Przejdź do głównej zawartości

Wendy Orr. Morska przygoda Nim.





Wydane przez
Wydawnictwo Zielona Sowa

Nim, dziewczynka znana z książki zatytułowanej „Wyspa Nim”, jest półsierotą, a towarzystwa dotrzymują jej lwica morska, Selke i iguana, Fred. Gdy na wyspie pojawia się Alex, autorka znanych powieści przygodowych, dziewczynka cieszy się, ale jej radość jest podszyta niepewnością i zazdrością o czas jaki Alex spędza z tatą dziewczynki i czas jaki Jack poświęca Alex. W wyniku nieporozumienia Alex odlatuje z wyspy bez słowa pożegnania, a chwilę potem Nim doświadcza kolejnego nieszczęścia – ktoś ogłusza i porywa Selke. Dziewczynka z nieodłącznym Fredem wyrusza na pomoc ukochanej lwicy morskiej, a gdy okazuje się, że statek, na którym przetrzymywana jest Selke zmierza do Nowego Jorku, dziewczynka postanawia dotrzeć do portu i rozpocząć poszukiwania swojej starszej przyjaciółki.

Myślę, że historia Nim powinna się spodobać młodszym nastolatkom. Zaspokoi ich potrzebę przygody, pozwoli identyfikować się z dziewczynka z wyspy, a dodatkowo pozwoli zrozumieć, jak dużą rolę z życiu odgrywa przyjaźń.

P.S. 1. Ilustratorka książki jest weterynarzem;)
P.S.2. Nabieram coraz większej chęci na obejrzenie sfilmowanych przygód Nim. 

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Konkurs na Blog Roku

Wczoraj ów konkurs wkroczył w kolejny etap. Za nami czas zgłaszania blogów, przed nami czas głosowania na te, co zgłoszone, a po południu 22 stycznia najpopularniejsze blogi oceniać będzie Kapituła Konkursu. Aby zagłosować na bloga, którego właśnie czytacie należy wysłać sms-a o treści E00071 (e, trzy zera, siedem, jeden) na nr 7144. Taki sms kosztuje 1,22 zł. Szczegóły konkursu: http://www.blogroku.pl/

Spacer po Sudetach, czyli kilka słów podsumowania.

Wyruszyłam ze Świeradowa Zdroju i z każdym krokiem oddalającym mnie od centrum i hałasu dobiegającego z okolicznych budów czułam się coraz lepiej. Cisza i pustka to zdecydowanie przestrzeń mi sprzyjająca. Oczy mi ciągnęło do błyszczących kamieni pod nogami, a całą sobą dostrajalam się do otaczającego mnie lasu. Im głębiej w Izery, tym więcej rowerzystów, ale urok Hali Izerskiej i obserwacja ludzi zajadających się popisowym daniem Chatki Górzystów nastrajały mnie bardzo pozytywnie. Gdy przy Stacji Turystycznej Orle okazało się, że będę spała w starym drewnianym domu, sama w wieloosobowym pokoju, uśmiechnęłam się szeroko. Obejrzałam wystawę, zjadłam niezbyt ciepłą acz smaczną zupę i zakończyłam długi dzień. Dzień kolejny okazał się być jeszcze dłuższy. W Jakuszycach o moje dobre nastawienie zadbała kawa w hotelowej restauracji i piękna droga przez las tuż za Jakuszycami. Karkonoski Park Narodowy rozpoczął się kaskada wodną, przy której można przycupnąć, by kupić bilet. Chwilę

Magdalena Okraska, Nie ma i nie będzie

Z dużym zainteresowaniem sięgnęłam po tę książkę, bo zanim do mnie dotarła przez sieć przetoczyła się dyskusja zwolenników i przeciwników tego, jak Magdalena Okraska o miastach opuszczonych przez dające zatrudnienie przedsiębiorstwach pisze. A jakie jest moje zdanie? Ta historia to wiele pięćdziesiątek wódki, udek kurczaka, cudzych kołder w cudzych domach (nigdy nie śpię w hotelach, śpię u bohaterów), długich rozmów i krótkich puent. To kilometry pokonane busikami, albumy rodzinne, lokalne biblioteki i lokalne mordownie. Pojechałam do nich i powiedziałam "Opowiedz mi". Tak kończy się jeden z tekstów wprowadzających do rozdziałów poświęconych poszczególnym miastom. Wraz z autorką odwiedzamy Wałbrzych, Włocławek, Będzin, Szczytno i kilka innych miejscowości, których przeszły rozwój osadzony był na istniejącym, prężnie działającym i rozwijającym się przedsiębiorstwie, a które wraz z jego likwidacją podupadły. Magdalena Okraska rozmawia zatem z mieszkańcami i tymi, którzy już owe