Łazienkowa asysta Kociulka jest, jakby to ująć, coraz pełniejsza. Sisi chce, aby posadzić ją na rogu wanny (sama biedulka jeszcze nie doskoczy) i stamtąd obserwuje czynności toaletowe.
Wodzi oczyma za gąbką, mruży oczy na widok spływającej piany i trwożnie wycofuje się, gdy piana syczy.Gdy zdarza jej sie pośliznąć na mokrej krawędzi wanny nie traci nic na swojej rezolutności.
Wczoraj robiła dwie rzeczy, na widok których porzuciliśmy swoje zajęcia, bo skupić się li i jedynie na obserwacji kota. Znalazła w przedpokoju moje sandały. Kilka sprzączek, dość zabudowane. Wspaniałe! Wchodziła w nie, przeciskała się, a raczej próbowała, między paskami, jeździła na nich po całym przedpokoju.
A potem dostała kawałek suchego wafla. Dostała go na fotelu i tam rozegrała się cała akcja. Kociulka urządziła polowanie. Z wielką pompą. Było skakanie, podrzucanie rzeczonego wafla, stroszenie karku, czajenie się w kącie fotela przed atakiem, fikołki. Finał po 20 minutach zabawy - zapadnięcie w sen w sekundę. Walka męczy.
Komentarze