Przejdź do głównej zawartości

Ciri jest chora

Obraz
Autor:
na chorobę odkleszczową - piroplazmozę (babeszjozę). Proszę trzymać kciuki, żeby leczenie się powiodło...
Etykiety:

Komentarze

hersylia810 pisze…
Mocno trzymam kciuki. Pozdrowienia!!!
wtorek, maja 27, 2008
kociokwik pisze…
Dziękuję, Hersylio:)
wtorek, maja 27, 2008
mustahelmi pisze…
biedna psina... też trzymam kciuki.
wtorek, maja 27, 2008
jutka pisze…
Jej... trzymamy wszystkimi łapkami :(
wtorek, maja 27, 2008
millena4 pisze…
Oczywiście ja też trzymam i życzę powrotu do zdrowia. Paskudne są te choroby odkleszczowe .Pozdrawiam
wtorek, maja 27, 2008
kociokwik pisze…
Dziękuję bardzo.

Rozmawiałam z Tatą - Ciri już czuje się lepiej, jest bardziej energiczna, biega, ale wciąż nie chce jeść. Jutro idą na kontrolę, dziś dostała kolejną serię zastrzyków.
wtorek, maja 27, 2008
Anonimowy pisze…
Niech się dziewczyna trzyma!Zawsze była twardzielką.Trzymamy kciuki i koci łapci!
wtorek, maja 27, 2008
lotto winners pisze…
Thanks. Im Inspired again.
wtorek, czerwca 03, 2008
lottery numbers pisze…
Thanks to the blog owner. What a blog! nice idea.
wtorek, czerwca 03, 2008
lotto pisze…
It could widen my imagination towards the things that you are posting.
środa, czerwca 04, 2008
Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Konkurs na Blog Roku

Autor:
Wczoraj ów konkurs wkroczył w kolejny etap. Za nami czas zgłaszania blogów, przed nami czas głosowania na te, co zgłoszone, a po południu 22 stycznia najpopularniejsze blogi oceniać będzie Kapituła Konkursu. Aby zagłosować na bloga, którego właśnie czytacie należy wysłać sms-a o treści E00071 (e, trzy zera, siedem, jeden) na nr 7144. Taki sms kosztuje 1,22 zł. Szczegóły konkursu: http://www.blogroku.pl/
7 komentarzy
Czytaj dalej »

Spacer po Sudetach, czyli kilka słów podsumowania.

Autor:
Wyruszyłam ze Świeradowa Zdroju i z każdym krokiem oddalającym mnie od centrum i hałasu dobiegającego z okolicznych budów czułam się coraz lepiej. Cisza i pustka to zdecydowanie przestrzeń mi sprzyjająca. Oczy mi ciągnęło do błyszczących kamieni pod nogami, a całą sobą dostrajalam się do otaczającego mnie lasu. Im głębiej w Izery, tym więcej rowerzystów, ale urok Hali Izerskiej i obserwacja ludzi zajadających się popisowym daniem Chatki Górzystów nastrajały mnie bardzo pozytywnie. Gdy przy Stacji Turystycznej Orle okazało się, że będę spała w starym drewnianym domu, sama w wieloosobowym pokoju, uśmiechnęłam się szeroko. Obejrzałam wystawę, zjadłam niezbyt ciepłą acz smaczną zupę i zakończyłam długi dzień. Dzień kolejny okazał się być jeszcze dłuższy. W Jakuszycach o moje dobre nastawienie zadbała kawa w hotelowej restauracji i piękna droga przez las tuż za Jakuszycami. Karkonoski Park Narodowy rozpoczął się kaskada wodną, przy której można przycupnąć, by kupić bilet. Chwilę...
11 komentarzy
Czytaj dalej »

Magdalena Okraska, Nie ma i nie będzie

Autor:
Z dużym zainteresowaniem sięgnęłam po tę książkę, bo zanim do mnie dotarła przez sieć przetoczyła się dyskusja zwolenników i przeciwników tego, jak Magdalena Okraska o miastach opuszczonych przez dające zatrudnienie przedsiębiorstwach pisze. A jakie jest moje zdanie? Ta historia to wiele pięćdziesiątek wódki, udek kurczaka, cudzych kołder w cudzych domach (nigdy nie śpię w hotelach, śpię u bohaterów), długich rozmów i krótkich puent. To kilometry pokonane busikami, albumy rodzinne, lokalne biblioteki i lokalne mordownie. Pojechałam do nich i powiedziałam "Opowiedz mi". Tak kończy się jeden z tekstów wprowadzających do rozdziałów poświęconych poszczególnym miastom. Wraz z autorką odwiedzamy Wałbrzych, Włocławek, Będzin, Szczytno i kilka innych miejscowości, których przeszły rozwój osadzony był na istniejącym, prężnie działającym i rozwijającym się przedsiębiorstwie, a które wraz z jego likwidacją podupadły. Magdalena Okraska rozmawia zatem z mieszkańcami i tymi, którzy już owe...
6 komentarzy
Czytaj dalej »