Książkę przeczytałam dzięki Foxiniee – dziękuję bardzo:)
Dziwna to książka. I Szwecja w niej ukazana taka jakaś inna niż ta, którą pokazują nam media, nie taka doskonała. Ale wszystko razem bardzo ciekawe.
Stella Bjork studiuje w Wyższej Szkole Handlowej. Studiuje z ludźmi mającymi odpowiednie znajomości, mieszkającymi we właściwych dzielnicach i podążających w swych planach na życie dokładnie torami swoich ojców. Ona wciąż poszukuje swojej drogi, wciąż cierpi czując, że jej życie toczy się gdzie indziej, w miejscu, które istnieje, lecz droga do niego jest jej nieznana. Wraz z przyjaciółmi zakłada Stowarzyszenie Anonimowych Akcjoholików protestując w ten sposób przeciwko zamknięciu się młodych ludzi w świecie Kapitału.
Stella myśli, rozważa, zastanawia się, zadaje pytania i wyciąga wniosku. I to w tej książce zachwyciło mnie najbardziej. Bo też rozmyślania Stelli są interesujące i pobudzające do rozważań własnych. Dziewczyna urządza sobie (a autorka czytelnikom) swoiste rekolekcje dotyczące stosunku do współczesnych trendów modnego życia i tego czym ludzie pozbawiają się przyjemności życia.
Jedna z obserwacji Stelli brzmi tak:
Nikt z nikim nie zostawał. Nikt nigdzie się nie zatrzymywał. Człowiek miasta wrócił do studium swoistego zbieractwa i polowań. Ciągnął od mieszkania do mieszkania, od restauracji do restauracji, od kawiarni do kawiarni, od związku do związku, od podrywu do podrywu. I wszędzie dudniła muzyka, poganiając go, dudniła, by utrzymać w szachu strach i pustkę, wypełniała go egzystencjalną namiastką, odciągała coraz dalej od tej wewnętrznej ciszy i spokoju, które sprawiają, że człowiek słyszy własny oddech i uderzenia serca.
Bohaterka wciąż wędruje mentalnie i szuka swego miejsca. I to jej niedopasowanie jest opisane sugestywnie, przejmująco i mocno. Czasami wydawać by się mogło, że akcja powieści przycicha, ale to tylko wrażenie – akcja toczy się, lecz my wraz z bohaterką zatrzymujemy się, by pochylić się nad jakimś pytaniem, dostrzec problem, przeżyć coś nowego.
Komentarze