Opowieść o kobietach. Piękna opowieść, bogata w obyczaje, tradycje, wierzenia. Trudna do opowiedzenia.
Rzecz dzieje się w siedemnastowiecznych Chinach. Peonia, główna bohaterka przygotowuje się mentalnie do swego zamążpójścia. Nie zna swojego przyszłego męża, nigdy nie opuściła rodzinnego domu. Jej ojciec wystawia fragmenty znanej opery, której Peonia jest miłośniczką. Podczas przedstawienia w ogrodzie, dziewczyna oddala się od innych kobiet i spotyka młodego mężczyznę. Rozmawiają, zakochują się w sobie, ale nie mogą pozwolić by ktokolwiek dowiedział się o ich spotkaniu. Zbliżą się czas zaślubin Peonii, a ona marzy o nieznajomym spotkanym w ogrodzie rodziców. Ucieka w marzenia, zgłębia tekst opery, dopisuje do niego komentarze... Przestaje jeść, pić...
Są w tej książce jeszcze inne ważne kobiety. Babka i matka Peonii, stara służąca, kobiety z Klubu Bananowego Ogrodu, Yi i Ze, żony poety Ren. Nasycenie kulturą Chin sprawia, ze w książce wiele zdań wydaje się ważne. Tę książkę czyta się z uwzniośleniem ducha;)
Rzecz dzieje się w siedemnastowiecznych Chinach. Peonia, główna bohaterka przygotowuje się mentalnie do swego zamążpójścia. Nie zna swojego przyszłego męża, nigdy nie opuściła rodzinnego domu. Jej ojciec wystawia fragmenty znanej opery, której Peonia jest miłośniczką. Podczas przedstawienia w ogrodzie, dziewczyna oddala się od innych kobiet i spotyka młodego mężczyznę. Rozmawiają, zakochują się w sobie, ale nie mogą pozwolić by ktokolwiek dowiedział się o ich spotkaniu. Zbliżą się czas zaślubin Peonii, a ona marzy o nieznajomym spotkanym w ogrodzie rodziców. Ucieka w marzenia, zgłębia tekst opery, dopisuje do niego komentarze... Przestaje jeść, pić...
Są w tej książce jeszcze inne ważne kobiety. Babka i matka Peonii, stara służąca, kobiety z Klubu Bananowego Ogrodu, Yi i Ze, żony poety Ren. Nasycenie kulturą Chin sprawia, ze w książce wiele zdań wydaje się ważne. Tę książkę czyta się z uwzniośleniem ducha;)
Komentarze