Przejdź do głównej zawartości

Uczta...

Obraz
Autor:

przede mną. I to nie tylko ta złożona z tego, co widać na zdjęciu. Ale dylemat mam zawsze ten sam - od czego zacząć?
Etykiety:

Komentarze

Anonimowy pisze…
Pozostaje mi życzyć Tobie udanego wieczoru i pewnie nocy, przy takich lekturach prędko oka nie zmrużysz:) A tak z ciekawości co tam masz w kocim kubku Mo??:D
środa, listopada 19, 2008
Monika Badowska pisze…
Foxinoo,
kawę rzecz jasna:) Rzadko można znaleźć w tym kubku cokolwiek innego:)
Pozdrawiam:)
środa, listopada 19, 2008
Anonimowy pisze…
Po zdjęciu z prawej strony domyślam się, że już się zdecydowałaś ;)
Strasznie nie mogę się doczekać pierwszych blogowych recenzji nowego Zafona. Może Ty, jako pierwsza, zaspokoisz moją ciekawość? ;)
piątek, listopada 21, 2008
Monika Badowska pisze…
Germini,
jestem w połowie ksiązki:)
piątek, listopada 21, 2008
Anonimowy pisze…
Tym razem domyślam się, że Zafona już skończyłaś ;) Zacieram więc rączki z niecierpliwości :)
sobota, listopada 22, 2008
Monika Badowska pisze…
Germini,
skończyłam w nocy i obmyślam recenzję:)
sobota, listopada 22, 2008
Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Konkurs na Blog Roku

Autor:
Wczoraj ów konkurs wkroczył w kolejny etap. Za nami czas zgłaszania blogów, przed nami czas głosowania na te, co zgłoszone, a po południu 22 stycznia najpopularniejsze blogi oceniać będzie Kapituła Konkursu. Aby zagłosować na bloga, którego właśnie czytacie należy wysłać sms-a o treści E00071 (e, trzy zera, siedem, jeden) na nr 7144. Taki sms kosztuje 1,22 zł. Szczegóły konkursu: http://www.blogroku.pl/
7 komentarzy
Czytaj dalej »

Spacer po Sudetach, czyli kilka słów podsumowania.

Autor:
Wyruszyłam ze Świeradowa Zdroju i z każdym krokiem oddalającym mnie od centrum i hałasu dobiegającego z okolicznych budów czułam się coraz lepiej. Cisza i pustka to zdecydowanie przestrzeń mi sprzyjająca. Oczy mi ciągnęło do błyszczących kamieni pod nogami, a całą sobą dostrajalam się do otaczającego mnie lasu. Im głębiej w Izery, tym więcej rowerzystów, ale urok Hali Izerskiej i obserwacja ludzi zajadających się popisowym daniem Chatki Górzystów nastrajały mnie bardzo pozytywnie. Gdy przy Stacji Turystycznej Orle okazało się, że będę spała w starym drewnianym domu, sama w wieloosobowym pokoju, uśmiechnęłam się szeroko. Obejrzałam wystawę, zjadłam niezbyt ciepłą acz smaczną zupę i zakończyłam długi dzień. Dzień kolejny okazał się być jeszcze dłuższy. W Jakuszycach o moje dobre nastawienie zadbała kawa w hotelowej restauracji i piękna droga przez las tuż za Jakuszycami. Karkonoski Park Narodowy rozpoczął się kaskada wodną, przy której można przycupnąć, by kupić bilet. Chwilę
11 komentarzy
Czytaj dalej »

Magdalena Okraska, Nie ma i nie będzie

Autor:
Z dużym zainteresowaniem sięgnęłam po tę książkę, bo zanim do mnie dotarła przez sieć przetoczyła się dyskusja zwolenników i przeciwników tego, jak Magdalena Okraska o miastach opuszczonych przez dające zatrudnienie przedsiębiorstwach pisze. A jakie jest moje zdanie? Ta historia to wiele pięćdziesiątek wódki, udek kurczaka, cudzych kołder w cudzych domach (nigdy nie śpię w hotelach, śpię u bohaterów), długich rozmów i krótkich puent. To kilometry pokonane busikami, albumy rodzinne, lokalne biblioteki i lokalne mordownie. Pojechałam do nich i powiedziałam "Opowiedz mi". Tak kończy się jeden z tekstów wprowadzających do rozdziałów poświęconych poszczególnym miastom. Wraz z autorką odwiedzamy Wałbrzych, Włocławek, Będzin, Szczytno i kilka innych miejscowości, których przeszły rozwój osadzony był na istniejącym, prężnie działającym i rozwijającym się przedsiębiorstwie, a które wraz z jego likwidacją podupadły. Magdalena Okraska rozmawia zatem z mieszkańcami i tymi, którzy już owe
6 komentarzy
Czytaj dalej »