Z dużym zainteresowaniem sięgnęłam po tę książkę, bo zanim do mnie dotarła przez sieć przetoczyła się dyskusja zwolenników i przeciwników tego, jak Magdalena Okraska o miastach opuszczonych przez dające zatrudnienie przedsiębiorstwach pisze. A jakie jest moje zdanie? Ta historia to wiele pięćdziesiątek wódki, udek kurczaka, cudzych kołder w cudzych domach (nigdy nie śpię w hotelach, śpię u bohaterów), długich rozmów i krótkich puent. To kilometry pokonane busikami, albumy rodzinne, lokalne biblioteki i lokalne mordownie. Pojechałam do nich i powiedziałam "Opowiedz mi". Tak kończy się jeden z tekstów wprowadzających do rozdziałów poświęconych poszczególnym miastom. Wraz z autorką odwiedzamy Wałbrzych, Włocławek, Będzin, Szczytno i kilka innych miejscowości, których przeszły rozwój osadzony był na istniejącym, prężnie działającym i rozwijającym się przedsiębiorstwie, a które wraz z jego likwidacją podupadły. Magdalena Okraska rozmawia zatem z mieszkańcami i tymi, którzy już owe
Komentarze
na chlebie była sałata:) Nusia chętnie zjada melona, ser żółty, kapustę, bób, ciasto z pizzy, chleb i próbuje się dostać do paczki z chipsami. Mleko z płatkami też jej pachnie, ale boję się ją częstować.
Nusia sztukę wdrapywania się na stół opanowała do perfekcji. Zestawiona na podłogę wraca szybciej niż zdążę się odwrócić w stronę stołu. Wieczorem podpatrzyłam - trenuje na sucho, bez nas i bez smakowice pachnących kęsków na talerzach;)