Wydane przez
Wydawnictwo Rosikon Press
Książka Gerarda van den Aardwega jest przede wszystkim zbiorem relacji na temat doświadczeń, jakie ludzie różnych epok mieli z duszami czyśćcowymi, które kontaktowały się z żyjącymi.
Autor opisał przypadki dobrze udokumentowane, a w przypiskach powołuje się na źródła, co jest znakomitą praktyką pozwalającą zainteresowanemu czytelnikowi na poszerzenie swojej erudycji w dziedzinie. Poza relacjami osób mających kontakt z duszami czyśćcowymi (w niektórych przypadkach również z duszami zbawionymi i potępionymi), w książce znajdujemy pis eksponatów będących świadectwami pozostawionymi przez dusze przebywające w czyśćcu, które to eksponaty zostały zgromadzone w rzymskim kościele Sacro Cuore del Suffragio.
W wielu miejscach autor przytacza wypowiedzi wielkich mistyków, świętych Kościoła Katolickiego – siostry Faustyny i Katarzyny z Genui, a także koryfeuszy teologii, takich jak św. Augustyn i św. Tomasz z Akwinu.
Szeroko opisany przypadek Hellmuta Launa, austriackiego przemysłowca relacjonującego swoje doświadczenia, jakich doznał podczas operacji przeprowadzanej po wypadku, którego był uczestnikiem, pokazuje przede wszystkim, że bardzo trudno jest ludziom zaznającym, choćby na krótko, innej rzeczywistości, wypowiadać się w sposób klarowny i zrozumiały dla wszystkich na temat tego, czego doświadczyli.
Wspomniane już cytaty ze św. Augustyna i św. Tomasza z pewnością przyczyniają się do głębszego zrozumienia trudno opisywalnej i z rzadka przez ludzi doświadczanej rzeczywistości, ale trzeba przy tym podkreślić, że van den Aardweg wyraźnie zaznacza, iż jego książka nie jest książką teologiczną.
„Spragnione dusze” to tytuł będący znakomitym wprowadzeniem w dziedzinę z jednej strony na pewno interesującą, a z drugiej strony niepopularną, gdyż tematyka czyśćca i piekła oraz pośmiertnych losów duszy ludzkiej nie jest tematyką eksponowaną w sposób, na jaki z pewnością zasługuje.
Autor opisał przypadki dobrze udokumentowane, a w przypiskach powołuje się na źródła, co jest znakomitą praktyką pozwalającą zainteresowanemu czytelnikowi na poszerzenie swojej erudycji w dziedzinie. Poza relacjami osób mających kontakt z duszami czyśćcowymi (w niektórych przypadkach również z duszami zbawionymi i potępionymi), w książce znajdujemy pis eksponatów będących świadectwami pozostawionymi przez dusze przebywające w czyśćcu, które to eksponaty zostały zgromadzone w rzymskim kościele Sacro Cuore del Suffragio.
W wielu miejscach autor przytacza wypowiedzi wielkich mistyków, świętych Kościoła Katolickiego – siostry Faustyny i Katarzyny z Genui, a także koryfeuszy teologii, takich jak św. Augustyn i św. Tomasz z Akwinu.
Szeroko opisany przypadek Hellmuta Launa, austriackiego przemysłowca relacjonującego swoje doświadczenia, jakich doznał podczas operacji przeprowadzanej po wypadku, którego był uczestnikiem, pokazuje przede wszystkim, że bardzo trudno jest ludziom zaznającym, choćby na krótko, innej rzeczywistości, wypowiadać się w sposób klarowny i zrozumiały dla wszystkich na temat tego, czego doświadczyli.
Wspomniane już cytaty ze św. Augustyna i św. Tomasza z pewnością przyczyniają się do głębszego zrozumienia trudno opisywalnej i z rzadka przez ludzi doświadczanej rzeczywistości, ale trzeba przy tym podkreślić, że van den Aardweg wyraźnie zaznacza, iż jego książka nie jest książką teologiczną.
„Spragnione dusze” to tytuł będący znakomitym wprowadzeniem w dziedzinę z jednej strony na pewno interesującą, a z drugiej strony niepopularną, gdyż tematyka czyśćca i piekła oraz pośmiertnych losów duszy ludzkiej nie jest tematyką eksponowaną w sposób, na jaki z pewnością zasługuje.
Komentarze