

KOBIETA. JAK POLUBIĆ SIEBIE

Adresowany do kobiet pełnoletnich. Celem warsztatu jest zwiększenie umiejętności samoakceptacji, ponieważ to właśnie kobiety bardzo często są narażone, poprzez osobiste doświadczenia i normy kulturowe, na to , że ich droga do akceptacji samych siebie jest długa i często bolesna. W czasie zajęć uczestniczki będą mogły wziąć udział w ćwiczeniach, które powodują, że nie da się o sobie dobrze nie myśleć!

Prowadząca - Olga Borkowska, współkoordynatorka projektu "Razem bez przemocy"- cyklu warsztatów skierowanego do kobiet doświadczających przemocy. Pomysłodawczyni i realizatorka akcji wspierających działania kobiet w fundacji Feminoteka.

Liczba miejsc na warsztat jest ograniczona, zgłoszenia na: bezgozdzika@sdk.waw.pl

LITERATURA KOBIECA

Organizowany przez Fundację Feminoteka (feministyczny serwis informacyjny i księgarnia). Promocja pozycji wydawnictwa Ha!art m. in.: "Utwór o Matce i Ojczyźnie" - Bożena Keff, "Kieszonkowy Atlas Kobie" autorskie egzemplarze - Sylwia Chutnik "Ślad po mamie" i "Małż" - Marta Dzido i inne

www.feminoteka.pl


WYSTAWA ZBIOROWA "artBIOteka"


Ewa Aksienionek - fotograficzny cykl "Dziewczyńskich bajek na dobranoc"
www.ewa-aksienionek.com

PAINTHOUSE - cztery malarki, które postanowiły wziąć swoją karierę we własne ręce. Wspólnie pracują, organizują wystawy i warsztaty, biorą udział w targach i konkursach, współpracują z galeriami i innymi twórcami, a także planują zorganizowanie własnej otwartej pracowni - galerii. www.phouse.pl

Masza Laikouskaya - malarstwo
Ilona Błaut - malarstwo
Monika Duch - malarstwo 
Małgorzata Koma - rysunek

"DZIEWCZYŃSKIE BAJKI NA DOBRANOC"

Autorki tej książki zachęcają do przypomnienia sobie znanych baśni, a także do zastanowienia się nad tym, co by było gdyby losy wszystkich księżniczek i królewien potoczyły się inaczej, niż tozapisano? Może Kopciuszek wcale nie chciałby iść na bal, ani wkładać niewygodnych pantofelków? Może Śpiąca Królewna budząc się, wcale nie marzyłaby o Księciu z bajki?
Dziewczyńskie bajki na dobranoc to zbiór opowieści, w których osiemnaście autorek zmierzyło się z symboliką starych opowieści, błyskotliwie je interpretując. Pisarki w literacki sposób przetworzyły baśniowe treści, pokazując iż warto, każdą znaną nam z dzieciństwa opowiastkę odczytywać po swojemu, szukając w niej podpowiedzi na ważne egzystencjalne pytania.

Wśród autorek można znaleźć Grażynę Plebanek, Agnieszkę Drotkiewicz, Joannę M. Chmielewską, Edytę Szałek, Annę Dziewit, Martę Łosiak, Justynę Jaworską i wiele, wiele innych mądrych kobiet. Ich zainteresowanie i kreatywność, sprawiła, że Dziewczyńskie bajki na dobranoc to projekt niezwykły! Ta książka naprawdę zaskakuje!

ORAZ DYSKUSJA 

z udziałem kilku autorek "Dziewczyńskich bajek na dobranoc" i Grupy Artystycznej Teraz Poliż:

Grażyna Plebanek - pisarka i autorka powieści: "Pudełko ze szpilkami", "Dziewczyny z Portofino", "Przystupa", autorka bajki "K."
Kamila Waleszkiewicz - prezeska Fundacji Akademii Młodych, autorka książek dla dzieci, założycielka Klubu Kobiet Kultury Dziecięcej KaKaDu, autorka bajki "Czerwony Kapturek w biurze"
Ewa Maciejewska - redaktorka pism i książek, dziennikarka, autorka bajki "Bella i Baster"
Marta Łosiak - autorka książeczek dla dzieci "Smaczne Misie" i "Sny Smacznych Misiów", współautorka poradnika językowego "Polski bez błędów", autorka bajki "Krew nie woda"
Anna Dziewit - dziennikarka i recenzentka, wokalistka i gitarzystka zespołu Andy, współautorka książki "Głośniej. Rozmowy z pisarkami", autorka bajki "Dziewczyny nie płaczą"
Beata Rudzińska - wydawczyni, autorka opowieści "Baśniowe okruszki", autorka bajki "ŻaR"
Ewa Aksienionek - artystka malarka, autorka i pomysłodawczyni fotograficznego cyklu bajek
Kamila Blanka Worobiej - aktorka
Dominika Hanna Strojek - aktorka
Marta Jalowska - aktorka
Adrianna Kornecka - aktorka
Dorota Glac - aktorka
Marta Ogrodzińska - reżyserka m.in. nagradzanego spektaklu wg. tekstów Pedro Almodovara "PATTY DIPHUSA" (monodram Ewy Kasprzyk), premiera w TR WARSZAWA, aktualnie w reapertuarze Teatru Polonia

