Przejdź do głównej zawartości

Wulkan energii

Obraz
Autor:






Etykiety:

Komentarze

YaaL pisze…
O? Oczko się naprawiło, temu kotu? (:
wtorek, lipca 08, 2008
kociokwik pisze…
Yaal,
naprawiło. Prawie, prawie całkiem:)
wtorek, lipca 08, 2008
YaaL pisze…
Bąbel też wygląda na mniejszy, niż na poprzednich fotkach. To jeszcze trochę potrzymam kciuki, żeby zupełnie znikł (:
wtorek, lipca 08, 2008
kociokwik pisze…
Będzie nam miło:)))
Jedziemy dziś na kontrolę lekarską.
wtorek, lipca 08, 2008
hersylia810 pisze…
Czy chory koteczek mógłby być wulkanem energii???
wtorek, lipca 08, 2008
millena4 pisze…
Oczko nabrało koloru i humorek dopisuje :)
wtorek, lipca 08, 2008
zuzanna pisze…
Ale się posypały komentarze!Miło jest zobaczyć brykającą dziewczynkę,zdrowieje w oczach(zwłaszcza w oczach)!
wtorek, lipca 08, 2008
kociokwik pisze…
Hersylio,
wykluczone. Chore kotki TAK nie szaleją, co najlepiej świadczy o zdrowiu Nusi.

Milleno,
a jak brzuszek rośnie;)))

Zuzanno,
trudno ją zobaczyć nie brykającą. Właściwie istnieją trzy stany: spanie, brykanie, jedzenie;)))
wtorek, lipca 08, 2008
daria_nowak pisze…
Kot morderca;)
Czy ja już wspominałam, ze ona jest cudna? NIeee???
środa, lipca 09, 2008
kociokwik pisze…
Dario,
nie wspomniałaś;)
środa, lipca 09, 2008
Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Konkurs na Blog Roku

Autor:
Wczoraj ów konkurs wkroczył w kolejny etap. Za nami czas zgłaszania blogów, przed nami czas głosowania na te, co zgłoszone, a po południu 22 stycznia najpopularniejsze blogi oceniać będzie Kapituła Konkursu. Aby zagłosować na bloga, którego właśnie czytacie należy wysłać sms-a o treści E00071 (e, trzy zera, siedem, jeden) na nr 7144. Taki sms kosztuje 1,22 zł. Szczegóły konkursu: http://www.blogroku.pl/
7 komentarzy
Czytaj dalej »

Spacer po Sudetach, czyli kilka słów podsumowania.

Autor:
Wyruszyłam ze Świeradowa Zdroju i z każdym krokiem oddalającym mnie od centrum i hałasu dobiegającego z okolicznych budów czułam się coraz lepiej. Cisza i pustka to zdecydowanie przestrzeń mi sprzyjająca. Oczy mi ciągnęło do błyszczących kamieni pod nogami, a całą sobą dostrajalam się do otaczającego mnie lasu. Im głębiej w Izery, tym więcej rowerzystów, ale urok Hali Izerskiej i obserwacja ludzi zajadających się popisowym daniem Chatki Górzystów nastrajały mnie bardzo pozytywnie. Gdy przy Stacji Turystycznej Orle okazało się, że będę spała w starym drewnianym domu, sama w wieloosobowym pokoju, uśmiechnęłam się szeroko. Obejrzałam wystawę, zjadłam niezbyt ciepłą acz smaczną zupę i zakończyłam długi dzień. Dzień kolejny okazał się być jeszcze dłuższy. W Jakuszycach o moje dobre nastawienie zadbała kawa w hotelowej restauracji i piękna droga przez las tuż za Jakuszycami. Karkonoski Park Narodowy rozpoczął się kaskada wodną, przy której można przycupnąć, by kupić bilet. Chwilę
11 komentarzy
Czytaj dalej »

Magdalena Okraska, Nie ma i nie będzie

Autor:
Z dużym zainteresowaniem sięgnęłam po tę książkę, bo zanim do mnie dotarła przez sieć przetoczyła się dyskusja zwolenników i przeciwników tego, jak Magdalena Okraska o miastach opuszczonych przez dające zatrudnienie przedsiębiorstwach pisze. A jakie jest moje zdanie? Ta historia to wiele pięćdziesiątek wódki, udek kurczaka, cudzych kołder w cudzych domach (nigdy nie śpię w hotelach, śpię u bohaterów), długich rozmów i krótkich puent. To kilometry pokonane busikami, albumy rodzinne, lokalne biblioteki i lokalne mordownie. Pojechałam do nich i powiedziałam "Opowiedz mi". Tak kończy się jeden z tekstów wprowadzających do rozdziałów poświęconych poszczególnym miastom. Wraz z autorką odwiedzamy Wałbrzych, Włocławek, Będzin, Szczytno i kilka innych miejscowości, których przeszły rozwój osadzony był na istniejącym, prężnie działającym i rozwijającym się przedsiębiorstwie, a które wraz z jego likwidacją podupadły. Magdalena Okraska rozmawia zatem z mieszkańcami i tymi, którzy już owe
6 komentarzy
Czytaj dalej »