Przejdź do głównej zawartości

Nusia u weterynarza



Pojechałam z Nusią do weta, który dobry jest, polecany, który koty schroniskowe zna i wie, czego się można po nich spodziewać.

Pan doktor obejrzał bardzo dokładnie, Nusiowe, zamglone oczko i przepisał krople. Powiedział też, że istnieje duże ryzyko tego, iż Nusia nie będzie na oczko widziała (bo robią jej się zrosty) lub, że oczko trzeba będzie usunąć.

Mam nadzieję, że krople zadziałają. Proszę trzymać kciuki.

Komentarze

hersylia810 pisze…
Oczywiście, że trzymamy, mocno!
fringilla pisze…
oczywiście, że trzymam!
Brahdelt pisze…
Kciuki trzymane mocno! *^v^*
Agneslandia pisze…
Ojeju, trzymam, trzymam...
mosame pisze…
Maleńka dość się już wycierpiała. Kropelki muszą zadziałać!
chilu pisze…
Trzymam!
millena4 pisze…
Pewnie , że trzymam.
kociokwik pisze…
Dziękuję:)
Nusia dostaje Naclof i Solcoseryl, w odstępie dwu godzinnym co 6 godzin:) Jakoś wytrzymuje, chociaż kręci się niemożebnie;)
zuzanna pisze…
To ja jeszcze pozwolę sobie dodać nr konta do informacji obok.Trzymamy kciuki i łapci!
Bank: Getibank
Nr konta: 93 1560 0013 2367 0569 2079 0001
kociokwik pisze…
Zuzo,
dziękuję:)))
kociokwik pisze…
Dario,
lejesz miód na moje wątpliwości:)
O pomyśle spotkania czytałam - zastanawiam się:)

Popularne posty z tego bloga

Konkurs na Blog Roku

Wczoraj ów konkurs wkroczył w kolejny etap. Za nami czas zgłaszania blogów, przed nami czas głosowania na te, co zgłoszone, a po południu 22 stycznia najpopularniejsze blogi oceniać będzie Kapituła Konkursu. Aby zagłosować na bloga, którego właśnie czytacie należy wysłać sms-a o treści E00071 (e, trzy zera, siedem, jeden) na nr 7144. Taki sms kosztuje 1,22 zł. Szczegóły konkursu: http://www.blogroku.pl/

Spacer po Sudetach, czyli kilka słów podsumowania.

Wyruszyłam ze Świeradowa Zdroju i z każdym krokiem oddalającym mnie od centrum i hałasu dobiegającego z okolicznych budów czułam się coraz lepiej. Cisza i pustka to zdecydowanie przestrzeń mi sprzyjająca. Oczy mi ciągnęło do błyszczących kamieni pod nogami, a całą sobą dostrajalam się do otaczającego mnie lasu. Im głębiej w Izery, tym więcej rowerzystów, ale urok Hali Izerskiej i obserwacja ludzi zajadających się popisowym daniem Chatki Górzystów nastrajały mnie bardzo pozytywnie. Gdy przy Stacji Turystycznej Orle okazało się, że będę spała w starym drewnianym domu, sama w wieloosobowym pokoju, uśmiechnęłam się szeroko. Obejrzałam wystawę, zjadłam niezbyt ciepłą acz smaczną zupę i zakończyłam długi dzień. Dzień kolejny okazał się być jeszcze dłuższy. W Jakuszycach o moje dobre nastawienie zadbała kawa w hotelowej restauracji i piękna droga przez las tuż za Jakuszycami. Karkonoski Park Narodowy rozpoczął się kaskada wodną, przy której można przycupnąć, by kupić bilet. Chwilę...

Magdalena Okraska, Nie ma i nie będzie

Z dużym zainteresowaniem sięgnęłam po tę książkę, bo zanim do mnie dotarła przez sieć przetoczyła się dyskusja zwolenników i przeciwników tego, jak Magdalena Okraska o miastach opuszczonych przez dające zatrudnienie przedsiębiorstwach pisze. A jakie jest moje zdanie? Ta historia to wiele pięćdziesiątek wódki, udek kurczaka, cudzych kołder w cudzych domach (nigdy nie śpię w hotelach, śpię u bohaterów), długich rozmów i krótkich puent. To kilometry pokonane busikami, albumy rodzinne, lokalne biblioteki i lokalne mordownie. Pojechałam do nich i powiedziałam "Opowiedz mi". Tak kończy się jeden z tekstów wprowadzających do rozdziałów poświęconych poszczególnym miastom. Wraz z autorką odwiedzamy Wałbrzych, Włocławek, Będzin, Szczytno i kilka innych miejscowości, których przeszły rozwój osadzony był na istniejącym, prężnie działającym i rozwijającym się przedsiębiorstwie, a które wraz z jego likwidacją podupadły. Magdalena Okraska rozmawia zatem z mieszkańcami i tymi, którzy już owe...