Aktualnie członkiniami GrupyArtystycznej TERAZ POLIŻ są reżyserki: Ula Kijak i Marta Ogrodzińska, oraz aktorki: Kamila Blanka Worobiej, Dominika Hanna Strojek, Dorota Glac, Adrianna Kornecka, Marta Jalowska. TERAZ POLIŻ ma na swoim koncie kilka realizacji teatralnych m.in. spektakle "8 KOBIET" (reż. Marta Ogrodzińska) i "Psychozy naszej
codziennej 4.48" (reż. Ula Kijak).

PRZEDPREMIEROWY SPEKTAKL GRUPYARTYSTYCZNEJ TERAZ POLIŻ

"LIMINALNA. Jestem snem, którego nie wolno mi śnić"

Liminalność z definicji jest stanem zawieszenia, niejasnym okresem pomiędzy kolejnymi fazami życia, którego wyznacznikami mają być: pokora, odosobnienie, sprawdziany, poniżenie, odwrócenie ładu, niezdefiniowana przynależność oraz doświadczenie communitas, czyli doświadczenie wspólnoty. "W wielu przypadkach mężczyzna ma wrażenie i nie całkiem się przy tym myli, że aby przekonać kobietę, musiałby ją chyba uwieść, pobić lub zgwałcić" powiedział kiedyś Carl Gustav Jung, a zdanie to stało się mottem spektaklu "LIMINALNA. Jestem snem, którego nie wolno mi śnić", który w założeniu ma być niewinną, ale krwawą bajka dla dorosłych. O przemocy wśród kobiet i wobec kobiet, o jej dziedziczeniu, przekazywaniu, rozpowszechnianiu i niezauważaniu. O księżniczkach, królewnach i królowych (także złych, którymi czasem staje się każda kobieta), które chcą wyrwać się i uciec z bajki.

LIMINALNA. Jestem snem, którego nie wolno mi śnić:

- Królewna Śnieżka - Kamila Blanka Worobiej
- Śpiąca Królewna - Dominika Hanna Strojek
- Królowa Śniegu - Marta Jalowska
- Kopciuszek - Adrianna Kornecka
- Calineczka - Dorota Glac

GrupaArtystyczna TERAZ POLIŻ, zaangażowana społecznie formacja, którą założyły i tworzą wyłącznie kobiety, młode aktorki i reżyserki, studentki i absolwentki warszawskiejAkademii Teatralnej im.A. Zelwerowicza oraz SzkołyAktorskiej Haliny i Jana Machulskich w Warszawie.

Działalność statutowa Grupy to realizowanie spektakli teatralnych i innych działań artystycznych, takich jak happeningi, performance, realizacje multimedialne służące idei propagowania roli, przeżyć i rozwoju osobistego i zawodowego kobiet we współczesnym świecie, a przede wszystkim w dzisiejszej Polsce. TERAZ POLIŻ chce rozpoznawać zagadnienie współczesnej "kobiecości" w możliwie wielu aspektach i kontekstach.

Patronat honorowy nad spektaklem objęło Amnesty International Polska. Amnesty International to międzynarodowy ruch obrońców praw człowieka, od 2004 roku prowadzący kampanię światową "Stop Przemocy Wobec Kobiet". Prawie dwa miliony członków Amnesty International z energią i determinacją przyłączyło się do tych kobiet i mężczyzn, którzy już podjęli odważne i inspirujące działania na rzecz uwolnienia kobiet od przemocy i dyskryminacji.

BETTY BE


Kiedy zespół Los Trabantos rozpadł się, każda z dziewczyn pogrążyła się w swoim własnym piekle. Lady Graża (gitara, voc) szukała ratunku w ramionach kolejnych wpływowych mężczyzn, lecz związki te nie przynosiły jej ukojenia. Ula de Luxe (bas) zostawiła w stołecznych barach szlak rozbitych szklanek do wódce i krwi wszystkich tych, którzy ośmielili się stanąć na jej drodze. Bejonz (sax, voc) zatrudniła się jako diva śpiewająca tandetne przeboje w barze dla wykolejeńców. Kiedy dziewczyny spotkały się po raz kolejny, zrozumiały, że dalej tak być nie może. Oczy rzucały złowrogie spojrzenia, dłonie same zaciskały się w pięści. Nadchodził czas zemsty. Wyszły na miasto i w najciemniejszym jego kącie, w miejscu, do którego nie zapuszczają się zwykli obywatele, odnalazły go. Karabin (perkusja) miał złamane życie. By zapomnieć o bólu i
upokorzeniach przeszłości od lat praktykował walki bez rękawic w klatkach. I tak narodziła Bardzo Zła Betty. Betty Be. Zespół wyruszył w miasto grać brudną, gitarową muzykę i ze złością wykrzykiwać teksty o szatanie, podróżach po barach na urwanym filmie i życiu w świecie pozbawionym wszelkich wartości. Taki jest świat. Taka jest Betty Be. (www.bettybe.com)


