Przejdź do głównej zawartości

Na językach

Obraz
Autor:
Odkąd mamy kota doświadczamy spotkań z kocim językiem dość często. Na tyle często, by powstało przekonanie, że posiadamy jedną florę bakteryjną (czy jak mówi Z. jedną bakterię fluorescencyjną). Sisulkowy jęzorek jest ciepły, bardzo szorstki i skory do pucowania współmieszkańców. Nasze zadziwienie jęzorkiem Gusiowym wynikało ze znajomości Sisulowego języczka. Zdziwienie, gdyż Gusia ma zupełnie inny jęzorek. Owszem bardzo ciepły, ale mięciutki i taki bardziej przylepiasty. Skory do mycia jedynie samej siebie. I czasami decydujący się, by liznąć nas po ręce.

Przyznaję - nie miałam świadomości, że kocie języczki są różne.

środa, 16 kwietnia 2008

Komentarze:

mosame
2008/04/16 20:09:52
Ja tez byłam pewna, że wszystkie są szorstkie :))
ninga
2008/04/16 21:15:45
Płyt jest 6 - są dostępne w empiku czy merlinie, ale niestety na przecenę nie ma zbyt wielkich szans.
Ale jeżeli można zrobić dobra adaptacje tej książki, to chyba tu byli najbliżej
mbmm
2008/04/16 21:53:28
Ninga,
dziękuję. Niestety płyty nie na moją kieszeń; będę śledzić w TV:)
veanka
2008/04/17 10:52:36
Mam dwa koty, jednego duzego niczym tygrys, drugą małą koteczkę.
Oba mają jęzory jak druciane szczotki;)))
mbmm
2008/04/17 11:06:51
To może Gusia ma tylko taki przylepiec? Wczoraj Sisi doszła do wniosku, że trzeba mi nos umyć, żadnej peeling tak nie zadziała;)))
Etykiety:

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Konkurs na Blog Roku

Autor:
Wczoraj ów konkurs wkroczył w kolejny etap. Za nami czas zgłaszania blogów, przed nami czas głosowania na te, co zgłoszone, a po południu 22 stycznia najpopularniejsze blogi oceniać będzie Kapituła Konkursu. Aby zagłosować na bloga, którego właśnie czytacie należy wysłać sms-a o treści E00071 (e, trzy zera, siedem, jeden) na nr 7144. Taki sms kosztuje 1,22 zł. Szczegóły konkursu: http://www.blogroku.pl/
7 komentarzy
Czytaj dalej »

Spacer po Sudetach, czyli kilka słów podsumowania.

Autor:
Wyruszyłam ze Świeradowa Zdroju i z każdym krokiem oddalającym mnie od centrum i hałasu dobiegającego z okolicznych budów czułam się coraz lepiej. Cisza i pustka to zdecydowanie przestrzeń mi sprzyjająca. Oczy mi ciągnęło do błyszczących kamieni pod nogami, a całą sobą dostrajalam się do otaczającego mnie lasu. Im głębiej w Izery, tym więcej rowerzystów, ale urok Hali Izerskiej i obserwacja ludzi zajadających się popisowym daniem Chatki Górzystów nastrajały mnie bardzo pozytywnie. Gdy przy Stacji Turystycznej Orle okazało się, że będę spała w starym drewnianym domu, sama w wieloosobowym pokoju, uśmiechnęłam się szeroko. Obejrzałam wystawę, zjadłam niezbyt ciepłą acz smaczną zupę i zakończyłam długi dzień. Dzień kolejny okazał się być jeszcze dłuższy. W Jakuszycach o moje dobre nastawienie zadbała kawa w hotelowej restauracji i piękna droga przez las tuż za Jakuszycami. Karkonoski Park Narodowy rozpoczął się kaskada wodną, przy której można przycupnąć, by kupić bilet. Chwilę...
11 komentarzy
Czytaj dalej »

Magdalena Okraska, Nie ma i nie będzie

Autor:
Z dużym zainteresowaniem sięgnęłam po tę książkę, bo zanim do mnie dotarła przez sieć przetoczyła się dyskusja zwolenników i przeciwników tego, jak Magdalena Okraska o miastach opuszczonych przez dające zatrudnienie przedsiębiorstwach pisze. A jakie jest moje zdanie? Ta historia to wiele pięćdziesiątek wódki, udek kurczaka, cudzych kołder w cudzych domach (nigdy nie śpię w hotelach, śpię u bohaterów), długich rozmów i krótkich puent. To kilometry pokonane busikami, albumy rodzinne, lokalne biblioteki i lokalne mordownie. Pojechałam do nich i powiedziałam "Opowiedz mi". Tak kończy się jeden z tekstów wprowadzających do rozdziałów poświęconych poszczególnym miastom. Wraz z autorką odwiedzamy Wałbrzych, Włocławek, Będzin, Szczytno i kilka innych miejscowości, których przeszły rozwój osadzony był na istniejącym, prężnie działającym i rozwijającym się przedsiębiorstwie, a które wraz z jego likwidacją podupadły. Magdalena Okraska rozmawia zatem z mieszkańcami i tymi, którzy już owe...
6 komentarzy
Czytaj dalej »