Z dużym zainteresowaniem sięgnęłam po tę książkę, bo zanim do mnie dotarła przez sieć przetoczyła się dyskusja zwolenników i przeciwników tego, jak Magdalena Okraska o miastach opuszczonych przez dające zatrudnienie przedsiębiorstwach pisze. A jakie jest moje zdanie? Ta historia to wiele pięćdziesiątek wódki, udek kurczaka, cudzych kołder w cudzych domach (nigdy nie śpię w hotelach, śpię u bohaterów), długich rozmów i krótkich puent. To kilometry pokonane busikami, albumy rodzinne, lokalne biblioteki i lokalne mordownie. Pojechałam do nich i powiedziałam "Opowiedz mi". Tak kończy się jeden z tekstów wprowadzających do rozdziałów poświęconych poszczególnym miastom. Wraz z autorką odwiedzamy Wałbrzych, Włocławek, Będzin, Szczytno i kilka innych miejscowości, których przeszły rozwój osadzony był na istniejącym, prężnie działającym i rozwijającym się przedsiębiorstwie, a które wraz z jego likwidacją podupadły. Magdalena Okraska rozmawia zatem z mieszkańcami i tymi, którzy już owe...
Komentarze
Helenka pewnie głośno śmieje się i piszczy z radości.
Helenka raczkuje za każdym zwierzakiem, a Nusia jest najbardziej chętna do zabawy, więc obydwie spędzają ze sobą wiele czasu;)
od wakacji co jakiś czas z przyjemnością zaglądam na Państwa strony. Bardzo lubię Państwa opowieści o kotach i , niby, zwykłych, codziennych sprawach. Sama, niespodziewanie, stałam się współdomatorką kota, który wiele nauczył mnie o swoim świecie i obyczajach- dotąd bliżej byłam z psami. W Państwa kociakach widzę krewniaków mojego Rozrabiaki, te sam pomysły i cudowne miny. Dziękuję za tekst Mruczka ze schroniska. Pozdrawiam i życzę wiele radości z obcowania z tymi przemiłymi zwierzakami. Sława
dziękuję za przemiły komentarz:) Może chciałaby Pani za pośrednictwem kociokwika przedstawić swojego Kota? Jeśli tak - proszę na adres umieszczony w prawej szpalcie bloga przysłać kilka zdjęć:)
Pozdrawiam serdecznie i zapraszam do odwiedzin:)