Przejdź do głównej zawartości

Marta Łosiak. Smaczne Misie.


Wydane przez

Wydawnictwo AMEA

Opowieść o smacznych misiach jest książeczką dla młodszych dzieci. Składa się z czterech podstawowych części oraz wstępu i obrazkowego słowniczka na końcu książki.

Mama Niedźwiedzica i jej dzieci Miś Śmietankowy, Czekoladowy i Bursztynowy prowadzą małych czytelników przez cztery pory roku.

Wiosną Misie uczą się pływać i łowić pstrągi, cieszą się rozkwitającą przyrodą, wąchają kwiaty. Lato rodzina Misiów spędza nam Morzem Bałtyckim, gdzie zbierają bursztyny i jedzą lody o różnych smakach. Jesień to czas, kiedy leśne zwierzęta robią zapasy na zimę, a Misie są zdziwione tym, że ich Mama nie uczestniczy w przygotowaniach do długiej, mroźnej zimy. Zimą Misie śpią, choć obudzone szczególnie ciepłym promieniem słońca zaczynają bawić się na śniegu.

Każdy z opisów pory roku i czynności jakie w określonym czasie wykonują Misie zawiera w sobie walory edukacyjne. Dziecko dowiaduje się, że ulubionym pożywieniem niedźwiedzi są pstrągi, wie jak wygląda Bałtyk, poznaje zwyczaje zwierząt leśnych.

Książka jest barwna, a ilustracje wykonane przez Michała Czarnego zajmują całe powierzchnie stron. Test stanowi tu dopełnienie obrazków.

Myślę, że to dobra książka, książka która pomoże rodzicom wstępnie objaśnić prawa natury swoim pociechom.

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Konkurs na Blog Roku

Wczoraj ów konkurs wkroczył w kolejny etap. Za nami czas zgłaszania blogów, przed nami czas głosowania na te, co zgłoszone, a po południu 22 stycznia najpopularniejsze blogi oceniać będzie Kapituła Konkursu. Aby zagłosować na bloga, którego właśnie czytacie należy wysłać sms-a o treści E00071 (e, trzy zera, siedem, jeden) na nr 7144. Taki sms kosztuje 1,22 zł. Szczegóły konkursu: http://www.blogroku.pl/

Spacer po Sudetach, czyli kilka słów podsumowania.

Wyruszyłam ze Świeradowa Zdroju i z każdym krokiem oddalającym mnie od centrum i hałasu dobiegającego z okolicznych budów czułam się coraz lepiej. Cisza i pustka to zdecydowanie przestrzeń mi sprzyjająca. Oczy mi ciągnęło do błyszczących kamieni pod nogami, a całą sobą dostrajalam się do otaczającego mnie lasu. Im głębiej w Izery, tym więcej rowerzystów, ale urok Hali Izerskiej i obserwacja ludzi zajadających się popisowym daniem Chatki Górzystów nastrajały mnie bardzo pozytywnie. Gdy przy Stacji Turystycznej Orle okazało się, że będę spała w starym drewnianym domu, sama w wieloosobowym pokoju, uśmiechnęłam się szeroko. Obejrzałam wystawę, zjadłam niezbyt ciepłą acz smaczną zupę i zakończyłam długi dzień. Dzień kolejny okazał się być jeszcze dłuższy. W Jakuszycach o moje dobre nastawienie zadbała kawa w hotelowej restauracji i piękna droga przez las tuż za Jakuszycami. Karkonoski Park Narodowy rozpoczął się kaskada wodną, przy której można przycupnąć, by kupić bilet. Chwilę

Magdalena Okraska, Nie ma i nie będzie

Z dużym zainteresowaniem sięgnęłam po tę książkę, bo zanim do mnie dotarła przez sieć przetoczyła się dyskusja zwolenników i przeciwników tego, jak Magdalena Okraska o miastach opuszczonych przez dające zatrudnienie przedsiębiorstwach pisze. A jakie jest moje zdanie? Ta historia to wiele pięćdziesiątek wódki, udek kurczaka, cudzych kołder w cudzych domach (nigdy nie śpię w hotelach, śpię u bohaterów), długich rozmów i krótkich puent. To kilometry pokonane busikami, albumy rodzinne, lokalne biblioteki i lokalne mordownie. Pojechałam do nich i powiedziałam "Opowiedz mi". Tak kończy się jeden z tekstów wprowadzających do rozdziałów poświęconych poszczególnym miastom. Wraz z autorką odwiedzamy Wałbrzych, Włocławek, Będzin, Szczytno i kilka innych miejscowości, których przeszły rozwój osadzony był na istniejącym, prężnie działającym i rozwijającym się przedsiębiorstwie, a które wraz z jego likwidacją podupadły. Magdalena Okraska rozmawia zatem z mieszkańcami i tymi, którzy już owe