Przejdź do głównej zawartości

Niania

Obraz
Autor:




Święta u Rodziców, oprócz nas, spędza moja siostra z mężem i córką Heleną. Sisi raczej zachowawczo traktuje Helenę, a gdy ta jest trzymana na rękach mamy lub babci Kotelka udaje, że dziecka nie zauważa. Dziś jednak Helena została ustawiona wraz z wózkiem niedaleko stołu i to sprawiło, że Sisi postanowiła zaspokoić ciekawość. Siedziała na stole około 15 minut zaglądając do wózka. Krótkoterminowa, ale niania.

piątek, 28 grudnia 2007

Komentarze:

Gość: , 3-210-149-91.cpe.marton.net.pl
2007/12/28 13:13:18
a co sie stalo z Lu?
mbmm
2007/12/28 13:15:56
Została w domu:( W czasie świąt doglądała jej sąsiadka, teraz już do domu wrócił szwagier i on jej towarzyszy.
aga_ata
2007/12/28 13:55:33
Superniania;d
olianka
2007/12/28 22:49:33
Helenka to śliczne dziecko (oglądałam bloga), więc rozumiem nieśmiałość Sisi :)
mbmm
2007/12/29 12:51:50
Aga_ato,
super, ale dość kapryśna;)))
Olianko,
Sisi chyba zachowuje rezerwę z powodu rączek, którymi Helena nieustanie wymachuje;)))
olianka
2007/12/29 19:50:09
Oj, Helenka pewnie za rok będzie próbowała Sisi utulić, a wtedy biedna kota dopiero się onieśmieli!
Etykiety:

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Konkurs na Blog Roku

Autor:
Wczoraj ów konkurs wkroczył w kolejny etap. Za nami czas zgłaszania blogów, przed nami czas głosowania na te, co zgłoszone, a po południu 22 stycznia najpopularniejsze blogi oceniać będzie Kapituła Konkursu. Aby zagłosować na bloga, którego właśnie czytacie należy wysłać sms-a o treści E00071 (e, trzy zera, siedem, jeden) na nr 7144. Taki sms kosztuje 1,22 zł. Szczegóły konkursu: http://www.blogroku.pl/
7 komentarzy
Czytaj dalej »

Spacer po Sudetach, czyli kilka słów podsumowania.

Autor:
Wyruszyłam ze Świeradowa Zdroju i z każdym krokiem oddalającym mnie od centrum i hałasu dobiegającego z okolicznych budów czułam się coraz lepiej. Cisza i pustka to zdecydowanie przestrzeń mi sprzyjająca. Oczy mi ciągnęło do błyszczących kamieni pod nogami, a całą sobą dostrajalam się do otaczającego mnie lasu. Im głębiej w Izery, tym więcej rowerzystów, ale urok Hali Izerskiej i obserwacja ludzi zajadających się popisowym daniem Chatki Górzystów nastrajały mnie bardzo pozytywnie. Gdy przy Stacji Turystycznej Orle okazało się, że będę spała w starym drewnianym domu, sama w wieloosobowym pokoju, uśmiechnęłam się szeroko. Obejrzałam wystawę, zjadłam niezbyt ciepłą acz smaczną zupę i zakończyłam długi dzień. Dzień kolejny okazał się być jeszcze dłuższy. W Jakuszycach o moje dobre nastawienie zadbała kawa w hotelowej restauracji i piękna droga przez las tuż za Jakuszycami. Karkonoski Park Narodowy rozpoczął się kaskada wodną, przy której można przycupnąć, by kupić bilet. Chwilę...
11 komentarzy
Czytaj dalej »

Magdalena Okraska, Nie ma i nie będzie

Autor:
Z dużym zainteresowaniem sięgnęłam po tę książkę, bo zanim do mnie dotarła przez sieć przetoczyła się dyskusja zwolenników i przeciwników tego, jak Magdalena Okraska o miastach opuszczonych przez dające zatrudnienie przedsiębiorstwach pisze. A jakie jest moje zdanie? Ta historia to wiele pięćdziesiątek wódki, udek kurczaka, cudzych kołder w cudzych domach (nigdy nie śpię w hotelach, śpię u bohaterów), długich rozmów i krótkich puent. To kilometry pokonane busikami, albumy rodzinne, lokalne biblioteki i lokalne mordownie. Pojechałam do nich i powiedziałam "Opowiedz mi". Tak kończy się jeden z tekstów wprowadzających do rozdziałów poświęconych poszczególnym miastom. Wraz z autorką odwiedzamy Wałbrzych, Włocławek, Będzin, Szczytno i kilka innych miejscowości, których przeszły rozwój osadzony był na istniejącym, prężnie działającym i rozwijającym się przedsiębiorstwie, a które wraz z jego likwidacją podupadły. Magdalena Okraska rozmawia zatem z mieszkańcami i tymi, którzy już owe...
6 komentarzy
Czytaj dalej »