PROJEKCJA FILMU "MIASTO BEZ BARIER. MODELKI"
reżyseria: Monika Pawluczuk

Film dokumentalny zrealizowany na zlecenie Stowarzyszenia Przyjaciół Integracji. Opowiada historię kilku modelek na wózkach inwalidzkich, które przyjeżdżają z Katowic do Warszawy, by wziąć udział w pokazie mody. Film precyzyjnie pokazuje, jak te kobiety zmagają się z utrudnieniami w realizacji swoich marzeń.

Komentarze

Piotr pisze…
Szkoda, że nie mieszkam w Warszawie:(
Anonimowy pisze…
No właśnie, czemu ta Warszawa tak daleko...? :(
Anonimowy pisze…
Zapowiada się ciekawie, same interesujące punkty programu. Dziękuję za dzielenie się taką informacją, jestem z Warszawy, więc chyba się wybiorę :)
Monika Badowska pisze…
E.milio,
uratowałaś sens publikacji tej notatki:)
Anonimowy pisze…
Miło :)

Popularne posty z tego bloga

Konkurs na Blog Roku

Wczoraj ów konkurs wkroczył w kolejny etap. Za nami czas zgłaszania blogów, przed nami czas głosowania na te, co zgłoszone, a po południu 22 stycznia najpopularniejsze blogi oceniać będzie Kapituła Konkursu. Aby zagłosować na bloga, którego właśnie czytacie należy wysłać sms-a o treści E00071 (e, trzy zera, siedem, jeden) na nr 7144. Taki sms kosztuje 1,22 zł. Szczegóły konkursu: http://www.blogroku.pl/

Spacer po Sudetach, czyli kilka słów podsumowania.

Wyruszyłam ze Świeradowa Zdroju i z każdym krokiem oddalającym mnie od centrum i hałasu dobiegającego z okolicznych budów czułam się coraz lepiej. Cisza i pustka to zdecydowanie przestrzeń mi sprzyjająca. Oczy mi ciągnęło do błyszczących kamieni pod nogami, a całą sobą dostrajalam się do otaczającego mnie lasu. Im głębiej w Izery, tym więcej rowerzystów, ale urok Hali Izerskiej i obserwacja ludzi zajadających się popisowym daniem Chatki Górzystów nastrajały mnie bardzo pozytywnie. Gdy przy Stacji Turystycznej Orle okazało się, że będę spała w starym drewnianym domu, sama w wieloosobowym pokoju, uśmiechnęłam się szeroko. Obejrzałam wystawę, zjadłam niezbyt ciepłą acz smaczną zupę i zakończyłam długi dzień. Dzień kolejny okazał się być jeszcze dłuższy. W Jakuszycach o moje dobre nastawienie zadbała kawa w hotelowej restauracji i piękna droga przez las tuż za Jakuszycami. Karkonoski Park Narodowy rozpoczął się kaskada wodną, przy której można przycupnąć, by kupić bilet. Chwilę...

Magdalena Okraska, Nie ma i nie będzie

Z dużym zainteresowaniem sięgnęłam po tę książkę, bo zanim do mnie dotarła przez sieć przetoczyła się dyskusja zwolenników i przeciwników tego, jak Magdalena Okraska o miastach opuszczonych przez dające zatrudnienie przedsiębiorstwach pisze. A jakie jest moje zdanie? Ta historia to wiele pięćdziesiątek wódki, udek kurczaka, cudzych kołder w cudzych domach (nigdy nie śpię w hotelach, śpię u bohaterów), długich rozmów i krótkich puent. To kilometry pokonane busikami, albumy rodzinne, lokalne biblioteki i lokalne mordownie. Pojechałam do nich i powiedziałam "Opowiedz mi". Tak kończy się jeden z tekstów wprowadzających do rozdziałów poświęconych poszczególnym miastom. Wraz z autorką odwiedzamy Wałbrzych, Włocławek, Będzin, Szczytno i kilka innych miejscowości, których przeszły rozwój osadzony był na istniejącym, prężnie działającym i rozwijającym się przedsiębiorstwie, a które wraz z jego likwidacją podupadły. Magdalena Okraska rozmawia zatem z mieszkańcami i tymi, którzy już owe...